MY STORYYY

ayynenn meraklandırma bnii yeni bölümü

19.Bölüm
Yetişememiştim….geri döndüğümde yine berbat bir durumdaydım…cesaretim kırılmıştı yine…”şansımı kaybettim,yetişemedim,gittiler”dedim yoorine.”olsun ,bizim de burada işimiz bitti zaten biz de koreye dönücez bir iki gün içinde”dedi gülümseyerek.”sen döneceksin ,ben artık amerikaya ya da ülkeme dönerim,bilmiyorum”dedim umutsuzca.”tatlımmm,sen de benimle gelmek zorundasın.john hoca çoktan bizim için iş bulmuş bile.korede büyük bir şirkete bizi önermiş,hatta sergiyi görmeye gelen yetkililerden biriyle ben tanıştım bile.bizi bekliyor olacaklar.”dedi.”bilemiyorum yoorin,iyice aptallaştım artık ne yapacağımı bilmiyorum!”dedim umutsuzca.haftasonu koredeydik.pazartesi şirkete giderken giyecek doğru dürüst bir şeyim yoktu,alışverişe çıktık.giymekten hiç zevk almadığım klasik bir takımı mecburen alıp geri döndük.ben spor şeyler giymeyi seviyordum,klasik kıyafetlerin içinde kasıntı kasıntı yürümek hiç bana göre değildi,ahh tabi bir de topuklular vardı,yoorine “yarın benim başıma bir şey gelir bak,bu topukluları giymesem olmaz mı?”dedim.”off alışsan diyorum artık,hem yarın mutlaka giymelisin,ilk izlenim önemlidir,yani biz işimizi iyi yapıyoruz ama dış görüntü de önemli.”deyip kesip attı.ertesi gün şirkete gittiğimizde yoorin beni girişte bırakıp,sergide tanıştığı adamı bulmaya gitti.burası gerçekten de büyüktü.onu beklerken çok sıkılmıştım,biraz eğlenmek için kostümleri taşıyan bir gencin peşine takıldım.etrafı dolaşmaya başladığımda,çok ilginç odalar keşfediyordum.kendimi kaptırmış ikinci üçüncü kata kadar çıkmıştım.bir odanın kapısından geçerken içerideki kişi dikkatimi çekti.yüzünde yeşilimsi iğrenç bir maske vardı.saçları da köpüklüydü.kapıya yaklaştım,biraz içeriye doğru ilerlerken topuklular ses çıkarmııştı.”ya!nerde kaldın,işini çabuk bitir,lütfen!”diyordu sinirli sinirli,geri dönüp kaçacakken tekrar bağırmaya başladı,kurtuluşum yoktu,yanına gittim.önce saçındaki köpükleri yıkadım.sıra maskeye gelmişti.yüzünden soymaya başladığımda altından tanıdık bir yüz çıkıyordu.olamaz!!bu bu kyujong un ta kendisiydi!ne yapıcam şimdi?ne yapıcam?diye düşünürken , makyaj masasının alt rafındaki bez parçasını gördüm,aldım,ısladım,yüzüne örttüm,hızla döndüm kaçarken ayağım burkuldu,gürültüyle makyaj masasının üzerine düştüm.”ne oluyor “diyerek oturduğu yerden kalkan kyujong ,beni görünce yine şaşırmıştı.ben”şeyy özürdilerim,ben şeyy,gidiyorum,lütfen rahatsız olma”laflarını saçmalayıp kalkmaya çalışırken lanet olasıca topuk kırıldı ve adını bilmediğim sivri bir şey bacağıma saplandı.o acıyla çığlık atınca yanıma koştu hemen,kanıyordu,elindeki bez parçasını bacağıma bastırıp,beni kucağına aldı,ayağım o kadar acıyordu ki gözyaşlarıma hakim olamıyordum.çığlıma toplanan insanların arasından beni kucağında koşturarak çıkardı,onun kucağındaydım.bacağımın acısını unutup uzun uzun onu izlemek istiyordum ama nasıl bir şeyse o kadar acıtmıştı ki gözyaşlarım sel olmuş buna izin vermiyordu.hastaneye geldiğimizde beni sedyeye bıraktı,eline yapıştım “beni bırakma “,elini daha sıkı tutarak,”korkuyorum” dedim.hemşireler bacağımdaki cismi çıkarırken daha çok acımıştı,bir eli elimde diğeriyle gözyaşlarımı siliyordu…”az kaldı,yanındayım”sözleri sanki vücudumda narkoz etkisi yaratıyordu…pansuman yapıldıktan sonra ağrı kesici verip gidebileceğimi söylediler,tabi bir de değnek verdiler,yara iyileşene kadar bunu kullanmamı istiyorlardı.sedyeden kalktım,değneği elime aldım birkaç adım atmaya çalıştım ama olmuyordu bacağımdaki yarayı sanki oyuyorlarmış gibi hissediyordum.”şeyy ben yüremeyeceğim galiba,ayağım çok acıyor,sen beni burada bırak,yeterince ilgilendin zaten,teşekkür ederim,başına bela oldum bu gün özürdilerim”dedim bakışlarımı kaçırarak…yaklaştı,yaklaştı,önümde durdu.eliyle başımı kaldırarak “benimle konuşurken bakışlarını kaçırma”dedi.sonra yine kucağına aldı.içimden “ahh şimdi çıldırcam,kalbim deli gibi çarpıyor,uhh”sözlerini geçiriyordum.ellerimi nereye koyacağımı bilememiştim,boynuna mı tutunsam acaba dedim cesaret edemeyerek kucağıma koydum.bu sefer ayağı sendeleyince, düşmemek için bir anlık refleksle boynuna tutundum.sonra yavaşça ellerimi çekerken “kalabilirler”diye fısıldadı.kulaklarıma kadar kızardığıma yemin edebilirim.kıkırdadığını duyduğumda hem mutlu olmuş hem de çok utanmıştım…beni ön koltuğa oturtup kemerimi çekerken gözgöze geldik.aramızda bir karışlık bir mesafe vardı..nefes alışverişlerimizi hissedebiliyorduk…sonra…..

