5 Yıldızımıza

Hikayenin devamını bekliyoruz asl1hancım Hikayen hakkındaki fikirlerimi zaten biliyorsun

Aslıhancım çok güzel emeklerine sağlık ama bir ay oldu neredeyse bitmiştir dedim ancak bikaç bölüm eklemissin daha hızlı yamzanın imkanı yokmu?

Oysa çok güzel gidiyodu işleri olsa gerek yine yazmaya devam eder diye düşünüyorum bu karşılıklı anlatım çok güzel fikir ben yazdıklarımda sadece bayan karakterin ağzıyla yazıyodum eğer izin verirse aslı bende denemek isterim bu düşüncesini

bu sene son snifa gectigim için yogun bi tempo resmen alabora etti beni.özel dersler beklentiler fln felegim sasti desem yeri. yazmayi bende cok özledm. madem okumak isteyen de var hala hemen basliyorm.
ayrca hikayemden karakterlerimden hosunuza giden tüm yanlari kullanabilirsinz.bende okumaktan cok zevk alrim:D

ARYA

Ne gündü ama.. Fark ettirmemeye çalışarak ona baktığımda karşımda ne gördüğümü artık tam olarak bende bilmiyordum. Bu adam sabahki nefret ettiğim adam olamaz, bu adam kendini hiç düşünmeden önüme atan ve daha sonrasında beni güldürmek için bunun bir antrenman olduğunu söyleyen kişi de olamaz.
Ama bu düşündüklerim gerçeği değiştirmez. Onun bunları yaptığı gerçeğini. Ah kafam allak bullak. Bugün yaşadıklarım beni gerçekten çok yordu. Bugün yaşadıklarım..
Hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. O adamların bana yapabileceği şeyler.. Kahretsin düşünmek dahi istemiyorum.
“Ee cadı bu akşam ki mönümüzde ne var? Bize neler yapacaksın.”
“Imm pizza kutusunun kapağını açabilirim böylelikle sende bardakları doldurursun ve yemek hazır olur.”
“evet sanırım bunu yapabilirim.” Derken o kadar güzel gülümsüyordu ki bunu daha önce nasıl fark etmemiştim anlayamıyorum.

Eve vardığımızda hava kararmak üzereydi. Yolda sadece pizza ve cola almak için durmuştuk. Üstümüzü değiştirmek için ikimizde odalarımıza çıktık. Altıma beyaz kısa bir şort giyip üstüme de gri askılı bir badi geçirdikten sonra yüzümü yıkayıp rahatlamak için banyoya gittim. Saçlarımı açık bırakmaya karar verip sadece önümdekileri küçük bir tokayla arkaya tutturdum. Bilekliğimi çıkarmak için uğraşırken bir yandan da banyonun kapısını açıyordum. Ve hayatımda üçüncü kez aynı insana çarpıp yere serildim. Ama bu sefer düşmemek için ona tutunayım derken onun da benle beraber düşmesine sebep olmuştum.
“Hyun artık buna bir son vermemiz gerekmiyor mu sence de?” derken gülerek kafamı kaldırmaya çalışıyordum. Hyun hiç bir şey söylemeden gözlerimin içine bakıyordu. Aynı bu sabahki gibi.. Ama bu seferkinin farkı arkasını dönüp gitmek yerine yüzünü benimkine doğru yaklaştırmasıydı. Ne yapmalıydım. Onu ittirmem gerekiyordu ama kollarıma söz geçiremiyordum. Sanırım bunu istediğimden de emin değildim bu yüzden o yaklaşırken beklentiyle gözlerimi yumdum. Ama o öpücük hiçbir zaman gelmedi. Merakla gözlerimi açtığımda gülerek yüzüme bakarak “kandırdım” dedi. Tanrım kabus mu görüyorum? Kendimi salak yerine düşürmüştüm resmen.
Üstümden kalkarken hala şaşkınlıkla ona bakıyordum. Ardından hissettiğim yoğun öfkeyi belli etmemek için ellerimi yumruk yapıp “sen… sen…” içime büyük bir nefes çekip tekrar konuşmaya çalıştım. “ çok acıktım. Gelmiyorsan hepsini ben yerim.” Ardıma bakmadan hızlıca merdivenlerden indim.

