-Beklenmedik Çarpışma-

sineeeeeeeeeemmmm:D:DD:D:
burdasınnnn:D:D ahh çok sevindiimm:D:DD:d
sonundaaa:D:D:DD:

cok tesekür ederm yorumlar için kızlar:D ip ucu yok izleyen hakknda valla merak kaçmasın:D
en yakın zamanda eklicem bölüm.
gülcan tırsıyorum sessizliğinden:D

Evet döndüm aslıııııııhaaaaann...Sonunda... Hmmm...Face'a bakmalısın

hemen geçiyorm:D:D amanınnn:D:D

sineemm msj yoook üzülmış

beklediğim şey niye yoookkk üzülmış

siineeeemmm?? üzülmış

Aaaa neden tırsıyosun anlamadım bölümmü ekledin görmedim dur bakem

Eeee yok e neden korktun kine...bölüm istiyorum diye sessiz kaldım anladım tamam bastırayım sana aslında nasıl es geçmişim ben seni tühh şu hyunun dizisinden olsa gerek -Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 291981

-Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 291981

Ayy aslıhan ya çıkmam gerekti o an, sen yoksun diye de durmadım burada Face a geçiyorum şimdi, orda açıklarım

gülcan:D ne bileyim dedim kasırga öncesi sessizlik mi oluyo noluyo:D ama unutlmuşuz meğer.. nse bunu da gördüm ya daha sarsılmam..

sineem face deyim bende.

Aslıııı bende face deyim ama seni göremiyorum :D;)

Hmmm...ben de geldim face'e

PARK JUNG MİN

Nereye kaybolmuştu bunlar böyle?
Arya yukarı çıkalı çok olmuştu bir ara Hyun un da merdivenlerden çıktığını görmüştüm. Off yoksa yukarda yine kavgaya mı tutuştular?
Young Saeng ve Jun, Kyu nun anlattığı bir şeye gülmekle meşguldü. Yine de masadan kalkıp merdivenlere doğru yönelişim Jun un gözünden kaçmamıştı.
“nereye gidiyorsun Min?”
“bir şeye bakıp geleceğim.”
Bana bir şey demesine fırsat kalmadan Kyu nun sözleriyle yeniden kahkaha atmaya başladı. Anlaşılan keyfi bir hayli yerindeydi. Nedense nedenini tahmin etmek benim için güç değildi.

Merdivenleri çıkarken ses gelmemesini hayra mı yormalıydım bilemedim. Nerdeydi bunlar ne yapıyorlardı bu karanlıkta böyle?
Dikkat edeyim de düşmeyeyim bari. Işığı bulmak için elimi gelişigüzel duvara sürtüyordum. Gözlerim yavaş yavaş karanlığa alışıyordu.
O da ne?
Onlar… Arya? Hyun?
Yutkunarak gözlerimi kapadım. Açtığımda şaşkınlıktan dona kalmış bir halde hala ordaydılar.
Hyun un eli Arya nın belinde ve birbirlerine fazla yakın. Yoksa onlar..?
Bu bir şaka mı?
Hadi amaaa Arya ve Hyun mu?
“Min…”
Hyun bana doğru yürümeye başlamıştı.
“siz… ne ne zamandan beri? Siz iyi bile anlaşamıyordunuz?”
“Jung Min… bu… yani biz… off..” ne yani bu kız açıklama mı yaptığını sanıyordu şimdi?
İkisinin de karşımda can çekişen yüzlerini görünce “peki. Şimdilik bu konuyu kapatıyorum ama şimdilik Hyun. Anlıyor musun şimdilik. Bana bir açıklama borçlusunuz.”
Arya rahatlayarak nefes verdi.
Ama ben hiç de rahat değildim.
Bu durum çok…çok beklenmedikti.