20.Bölüm
Ben yine başımı başka tarafa çevirip,elimi saçıma götürdüm.o da arabaya bindi, yolda giderken “bakışlarını kaçırmamanı söylemedim mi?”dedi sertçe. “ne!?aaa ben şeyy kaçırmak istemedim aslında”dedim sinek vızırtısı bir sesle.gülmeye başladı.beni gerçekten şaşırtıyordu.arabanın içine yine bir sessizlik çöktüğünde bu kez ben bozdum.”özürdilerim herşey için,seni çok üzdüm biliyorum,ama..”sözümü kesip “sus,geçmişi geçmişte bırakmamız gerektiğini sen söylemiştin”dedi soğuk bir sesle.haklıydı ben söylemiştim.ısrar etmedim,sesimi kesip dışarıyı izlemeye başladım.gözlerim uzaklara dalıyordu,aklımdan ona yaptığım haksızlıklar ve onun bana gösterdiği bu ilgi….bu iyilik altında eziliyordum…başımı ona çevirdim,böyle bir insan olabilir miydi?yaptıklarımdan duyduğum utançla gözlerimden süzülen gözyaşlarını silerek tekrar cama döndüm…yol kenarındaki tabelalar akıp giderken gözlerim ağırlaştılar,ağırlaştılar….uyandığımda yatağımdaydım.başucumdaki saate baktım ,akşamın onuydu.kalktım ,gerizekalı değneğe tutunarak aşağıya inmeye yeltendim,başaramadım.yoorine seslendim. televizyon izliyormuş,sesimi duyunca odama geldi. “geçmiş olsun tatlım,kusura bakma ama eşek şansı var sende de” dedi gülerek “yaa sorma katmerli hemde “dedim ben de ona katılarak.”beni yatağıma kim getirdi? en son kyujong un arabasındaydım.o mu” , “ evet ,seni onun kucağında uyurken görünce öyle şaşırdım ki,sonra seni odana çıkardı,çok yorulduğunu söyleyip benden su istedi,suyu getirdiğimde bil bakalım ne gördüm?”, “ne!?”, “elini avcuna almış öpüyordu!”dedi.kulaklarım patlayacakmış gibi hissediyor,duyduklarıma inanamıyordum.yoorin yatmaya gidince, bugün olanlar film şeridi gibi akıyordu gözlerimin önünden…”yanındayım”,”bakışlarını kaçırma”,”geçmişi unutalım”ve elimi öpmesi….bunların hepsi beni affettiğine veya affedeceğine mi işaretti…yeni güne içimde büyük bir umutla uyandım,sanki bütün o kabuslar geri de kalacaktı,herşey yine eskisi gibi olacaktı…maya ve kyujong….eskiden olduğu gibi ….o belkide gururunu bir kenara bırakıp bana yaklaşmaya çalışırken ondan kaçmam aptallık olurdu,ya onu yanlış anladıysam ya hiç böyle bir niyeti yoksa diye de içimden geçmiyor değildi,o kadar kapalı biri ki benim gibi…ne olursa olsun bundan sonra kyujong için “FIGHTING FIGHTING”….bu gazla yatağımdan kalkıp zıplamaya başladım,derin bir acıyla olduğum yere yıkılıverdim…bazen aptallığım tutuyordu işte…pansuman bezi kızarmıştı,açıp baktığımda dikişlerden iki tanesi kopmuştu….nasıl bir hayvanlıkla sıçradıysam artık, dikişleri patlatmayı başarmıştım…yoorine seslendim,gelmedi.telefonumu almak için komidinin üzerine uzandığımda bıraktığı notu gördüm:”maya ben şirkete gidiyorum,senin durumunu şefe anlatırım merak etme,dinlenmene bak,ayrıca kyujong oppayı da aradım bu gün işi yokmuş,seninle ilgilenmeyi kabul etti,^^şanslı cadı^^,sevgi dolu günler….yoorin”yazmıştı.bu kıza kızayım mı seveyim mi şaşırıyordum bazen…bu arada kapının zilini duymuştum…gelen o olmalıydı…bu halde nasıl ona kapıyı açarım…bağırmaya başladım..”kyujong kalkamıyorum,yukarıdayımmm”diye,birkaç dakika sonra yukarıya yanıma geldi beni yerde otururken görünce “ne oldu yine ,neden burdasın?”,”dikişler …”deyip bacağımı gösterdim.tekrar kucağındaydım,şu birkaç gün içinde ne çok taşımıştı beni hem de hiç usanmadan…endişe içinde merdivenlerden inerken gözlerimi ondan alamıyordum,masallarda ki prensler gibiydi ,o benim kutup yıldızımdı,öyle dememiş miydi,ışığım seninle…şuan da o ışık hiç olmadığı kadar çok parlıyordu,o kadar ki bakışlarını bana çevirdiğinde gözlerim kamaştı ve hemen başımı önüme eğdim..yolda giderken”bunu niye yaptın?”diye sordu.olamaz ona baktığımı yakalamıştı..”ışık….gözlerim….çok fazla….kamaştı…”sözcükleri anlamsız bir şekilde dökülmüştü ağzımdan.”ne!?ayağını diyorum,nasıl oldu?”dedikten sonra gülümsedi.”aa!?o mu,seni düş…,düştüm yataktan,o zaman oldu”dedim hızla,az kalsın seni düşünürken dicektim,kahretsin.. ben…off…bir şey söylemedi,sonra “sen nasıl girdin eve, zile bastığını duydum”dedim konudan uzaklaşmak için.”yoorin,senin anahtarını paspasın altına koyacağını söylemişti ama o anda aklıma gelmedi o yüzden ilk önce zile bastım”dedi.bu arada hastaneye gelmiştik. Dikişler tazelendikten sonra beni tekrar kucağına almak istedi, ama ben “hayır,teşekkür ederim benim yüzümden belin incinsin istemem”dedim titreyen sesimle.”istediğin olsun”deyip önden yürümeye başladı.arkasından koltuk değneğiyle sekerek yürümeye çalışıyordum.hastane kapısından çıktığımızda büyük bir magazin ordusu karşıladı bizi. Kyu jong un çevresini sarmışlardı…dört bir taraftan koşturan gazetecilerden biri, bana çarpınca kim olduğumu görüp ,bu kez “dünyaca ünlü fotoğrafçı burada,japonya da sergisi açılmıştı,millet heyy!!”diye bağırınca, bu kez benim etrafımda da magazinciler yığılmaya başladı…ikimizi de çembere almışlardı…soruları gülümseyerek cevaplayıp ,aralarından sıyrılmaya çabalarken ,kyujong a beni kurtar bakışı attım,o bana doğru gelirken ,yaralı ayağımın üzerine basmamak için ,sekerek ben de ona doğru gidiyordum…ama dengemi kaybedip, tam düşecekken bir el belimden yakalamıştı….

arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum:)öptümmmmmm:)

ayyyyyyyyyy çok güzeldi yeni bölümü bekliyorummmm

SAKINNN SAKINNN SAENG OLMASIN HAA WALLA DİKİŞLİ AYAĞINI BEN KIRARIM ONA GÖREEE NEYSE YA ŞAKA Bİ TARAFADA YENİ BÖLÜÜMNE ZAMAN

İYİDE ZATEN SAENGİ YAPAMAZ HAYATI TEHLİKEDE KALIR BAK SÖYLEMEDİ DEME


BİDE ERKEK KYU DİMİ

saeng fanatiğim yavaş gel KİMİN AYAĞINI KIRIYOSUN hem oradaki vatandaş MAYA lütfen kurguyla gerçek hayatı karıştırmayalım!

Şimdi de hikayenin devamı;
bir el mayanın belinden kavramıştı ama maya öyle bi çığlık kopardı ki!!! ah uh ah uh mayanın ayağı kırılmıştı yavaş gelemem kyu fanatiğimmm SAENG OLMASIN ONA GÖRE HAA AYY CANIM ÇIKTI AMAA SAENG'i SİZİ KORUMAKTANN YENİ BÖLÜM YENİ BÖLÜM

21.Bölüm
Doğrulduğumda beni tutanın kyu jong olmasını bekliyordum… ama gazetecilerden biriydi,ve gençti.dengemi sağladığım halde hala belimden tutup iyi olup olmadığımı soruyordu,sonra kyu jong gözlerinde büyük bir öfkeyle gelip, çocuğun kolunu kavrayıp, sertçe belimden çektikten sonra, omzumdan tutup, çocuğa ve diğer gazetecilere “teşekkürler,lütfen izin verin”dedi sahte bir gülümsemeyle….arabaya vardığımızda kapıları çarpmasından ne kadar sinirlendiğini anlamıştım,yol boyu ağzzımı açamadım.eve geldiğimizde aynı sessizlik benim karın gocurtularımla bölündü.suratı hala asıktı,midemin sinir bozucu sesini durdurmak için üstüne abanırken bana bakıp”karnına işgence etmeyi keser misin,ne söyleyelim?”diye sordu.”şeyy,yani pizza olsa fena olmazdı aslında”dedim çekinerek.çünkü bu eskiden birlikte yemekten zevk aldığımız bir yiyecekti.”hala mantarlı mı?”dedi mimikleri yumuşamaya başlamıştı.”evet,ya senin ki?” ,”tabiki…”dedikten sonra ikimiz aynı anda “bir numara mantarlı pizza!” sloganımızı attık,ardından kahkahalarla gülmeye başladık.pizzalar geldikten sonra her zamanki gibi kendininkileri bitirmiş,benimkilere saldırmaya hazırlanıyordu.eskiden olsaydı paketi ondan kaçırırdım ama bu kez ayağımdan ötürü kıpırdayamadım.son bir dilim kalmıştı,bir ucundan o, bir ucundan ben aynı anda tutmuştuk.”kyujonii bırak ,benim”, “sen bırak ,benim”,”kyujoniii,yaa”dediğimde elimden kapmıştı bile.başının üstünde dilimi bir elinden öbür eline geçiriyor benim kapmamı engellemeye çalışıyordu.ellerine uzanırken pat diye üzerine düştüm,ben utanç içinde hızla kalkmaya çalışırken o hala gülüyordu,pizza akvaryumun içine uçmuştu.utancımı saklamak için ben de gülmeye başladım,üzerindeki beyaz tişörtü yağ içindeydi,”ellerimle tişörtüne baskı yapmışım kusura bakma kyujoniii,ama güzel oldu biraz olsun renklendi”dedim “ya öylemi?”derken az önceki neşeli hali yoktu,”miyane,en nefret ettiğin şey kirliliktir,sen onu çıkar, benim dolabımın ikinci rafında kapşonlar olacak onlardan birini giyebilirsin”dedim.aşağıya