KİM HYUN JOONG


Üstüme rahat bir şeyler geçirmek amacıyla odama girdim ve doğruca gardırobuma yöneldim. Siyah bir eşortman altı ve beyaz bir t-shirt seçtikten sonra saçlarımı düzeltmek için ayna karşısına geçtim. Ve o an fark ettim yüzümdeki gülümsemeyi. Neden gülüyordum? Çünkü aklımda hala Arya nın araba anahtarlarını sallarkenki gülümsemesi vardı.
Anlamı ne bunun? Bir anlamı olmak zorunda mı ki. Tabiî ki de olmak zorunda hissettiklerim… hissettiklerim.. Ne hissediyorum?
Korku.. Evet şu an hissettiğim en güçlü duygu bu. Hayatım boyunca hiçbir kızın beni birazck bile etkilemesine izin vermedim. Benim etkilendiğim kızlarla sadece vakit geçirdim ve eğlendim.. Asla gülümsemelerini düşünüp bende gülümsemedim ya da onlar için kavga etmedim. Bu iş tehlikeli bir boyuta gelmeden önce aklımı başıma almalıyım. Ve.. ve ondan uzak durmalıyım. Evet yapmam gereken işte bundan ibaret.
Kararlı ve emin adımlarla banyoya doğru yürürken kendimi rahatlamış hissediyordum.
Elimi kapıyı açmak için kaldırmıştım ki Arya nın dengesini bulmak için bana tutunmasıyla kendimi yerde buldum.
Bu işin artık komik bir hal aldığını düşünerek kafamı kaldırdım. Kahretsin fazla yakındık…
“Hyun artık buna bir son vermemiz gerekmiyor mu sence de?” derken onu duymakta zorlanıyordum. İnanılmaz bir çekimle resmen ona sürükleniyordum. Önce gözlerinin şaşkınlıkla açıldığını fark ettim daha sonra ise sessiz bir kabullenişle kapandığını. Tanrım beni durdurmayacaktı! Ama olamaz, yapamam. Yapmamalıyım… Bu her şeyi daha da karıştırmaktan başka işe yaramaz.
Kendimi geri çekmek için tüm irademi kullanmam gerekti. Ama başardım ve aramıza yarım metre kadar mesafe koydum. Gözleri hala kapalıydı. Çok.. güzel. Kahretsin bu kadar güzel olmak zorunda mı sanki. Ne saçmalıyorum ben.
Gözlerini açtığında gülerek “kandırdım” derken hiç zorlanmadım. Yine bana ters bir cevap verecek ve eski halimize geri dönüceğiz diye düşünüyordum.
Ama bakışlarındaki öfkeyi gördüğümde yanlış bir şey söylediğimi anladım. Derin bir nefes alıp tekrar gözlerini açtığında gözleri tam tersine buz kadar soğuktu. Daha önce asla olmadığı kadar soğuk… “ çok acıktım. Gelmiyorsan hepsini ben yerim.” Diyip giderken hissettiğim korku beş dakika öncesine kadar hissettiğimin anlamsızlığını haykırıyordu sanki. Ardından içimde büyük bir boşlukla bakarken böylesinin daha kolay olacağına kendimi inandırmaya çalışıyordum.

bölümler biraz ksa oldu ama bir an önce yazp eklemek istedim.umarm begenirsiniz:D

Evet gerçekten bu bölümlerde güzeldi umarım devamını yakın zamanda eklersin konu derslerse tamam o zaman tabikide gerçek hayat herşeyden önce gelirde araya açma ya

Bu müthiş hikayenin gerisi yok mu?