Önden aşağı inip masadaki yerime geçtim.
Bir süre sonra önce Arya sonra da Hyun aşağı indi.
Anlaşılan henüz kimsenin bilmesini istemiyorlardı.
Arya nın döndüğünü gören Jun un gözleri parlamıştı.
Jun…
Gruptaki herkesi çok severdim hepsi kardeşlerim gibiydi. Ama Jun un benim için yeri çok farklıydı. O benim asla sahip olamadığım erkek kardeşimdi.
Onu herkesten iyi tanırdım. Aynı onun beni tanıdığı gibi…
Arya hayatımıza girdiğinden beri onda olan değişikler tabiî ki de gözümden kaçmamıştı.
Bakışları bile değişmişti. Ya çok mutlu ya da çok mutsuzdu…
Çoğu zaman da düşünceli…
Küçük kardeşim aşık olmuştu…
Hem de benim kuzenime…
Jun u izlerken sanki öğrendiğinde yaşayacağı üzüntüyü şu an ben hissediyordum.

Kahretsin dışarı çıkmalıyım.
Hava almakla ilgili bir şeyler mırıldandıktan sonra ceketimi bile almadan kendimi dışarı attım.

Arabayı deniz kenarına park ederken ceketimi almadığım için pişmandım.
Hava baya soğumuştu.
Banka otururken durumu yeniden değerlendirmek için cesaretimi toplamıştım.
Arya aklı başında bir kızdı. Duygularından emin olmadan böyle bir işe kalkışmazdı.
Hyun sa…
Tanrım hiçbir şey fark etmemiştim. Genelde kızlara ters davranırdı. Arya içinse değişen tek şey bu tersliğin çok daha fazla olmasıydı. O bağlanamazdı bile.
Ama öyle bir durumda beni karşısında bulacağını bilmeyecek kadar da aptal olamaz.
Hyun bize, arkadaşlığımıza değer verir. Hayır bunu göze alamaz.
Demek ki o da... o da Arya ya gerçekten aşık olmuştu.
Assshhh nasıl bir durumdu bu böyle? Jun da Hyun da aynı kızdan hoşlanıyorlardı üstelik bu kız benim biricik kuzenim Arya dan başkası değildi…
Ellerimi birbirine sürterek ısıtmaya çalışırken omuzlarıma örtülen ceketle bakışlarımı o tarafa çevirdim.
Yok canım! Hadi amaaa bu kızın burada işi ne?
“merhaba yine karşılaştık.”
Ben şaşkınlıkla ona bakarken o yanıma oturmuştu bile.
“düşünceli görünüyorsun.”
Ahh şimdi beni soru yağmuruna tutacaktı.
Sıkıntıyla iç çekerken cevap vermezsem belki gider diye umut ediyordum.
Bir süre yüzüme baktıktan sonra ayaklarını karnına çekip elleriyle sardı ve bakışlarını denize yöneltti.
Ee hani sorular nerdeydi?
Beklentiyle geçen on beş dakikadan sonra hala yanımda oturmuş denize bakıyordu.
Şaşkınlıkla yüzümü ona çevirirken o da bakışlarını bana yöneltmişti.
Kirpikleri ne kadar da uzundu. Ve gamzeleri ona bu kadar yakıştıklarını daha önce fark etmemiştim.
Gülümseyerek yüzüme bakarken gözlerinin de güldüğüne yemin edebilirdim.
Omzunun üstüne gelen turuncumsu bukleli saçları suratını çok güzel çevreliyordu.
Ne yapıyorum ben amma süzdüm kızı.
Oysa o halinden hoşnut gibiydi.
Kafasını koluna dayamış bana bakıyordu.
Bu sessiz dakikalar sürerken kendi şaşırmış sesimi duydum.
“nasıl bir kızsın sen?”
Gülümsemesi daha da büyüyerek tüm yüzüne yayıldı.
“seni etkiledim mi?”
Gelen soruyla ağzım açık kalırken onun gerçekten tam bir çatlak olduğunu düşünüyordum.
“sa..saçmalama. Tabi ki de hayır.”
Dudağını büzüp “tüh” dediğini görünce kendimi gülmekten alamadım.
Güldüğümü görünce önce kaşlarını kaldırıp şaşkınca baktıktan sonra hayran hayran beni seyretmeye başladı.
“biliyor musun çok güzel gülüyorsun Jung Min.”
“evet genelde öyle diyorlar.”