indiğinde attığım kahkaya kendim bile şaşırmıştım,ama o kadar komik olmuştu ki pembe puantiyeli üzerinde çiçek desenleri olan kapşonumu giymişti ve beli açıkta kalmıştı.”kyujonii,çoook yakışmış!!”dedim kahkahalarımın arasından.”maya!!senin zevkin nasıl hala bu kadar renkli,bir tane düz renk bir şey almaz mısın sen?”dedi.” ahh,gülmekten yanaklarım ağrıdı,kyujonii!!,sana tatlı bir haberim var,buzdolabında ne var tahmin et”,”düşündüğüm şey mi?”,”evet!”,”profiterol ollllllollllollll”diyerek mutfağa koştu.tatlılarımızı yerken ayrı kaldığımız yıllarda yaptığımız, yaşadığımız şeyleri birbirimize anlatmaya başladık.bu konuşmanın çok ama çok zor olacağını düşünüyordum.her lafımın sonunda özürdiliyor,beni affettiği için teşekkür ediyordum.o benim yüzümden çektiği sıkıntıları anlatırken içimden kendime kızıyor,gözyaşlarımı akıtıp sessizce onu dinliyordum.en sonunda “kyujonii çuwahe”dedim boğazımdaki hıçkırıkların arasından “kyujonii çommal çuwahe”dedim titreyen sesimle, bu kez bakışlarımı kaçırmamış gözlerinin içine bakıyordum…eliyle yaklaş yapıp kulağıma “saranghe”diye fısıldadı…gözlerine tekrar baktığımda kendimi görebiliyordum,derler ya ‘sevdiğinizin gözlerinde kendinizi görürseniz eğer korkmayın’korkmuyordum o yanımdayken hiç korkmamıştım ki ellerini yüzüme götürüp kendini bana yaklaştırırken gözlerimi yummuş bekliyordum… ama niye bu kadar uzun sürmüştü bu… gözlerimi açtığımda kyujong kapıda duran saeng ve yoorine bakıyordu.onlar ise birbirine bakıp sırıtyorlardı.yerin dibine geçmek üzereydim…neyseki yoorin “anyong,kyujong oppa bu mızmız sana çok çektirmemiştir umarım”diyerek gerilen ortamı yumuşatmaya çalıştı ama “yoorin,iyiki bu gün için beni ikna etmişsin,evet biraz yaramazlık yaptı,ama ben çok iyiyim”dedikten sonra alnıma küçük bir öpücük kondurdu.bütün vücudumdan bir elektrik akımı geçmişti sanki….saeng oppa “çugaye,ikiniz adına da çok sevindim”derken bize bakıp gülümsüyordu.tanrım!!hepsi benim kırmızıdan mora dönüşen rengimi görmek için elbirliği yapıyorlardı sanki…durumumu farkeden kyujong “biz gitsek iyi olur,maya bu gün çok yoruldun,dinlenmelisin”dedi.yoorin”niye ki bütün gün dinlenmedi mi zaten”diye sorduğunda, “ben sana sonra anlatırım yoorin”dedim.kalkıp merdivenlere ilerledim,basamağa adımımı nasıl atacağımı bilemez bir halde merdivenin başında dururken kyujong gelip kucağına aldı,bu kez tereddüd etmeden elimi omzuna koymuştum.beni yatağıma bıraktıktan sonra “iyi geceler ”dedi.”iyi geceler” dedim.bekledi sonra kapıdan çıkarken “op-pa,yarın erken gel merdivenler…”dedim,gülümsedi ve gitti.çok güzel bir rüyadaydım sanki.uyandığımda hepsi yok olacakmış gibi geliyordu.herşeyin bu kadar güzel olması ancak rüyalarda ya da filmlerde olurdu değil mi?uyanmaktan korkarak ,daldım uykuya ……