aslıhaaan ne zaman eklersin devamınıı? meraktan ölüm

KİM HYUN JOONG DEVAM


“Arya colayı verir misin?”
Üçüncü konuşma çabamda boşuna giderken Arya yüzüme dahi bakmadan şişeyi önüme koydu. Ah bu iş giderek daha da canımı sıkıyordu. Daha fazla dayanamayacağımı anlayınca özür dilemek için tam ağzımı açmıştım ki.. Kahretsin ne diyeceğim ki pardon Arya az kalsın seni öpüyordum. Aslında öpmek istememiştim. E tabi daha sonra bir de kandırdım dedim onu da demek istememiştim. Ben böyle hep yapmak istemediğim şeyleri yapar ve söylerim mi? Saçmalıyorsun Hyun Joong.
Ben sıkıntıyla iç çekerken çalan telefonla ikimizde irkildik. E doğal tabi evde ölüm sessizliği hakimdi. Arya arayan kişiyi görünce gülümsedi ve “Eric sonunda aradın.”
Eric? Konuşmayla ilgilenmiyormuş gibi yapmak için ağzıma pizza attım ve çiğnemeye başladım. “Ee ne zaman evime geçiyorum?” Gidicekti..
“kahretsin hala dönmemiş mi?” Gitmiycekti..
“iki gün sonra mı?”
En azından henüz.
“peki. Uğraştırdım seni de kusura bakma. Hoşça kal canım.”
Telefonu kapatırken gerçekten üzgün görünüyordu. Burada benimle yani bizimle kalmak bu kadar mı kötüydü onun için?
“anlaşılan daha 2 gün buradasın cadı.”
Aşağı indiğimizden beri ilk defa yüzüme baktı ve “evet ev sahibi 2 gün sonra dönüyormuş. Bu süre zarfında rahatsızlık verdiğim için üzgünüm ama günü ileri almak için yapabileceğim bir şey yok.”
Tanrım lokmayı yutmakta bu kadar zorlanmamın sebebi bu bakışlar bir insanı öldürecek güçteydi. Buna daha fazla seyirci kalamam.
Yerimden doğrulup elini tutarken şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Sonunda o soğuk bakışlar dışında bir ifade. Sanırım doğru yoldaydım.
“hadi dans odasını görmek istiyordun. Tek başına gidip aynaları falan kırmanı göze alamam beraber çıkalım.”
“aynaları kırmamı göze alamıyosun ama unutma ki beraber çıkarsak o aynalar senin kafanda kırılabilir. Yani kendi sağlığın için daha sonra yalnız çıksam daha iyi. Hem bugün çok yoruldum, yatsam iyi olucak.” Derken elimden kurtulmaya çalışıyordu.
“sanırım bu riski göze alabilirim. Sağlığım konusunda da endişelendiğin için teşekkürler.”
İnanamayan gözlerle bana bakarken bir anlık boşluğundan yararlanıp onu kaldırdım ve merdivenlere doğru sürükledim.
Odaya vardığımızda bileğini ne kadar sıktığımın farkına varıp elimi gevşettim ama bırakmadım. “çek şu pençelerini canım acıyor.”
Yine pençe dedi. “ne demek?”
Anlamamış gözlerle bana bakarak sıkıntıyla “ne ne demek?” derken hala elini benden kurtarmaya çalışıyordu.
“pençe. Dün de bununla ilgili bir şey söylemiştin.”
Şaşkınca bana bakarken sanki gülüp gülmemekte kararsız kalmış gibi “sen pençenin anlamını bilmiyor musun gerçekten de?” dedi.
“bilsem sormazdım herhalde. Ama içimden bir ses iltifat olmadığını söylüyor.”
Lafımı bitirmemle kahkaha atması bir oldu. Artık elini kurtarmaya çalışmıyordu.
Sıkıntıyla “tamam sormadım farz et. Bu kadar gülecek ne varsa.” Derken o tutmadığım diğer elini karnına bastırmış gülmeye devam ediyordu.
Gülmesi durduğunda gözlerini silerek etrafına bakmaya başladı. Burası evin en geniş odasıydı. Bir duvar baştan sona aynalarla kaplıydı. Balkona açılan tarafta köşede müzik seti duruyordu. Bunların dışında oda daha rahat dans edebilmemiz için tamamıyla boştu.
O etrafı incelerken ben de barışma çabalarımı hatırlayıp müzik setine doğru yürüdüm ve SS501 şarkılarından birini koyup yanına döndüm.
“sana inanılmaz bir iyilik yapacağım cadı. Dans ederken beni yakından görme şerefine nail olacaksın. Bunun için tüm servetini verecek insanlar var emin ol.”
Eskisi gibi buz gibi gözlerle olmasa da temkinli bakışlarla yüzüme bakıp “dans ederken ayağına takılıp düşmede bana derken sen aynaları kırma.” Derken tamamıyla umursamaz görünüyordu.
“beni merak etme cadı sen kendin için endişelen. Dansımı izlerken kendini kaybedip düşüp bayılma” derken göz kırparak ondan bir iki adım uzaklaştım ve müziği başlattım.

Aslı hikayen çok güzel.

Meraktan çatlıycam tahmin ettiğim gibi mi olucak yoksa sonunda sürpriz mi yapıcaksın?
Bekliyorum sabırsızlıkla

Çok güzel yazıyorsun tebrik ederim :D

ARYA

Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk?
Önce kendince saçma şakalarıyla beni aşağıladı sonra sanki hiçbir şey olmamış gibi resmen buraya sürükledi.
Şimdi de kendini beğenmişliğin sınırlarında bana onu dans ederken yakından izleme fırsatını bahşedeceğini duyurdu.
Ne sanıyordu kendini? Onu dans ederken görünce kendimden geçeceğimi ya da bir an da onun için ölüp biteceğimi mi? Böylelikle onunda benimle dalga geçmek için daha fazla fırsatı olur.
Hıh daha çok bekler. Kendini beğenmiş lider bozuntusu ne olacak.
Sakin ol Arya sakin ol. Sinirlendiğini görmek onun daha fazla hoşuna gidecek.