“hımm… kızlar mı? Eğer öyleyse kendimi savaşa hazırlamalıyım sanırım.”
“ne? Ne savaşı?”
O beni duymazlıktan gelip devam etti. “merak etme çok iyi hazırlanacağım.”
Neden bahsediyordu bu kız?
“beni mi izliyorsun sen?”
“tabiî ki de hayır. Bu sefer karşılaşmamız tam bir tesadüf gerçekten.”
“bu sefer?”
Pot kırdığını anlayıp dudağını ısırmaya başladı.
Gözlerimi denize çevirirken olanlar tekrar aklıma geldi ve Yu Jin gelmeden önceki sıkıntı içimdeki yerini aldı.
“üzgünsün…”
Mutsuz sesini duyup ona baktığımda gözlerinden samimiyet okunuyordu.
“neden olduğunu sormayacak mısın?”
Kafasını iki yana sallarken gerçekten çok üzgün görünüyordu.
Tanrım bu kız ben mutsuzum diye mi bu kadar üzülüyordu?
“eğer konuşmak isteseydin buraya gelmek yerine arkadaşlarına giderdin.”
Bu sözleri karşısında gözlerim şaşkınlıkla açılırken kafamdaki çatlak imajının sarsıldığını fark ediyordum.
“yani merak etmiyor musun?”
Sanki çok saçma bir şey söylemişim gibi gözlerini devirip “tabi ki de seni bu kadar üzen şeyi merak ediyorum. Hatta bu bir insansa ona cehenneme gitmesini söyledikten sonra bir de tekme atmayı istiyorum.”
Bu sözleriyle kahkaha atarken benim gülmemle beraber o da gülmeye başlamıştı.
“işte böyle çok daha iyi”
Gözlerimin içine bakarak söylediği bu sözler beni kendime getirdi ve gözlerimi yeniden denize doğru çevirdim.
Sessizlik uzarken artık yanımda olmasından rahatsız olmadığımı fark ettim.
“çok sevdiğim iki insan… sanırım aşık oldular”
Sesimi duyduğunda ki şaşkınlığını görmesem de hissetmiştim. Bunu beklemiyordu. Gerçi ben de beklemiyordum.
“bu kötü bir şey mi?”
“hangi açıdan baktığına göre değişir. Şöyle düşün eğer birbirlerini üzerlerse ben arada kalacağım.”
“neden? Bu onların hayatı. Nasıl yaşayacakları onlara kalmış. Eğer bir gün birbirlerini üzerlerse de bu senin sorunun olmamalı. Sonuçta bu yolu onlar seçtiler. Öyle bir durumda sen ikisinin de yanında olmalısın. İkisini de yargılamadan.”
Şaşkınca ona bakarken söylediklerinin çok mantıklı olduğunun farkında mı merak ediyordum. O kadar kayıtsız görünüyordu ki.
“hepsi bu değil. Başka bir, çok değer verdiğim arkadaşımda aynı kızı seviyor. Onların sevgili olduğunu görünce… bu hiç iyi olmayacak.”
“hımm… anladım. Bu bir aşk üçgeni öyleyse desene. Bu şartlar altında o üçüncü kişiye durumu kabullenmekten başka bir yol yok. Diğer ikisi birbirini seviyorsa buna alışmanın yollarını bulmalı… tabi sen de bu süre içinde ona destek olmalısın… diğerlerini suçlamadan her iki tarafı da önemsediğini belli etmelisin…”

“been.. ben.. teşekkür ederim.”
“eğer yardım edebildiysem çok mutlu olurum. Seni üzgün görmek iğrenç bir şey.”
Sonra daha kısık sesle ekledi “o sıkıntıyı ben yaşıyormuşum gibi…”
Bu kız… bu kız gerçekten bana aşık olduğunu sanıyordu sanırım.
“peki öyleyse artık gitsem iyi olacak abim meraktan çıldırmıştır kesin.”
Gülümseyerek ayağa kalkarken ben oturduğum yerden onu izliyordum.
Gitmek için arkasını dönmüştü ki vazgeçip tekrar bana döndü.
Her şey bir iki saniye içinde oldu. Beni yanağımdan öptükten beş saniye sonra karanlıkta kaybolmuştu.
Ben şaşkınca arkasından bakakalırken sanki uzaklardan bir kahkaha sesi duymuştum.