22.Bölüm
Ahhhh~~~,odama doluşan günışığı çok iyi hissetiriyordu bu sabah….hemen telefonu alıp kyujong u aradım…dün yaşadıklarımın bir rüya olmadığını duymak ümidiyle…..telefonu “günaydın yobo”diyerek açtığında sevinç çığlıklarıma yoorin odama koştu.herşeyin yolunda olduğunu söyleyip onu gönderdikten sonra telefona geri döndüm.”kyujonii orda mısın?”, “maya ne oldu?niye çığlık attın öyle?iyi misin?”,”ben ben çok iyiyyim,hem de çokk”,”hadi gelmiyor musun?karnım çok acıktı”,”ahh o mu,beni acıktığın için mi çağırıyosun?”,”evet~~,hayır hayır tabiki,şeyyyy,”,”ne?”,”po-go-şip-ta op-pa”,”ne!?,yalancı,dün birlikteydik daha”,”üç yıldır seni özlüyorum ama”,”ben de,hemen geliyorum”deyip kapattı.başımda yıldızlar dönüyor midemde kelebekler uçuşuyordu…ben neler söylemiştim öyle az önce “pogoşipta!”,ahh bana neler oluyor, hayatta söyleyemeyeceğim sözleri ,hem de, kyujong a söylüyordum.geldiğinde yüzüne nasıl bakıcam,off çok utançverici…yoorin işe gitmek üzere evden ayrılmadan önce odama geldiğinde “yoorin,kapıyı açık bırakır mısın,kyujong gelicek”dedim “ağzının kulaklarında olmasından anlayabiliyorum,peki tatlım görüşürüz,iyi eğlenceler”derken gözkırpıyordu,off yoorin ,hayatımda ilk kez sevgilim oluyor zaten nasıl davranacağımı ne diyeceğimi bilemiyorum bir de bu laf çarpmalar,küçüldükçe küçülüyorum….bir saat sonra kyujong gelmişti.beni kucağına alıp aşağıya indirdi.”evet,ben kahvaltıyı hazırlıyorum,burada rahatsın dimi”,”evet,ekmek kızartır mısın lütfen,ben ekmek olmadan kahvaltı yapamıyorum”dedim.yanık ekmeklerle kahvaltımızı yaptıktan sonra dışarıya yürüyüşe çıktık,koltuk değneğine alışmam gerekiyordu,sürekli kyujong u çağıramazdım.zaten sırf benim için işlerinden yeterince geri kalıyordu.ben yorulunca bir cafeye girdik.etrafımız bu kez kyujong un hayranları tarafından sarılmıştı.kızlar çığlık çığlığa kyujong dan imza almaya,onunla fotoğraf çekinmeye çalışıyordu.zavallı kyujonii hiçbirini kırmıyor hepsinin isteğini yerine getiriyordu.ben masada yalnız kalmıştım.kızların,sanki onların sevgilisiymiş gibi üzerine atlıp, oppa oppa diye bağırmaları sinirlerimi bozmaya başlamıştı,ama belli etmemeye çalışıyordum,sevgilisini hayranlarından kıskanan biri olmak çoçukcaydı.bu arada kızlar beni fark edip gözlerini kısarak bakmaya başladılar.kyujong yanıma dönüp ,elimi tutuğunda bu bakışlar daha da korkunçlaştı.avının peşinden koşan kaplan gibiydiler.her an saldırıya uğrayacakmışım gibi hissediyordum.”kyujonii,buradan gitsek,çok büyük bir baskı altında hissediyorum kendimi”,”fanlar yüzünden mi?”,”evet,çok kötü bakıyorlar”,”buna alışmalısın maya,bu durumun aramızda sorun olmasını istemem,beni anlamanı umuyorum”,”ne yani seni onlardan kıskanacağımı mı düşünüyorsun,hıh!”dedim yüzümü asarak,”yaa,demek kıskanmazsın,peki öyleyse, beni öpmek isteyenlere de izin vereyim,ahh şurdaki bayan istemişti az önce ,olmaz deyince üzülmüştü,gideyim de gönlünü alayım ,sonuçta biz fanların destekleriyle başarılı oluyoruz”dedi ,ayağa kalkarken kolundan tutup oturttum.”ahh,sana inanamıyorum!,tamam , sinirlerim bozuldu sadece… kıskanmıyorum!,hep böyle mi olacak,rahatça dolaşamayacak mıyız?”,”seni onlarla tanıştırdıktan sonra herşey dahaa güzel olacak eminim”dedi gülümseyerek.sonra başka şeylerden sohbete başladık,ayağım iyileşene kadar hemen hemen hergün bize uğradı,çok mutluydum…onun artık sevgilim olduğuna alışmak,ona olan aşkımı göstermek için çabalıyordum sürekli-o bu konuda benden daha tecrübeliydi- çünkü ona sadece arkadaşımmış gibi davranıyordum hala…oppa demekte bile zorlanıyordum …gözlerime bakarken kızarmaya başlıyordum…beni öpmek istediğinde hıçkırık tutuyordu…çıkmaya başlayalı bir aydan fazla olmuştu ama biz hala öpüşememiştik…tam anlamıyla umutsuz vakaydım….aşk konusunda ki tecrübesizliğim kyujong u üzmek yerine neşelendiriyordu…beni “çingusarang”diye çağırmaya başlamıştı.bu benim de hoşuma gidiyordu,tam anlamıyla bizim ilişkimizin adı buydu:arkadaşımaşkım.aylar geçip gidiyor ,ben nasıl sevgili olunur yolunda sağlam adımlarla ilerliyordum…bir akşam kyujong u arayıp “oppa,sana bir süprizim var.han nehrinde buluşalım”dedim.oraya geldiğinde “sürpriz ne?”diye soran gözlerle bir bana bir etrafına bakınıyordu….