Başlayan müzikle beraber gözlerini açtı ve kendinden emin hareketlerle şu müthiş dansına başladı.
Hıh, En azından dans etmeyi biliyormuş… Peki, fena değil… İyi olduğu söylenebilir aslında… Tanrım şu hareketlere, vücudunu kullanışının güzelliğine bak…
Geçen yıl boş kalan nadir zamanlarımda dans dersleri almıştım. Yani az çok anlıyorum bu işten ve elimde olmadan kendini beğenmişlik abidesinin dansından daha da etkileniyorum.
Odaklan Arya… Hayran hayran bakmayı kes artık. Kim bilir dışardan nasıl görünüyorum. Az kalsın salyalarım akacak.
Hah bide göz kırpıyor. Ne kadar etkilendim anlatamam.
Olamaz!! Neden t-shirt nü çıkarıyor ki bu!!
Tanrım şu kaslara bak…
Aniden gözlerimi kapattım ve içimden ona kadar saymaya başladım.
“Arya iyi misin?” ses o kadar yakınımdan ve beklenmedik geldi ki yapmamam gereken bir şey yapıp gözlerimi açtım. Üstü tamamen çıplak, bana bu kadar yakın…
“tabiî ki de iyiyim. Dansının müthişliğinden etkilenip gerçekten kendimi kaybetmedim herhalde.”
Utanç içindeyim..
Yüzünde o kadar güzel bir gülümseme belirdi ki az kalsın ona olan tüm kinimi unutacaktım.
“yani dansımın müthişliğini kabul ediyorsun?”
Evet harikaydı. “eh idare ederdi işte. Yanılmıyorsam sizin şarkılardan biriydi. Kim bilir kaç kere üzerinde çalışmışsındır.”
Hala gülümseyerek “beni kışkırtmamalıydın cadı eminim ikimiz doğaçlama bir dans deneyebiliriz. Ben edemesem de senin mükemmel dans ettiğine eminim. Yoksa edemiyor musun?”
Pislik. Fena köşeye sıkıştırmıştı.
“senden daha kötü olamayacağıma göre deneyebiliriz.”
Müzik setine yeni bir cd koydu ve hızlıca yanıma geldi. Imm sanırım bu şarkıyı biliyorum. Se7en La La La.
Ben “iyi de bu şarkı slov?” derken elini belime koymasıyla irkildiğimi belli etmemek için elimden geleni yaptım.
“hareketli şarkıya herkes uyum sağlar. Benim ne kadar kötü dans ettiğimi daha iyi yüzüme vurmak istersin diye düşünmüştüm. Yanılmış mıyım yoksa?
Niye bu kadar yakınımda olmak zorundaydı.
“yanılmamışsın.”
Fark etmeden yerimizde müziğe uyumlu sallanmaya başlamıştık. Elimi boynuna koyarken direk gözlerimin içine bakıyordu. Beni kendine daha da yaklaştırdı. Vücutlarımız aynı anda hareket ediyordu. Bir bütündük sanki. Elimi göğsüne koyup onu ittirdim yavaş yavaş müziğe uyumlu bacaklarım üzerine çöktüm. Kalktığımda gülümseyerek onu kendime çektim. Beklemediği ortadaydı. Bir an hareketsiz kaldı. Daha sonra o da gülümseyerek beni döndürdü ve tekrar kendine çekti. Ellerimi omuzlarına koydum. Çıplak omuzlarına…
Beni belimden kavrayıp bükerken o da üstüme eğildi ve şarkıyı mırıldandı.
Kaldırırken hala gözlerimin içine bakıyordu. Ani bir hareketle ellerinden kurtuldum ve ona sırtımı dayadım. Elleri şimdi tekrar belimdeydi. Yavaş yavaş dönerek etrafında dolanıp arkasına geçtim. Pürüzsüz sırtına dokunup kendimi ondan yarım metre kadar çektim. Arkasını döndü ve elini uzattı. Gözlerimi gözlerinden ayırmadan elimi uzattım ve kolunun üzerinde dolanıp tekrar onla bütünleştim.
Ellerimi tekrar boynuna doladığımda müzik bitmek üzereydi. Parmaklarımı yavaşça yüzüne doğru kaydırdım. Sanki rüyadaymış gibi bana bakıyordu. Parmak uçlarıma kalktım ve onu yavaşça kendime doğru çektim. Gözlerini kapadı. Yüzlerimiz nerdeyse birbirine değmek üzereydi. Suratını geçip kulağına fısıldadım.
“kandırdım.”

siz ne düşünürsünüz bilmiyorum ama bence tüm bölümlerim içinde en iyisiydi. sonunu yazarken kendi kendime gülümsemekten yanaklarım ağrıdı:D
hahaaa hakettin bunu Hyun Joong:D:D
se7en la la la da gercekten çok güzel bi sarkı arkadaslar tavsiye ederm:D özellikle bence bu bölümü okurken dinlemelisiniz:d
neyse umarım sizde benim kadar seversiniz bu bölümü:D

çok sağol cnm:d
bencede süper oldu bu bölüm ya cok tebrık kendıme:D:D

Tek kelimeyle bayıldımmmmmmmmmm

bu sefer çok ara bırakmıycam dostlar bu gece yeni bölüm eklemeyi düşünüyorum.hepinize yorumlarınız için çççoooooooooooooookkk teşekür ediyorum.