selinciim ben sana cvp yazmamısım yaa özür dilerm. benım face de eklımısın sen valla haberrım yok:D
ekli değilsem aslıhan kaya cnm ekle lütfen:D iki kız arkadsmla fotoğrafm var profilde.

Aslıhan çok güzeldi ya senin yazılarını okumay bayılıyorum seni sıkıştıramamamın nedeni netten uzak kalışım dı ama şimdi geri döndüm ama bu bölüm gerçekten çok güzeldii yaa sanki byle bir büyülüyeici havası var yazılarının çok begendim bayıldım bayıldımm -Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 581176

-Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 581176

ahh gene havalardayım:D
çook çook teşekür ederm gülcancım:D
eksik olma:D
bölümü yayımladm ben kaçarm acilen annmler kızmakta testler beklemekte. -Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 168896

-Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 168896

öptüm kocaman:D

Konu anne oldumu akan sular durur git canım gitt

Yani Jung Min amma süzdün kızı.:D
Bu kız hani çatlaktı ya ne laflar etti öyle?:D
Çok iyiydi dostum Jung Mindende öpücüğü kaptı ya hadi iyi.:D
Jun'a üzülüyorum.:D

KİM HYUN JOONG

Kalbim kazandığı zaferi kutluyordu. Eskisinden daha güçlü daha mutlu atıyordu sanki.
Onu bir kez daha öperken gelen gürültü anı paramparça etmekle kalmamış Arya yı paniğe sokmuştu.
Min in bize baktığını görünce önden ben arkamdan da Arya ona doğru ilerledik.
Bizden açıklama istediğini söylüyordu. Anlaşılan onu baya şaşırtmıştık.
Bunu daha sonra konuşacağımızı söyleyerek aşağı indinde Arya gözlerini ayırmadan arkasından bakıyordu. Sanki aralarında benim bilmediğim bir şey vardı. Ve bu durum ikisini de korkutuyordu.
Yüzünü yavaşça bana doğru çevirdi fakat bakışları gözlerime değil göğsüme yönelikti.
Tanrım neler oluyor böyle?
Gidip elini tuttum ve çenesini kaldırdım.
Neden bu kadar üzgündü? Min in öğrenmesi bu kadar mı kötüydü? Zaten eninde sonunda öğrenmeyecekler miydi?
“iyi misin?”
Kafasını aşağı yukarı sallarken “yokluğumuz fark edilmeden önden ben ineyim.”
Henüz kimsenin bilmesini istemiyordu anlaşılan…
Peki ama neden?
Şimdi sırası değil Hyun… sessizce onu onaylarken o beni bırakıp merdivenlere yönelmişti…

Tey tey yett...işler biraz sarpa sarıyor ama herşey çok güzel oluyorr..kalbim bu heyecanı kaldıramıyacak aslı üzülmış

haklısın gülcanım işler bir hayli karıştı deymi.
jun işleri bayaa karstryor...
nse kader... elinde sonunda öğrenecek ama asıl soru hyun ve arya nın ilişkileri bir dostun yara almasını kaldırabilecek mi???
reklamlardan sonra....:D:D:P:P

hee bu arada esme:D
desteğini hep hissettiğim dostum...
tüm yorumlarn için saol:D varol:d

Ya ne reklemı ama ya şimdi olmuyomu ama ya ama ama yaa üzülmış

süpper olmuşşyaaa -Beklenmedik Çarpışma- - Sayfa 13 239891

Ne demek canım görevimiz :D:D
Kardeşimede okuttum hikayeyi çok komik ve güzel diyor oda.:D
Başlarını okudu sanırım henüz sadece.:D

Devam devam devam ..aslı tutturdum yine heyy