zevkli okumalar şekerler

ayyy çok güzeldi yeni bölümü çabuk yaz

Beni bi gün meraktan katil etceniz :D

yok yok sen katil olamazsın sen iyi kızsın :D

bu arada sen ne zaman eklicen yeni bölümü meraklandırıyonuz valla berfinin sölediği gibi katil etceksiniz heralde insanı

hehe ben herşeyi doğru söylerim puhaaahaaaha

yaaa şimdi bunun hikayeyle ne alakası var :D

Bnde bilmym haha içimden geldii

evvet kızlar beklettiğim için kusura bakmayın işte yeni bölümler keyifli okumalar

23.Bölüm
Elinden tutup nehir kıyısında bizi bekleyen kayığa götürdüm.kayığa önceden gitarımı bırakmıştım.karşılıklı oturduktan sonra kayık ışıltılı han nehrinin üzerinde süzülmeye başladı.daha şimdiden etkilenmiş görünüyordu.sonra gitarımı alıp,gözlerine bakarak şunu söylemeye başladım.
^^Have you ever seen such a beautiful night?
I could almost kiss the stars for shining so bright
When I see you smiling, I go
Oh oh oh
I would never want to miss this
'cause in my heart I know what this is

Hey now
Hey now
This is what dreams are made of
Hey now
Hey now
This is what dreams are made of
I've got somewhere I belong
I've got somebody to love
This is what dreams are made of

Have you ever wondered what life is about?
You could search the world and never figure it out
You don't have to sail the oceans
No no no
Happiness is no mystery it's
Here now it's you and me

Hey now
Hey now
This is what dreams are made of
Hey now
Hey now
This is what dreams are made of
I've got somewhere I belong
I've got somebody to love
This is what dreams are made of

Open your eyes
(This is what dreams are made of)
shout to the sky
(This is what dreams are made of)

Then I see u smiling, I go
Oh oh oh
Yesterday my life was duller
Now everything's Technicolor

Hey now
Hey now
This is what dreams are made of
I've got somewhere I belong
I've got somebody to love
This is what dreams are made of
(Hey now)
(Hey now)
Hey now
This is what dreams
This is what dreams are made of^^
Bitirdiğimde beni ıslıklarla alkışladı ve sadece “komayo çingusarang”dedi gülümseyerek ,sonra hiçbir şey yokmuş gibi,sanki her zaman ona şarkı söylermişim gibi, sanki sıradan bir şeymiş gibi gökyüzüne bakmaya başladı..ıggghhh!! oysa ben başka şeyler hayal etmiştim …bozulmuştum ama belli etmemek için gitarı ona uzatıp “sıra sen de “dedim…”okey!ne istiyorsun?”,”sen ne istersen ,sana bırakıyorum”,”öyleyse making me lover”dedi gözkırparak.
^^^^ Sesange sorijilleo I love you neolsaranghandago(seni seviyorum seni sevdiğimi tüm dünyaya haykırıyorum) Naui yeojaga doeeo dallago(sevgilim olmanı umuyorum)
Nunbusyeo Always you're my star(daima parlayan yıldızımsın)
Naeganeol jikyeojulge(seni koruyacağım)
I can always be waiting for you(her zaman seni bekleyebilirim)

Jichin haruui kkeuteseo nal utgehan yuilhan saram(yorucu bir günün sonunda tek kişi beni gülümsetebilir)
Himgyeoun nae sarmui kkeuteseo nal bangyeojun danhansaram(yorucu bir hayatın sonunda bir kişi beni gördüğüne sevinecek)
Dasi harureul sijakhae neoui yeppeun miso tteoollyeo(zaman yeniden akmaya başladığında senin güzel gülüşünü düşüneceğim)

Nan nuguboda haengbokhae neoman naegyeote isseumyeon(herkesten daha mutlu olacağım eğer benim yanımda olursan)
Jeo haneure I promise you(gökyüzüne, sana söz veriyorum)
Nae modeungeol neoege julge(herşeyi sana verebilirim)

Sesange sorijilleo I love you neolsaranghandago
Naui yeojaga doeeo dallago
Nunbusyeo Always you're my star
Naeganeol jikyeojulge
I can always be waiting for you

Wae ijeseoya ongeoni sesangeul gajingeot gata(niye daha önce gelmedin,kendimi tüm dünyaya sahipmişim gibi hissediyorum)
Gomawo namanui cheonsa cheoeumcheoreom neol saranghae(teşekkür ederim seni daima ilk günki gibi seveceğim)
Jeo haneure I promise you(gökyüzüne,sana söz veriyorum)
Neoui modeungeol gatgosipeo(sadece seni istiyorum)

Sesange sorijilleo I love you neolsaranghandago
Naui yeojaga doeeo dallago
Nunbusyeo Always you're my star
Naeganeol jikyeojulge
I can always be waiting for you

Uri hanaman yaksokhae haneure geolgo maengsehae(hadi bir şey için söz ver hadi gökyüzüne yemin et)
Taeyang bulta eobseojil geunalkkaji neol saranghae(güneşin bizim dışımızdakileri yakana kadar birbirimizi seveceğimize)
Oh my love

Gidohae neol heorakhae jugil neoui namjaro nal badajugil(dua ediyorum beni kabul etmen sevgilin olarak kabul etmen için)
Yaksokhae jungneun nalkkaji nae maeum byeonchi anha(söz veriyorum ölene kadar kalbim asla değişmeyecek)
I can always be waiting for you(daima seni bekleyebilirim)
Baby, I will forever with you(bebeğim sonsuza dek seninle olabilirim
Yeongwonhi neomaneul(sonsuza dek yalnız sen) saranghae(seni seviyorum) ^^^^
Şarkıyı dinlerken bütün vücudumu büyük bir huzur kaplamıştı.kyujong un sesi, beni çook uzaklara eski günlere götürmüştü… kendimi şarkıya kaptırmış,elimi ılık han nehrinin suları üzerinde dolaştırıyordum…o kadar dalmışım ki şarkıyı bitiren kyujong un yanıma geldiğini hissetmedim.sonra ortalığın sessizleştiğini farkedip,kafamı çevirdiğimde burnumun dibinde bana bakan kyujong u görünce şaşırmıştım.o kadar derin bakıyordu ki…bakışları dudaklarıma kaymaya başlayınca az önceki şaşkınlığın da verdiği heycanla kalbim hızlı hızlı çarpmaya başladı ve ardından lanet olasıca “hıçkırık”geldi.ben hala umudumu kaybetmemiş gözlerim kapalı kyujong u beklerken o gülmeye başladı.gözlerimi açtığımda yüzüme sırıtarak bakıyordu.ahh~~~gerçekten..gerçekten sinirlenmiştim.hıçkırıkların şiddeti daha da artmıştı.hışımla önünden kalkıp kayığın öbür ucuna bıraktığı gitarımı almaya gittim.hırsla gitarı alıp geri döndüğümde arkamda bana sarılmaya hazırlanan kyujong a çarpıp suya düştüm.neye uğradığımı anlamamış bir şekilde suyun derinliklerine doğru giderken bir anda çırpınmaya başladım,japonyadaki o gece yaşadığım sahneler gözümün önüne geliyor panik içinde çırpınıyor sandala yaklaşamıyordum,o telaşla o kadar çok su yutmuştum ki….kendime geldiğimde kyujong gözlerinde büyük bir korkuyla bana bakıyordu… beni kaldırdı, “şükürler olsun,şükürler olsun”diyerek kollarının arasına aldı.hala şoktaydım..o geceki sahneler hala gözümün önündeydi…boşluğa bakıyordum…bir ara kyujong “çingusarang,maya,mayaa!”diye bağırdığında ona döndüm “geldik,inmiyor musun?”dedi. “ha?!” ne zaman ben arabaya bindim de ne zaman eve geldik… indim…dalgın dalgın eve giderken kyujong arkamdan “sana da iyi geceler!!”diye bağırdı.döndüm iyi geceler diyip el salladım.bahçe kapısını arkamdan kapattığımda içimi korkunç bir huzursuzluk hissi kaplamıştı.hemen geri döndüm.kyujong arabasıyla sokağın köşesini dönmek üzereydi.ardından koşmaya başladım “oppa oppa bekleeee”,yetişmiştim.arabadan inince sımsıkı sarıldım. “kyujonii,beni bırakma”bu sözlerim onu şaşırtmıştı “maya,sakin ol!kendini iyi hissetmiyorsan hastaneye gidelim,ne dersin?”, istemeyerek geri çekilip “hayır,hastanelerden nefret ediyorum!”, “artık gitsen iyi olur üzerindekiler ıslak hasta olacaksın yoksa..”dedikten sonra elimden tutup beni eve geri götürdü. “oppa,sen de ıslaksın,dikkatli git”dedim içimdeki sıkıntıyla…saçlarımın üstüne küçük bir öpücük bırakıp,gitti….

24.Bölüm
İçimde anlamsız bir sıkıntı vardı,bütün gece uyku tutmamıştı.sabaha doğru kendimden geçmişim,uyandığımda neredeyse öğlen oluyordu ve başımda inanılmaz bir ağrı vardı,işe de geç kalmıştım.aceleyle üstümü değiştirip odadan koşturarak çıktım.merdivenlerden ikişer ikişer atlarken ayağım kayıp düştüğümde dünyam tersine döndü.bir taraftan kendime bir taraftan da basamaklara kızarak,zor bela doğruldum.fakat o anda burnumdan boşanan kanla başım dönmeye başladı,gözlerim kararıyordu.hızlı aramaya basıp kyujong u aradığımda,telesekretere bağlanmıştı,şu mesajı bıraktım: “oppa evde merdivenlerden yuvarlandım,yardımına ihtiyacım var”.korku içinde kanepeye yığıldım ve beklemeye başladım.uyandığımda hastane odasındaydım yine .bu kez jun yanımdaydı. “hyungjun shii neden burdasın?beni kim getirdi?kyujonii nerde?”diye ardı ardına sıraladığım sorulara cevap bekleyen gözlerle jun un gözlerine bakıyordum.o ise boş ve kıpkırmızı gözlerle öylece karşımda dikiliyordu. “junshii? Neyin var neden böylesin?kyujonii diyorum o nerde?”dememle gözleri doldu.ardından akan gözyaşlarını silerek odadan çıktı.neler olduğunu anlamamıştım.bu davranışı karşısında öylece arkasından bakakalmıştım.kolumdaki serumdan dolayı kıpırdayamıyordum.meraktan çatlayacaktım.off…kyujong sakın elime geçme…nasıl beni burada bırak kaybolursun!..diye aklımdan geçirirken…hyun,min,saeng ve yoorin birlikte odaya geldiler.hepsinin yüzü asıktı.benim için endişelendiklerini düşünüp “heyy,ne bu haliniz,ben iyiyim,altı üstü merdivenlerden yuvarlanıp biraz kan kaybettim,ağırlık yapıyordu zaten!”deyip bu iğrnç espirinin onları eğlendirmesini bekledim ama hiç birinde bir tepki yoktu.yoorin yanıma gelip bana sarıldı. bu sırada hyun un min e; jun un ,bu işi beceremeyeceğini bildiğini, fısıldadığını duydum. “neyiniz var?hiçbir şey anlamıyorum?bana bir şey söyleyin”derken hepsi kafasını çeviriyordu.birbirlerini ittirip kaş göz işareti yapıyorlardı.sonra saeng oppa öne çıkıp “bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum maya,gerçekten çok zor”dedi. “niye ki,zor olan ne?”dedim, “yani bunu şuan da kaldırabilir misin bilmiyorum,sonuçta büyük bir sarsıntı geçirdin henüz..”, “ahh,evet ama lafı dolaştırıp durmasan saeng oppa,ben iyiyim,kyujong nerde ya,biraz daha gelmezse…telefonum nerde,gördünüz mü?”, “maya maya şeyy”diyen saeng oppanın gerçekten zorlanır bir hali vardı.karşımda kıvranıyordu. “saeng oppa,tamam anladım,kyujong un bana bir süprizi var siz de o yüzden burdasınız dimi?”dedim sevinçle.hepsinin yüzünü acı bir gülümseme kapladı. “kyujonii,gözlerimi kapıyorum gelebilirsin”birkaç dakika bekledim ses yoktu “oppa oppaaaa hadi ama!!”dediğimde hyun oppa “maya!kes şunu!dışarıda kyujong falan yok!”dedi bağırarak.sonra kapıyı hızla çarpıp çıktı.peşinden saeng oppa ve min.bu yüzüme vurulan bir tokat gibiydi.ne demişti öyle kyujong yok mu? “yoorin,bu neydi şimdi,yeter artık sustuğun bir şey söyle”dedim gerilmiştim iyice… “önce sakin olmalısın,seni buraya biz getirdik,kyujong un telefonuna bıraktığın mesajı aldık.ciddi bir şeyin yok,hafif morluklar var omzunda sadece..ama kyujong…onun için...”derken sesindeki netlik kaybolmaya başlamıştı.kötü bir şey olmuştu kesin. “yoorin,bak dün geceden beri içimde kötü bir his var zaten beni korkutuyorsun ne olduysa çabuk söyle,ama ne olur kyujong un iyi olduğunu söyle..”dediğimde yalvaran bakışlarım karşısında daha fazla gözyaşlarını tutamayan arkadaşım başını eğip “kyujong kyujong o o bizim içinde …beklemediğimiz bir şey..”diye gevelemeye devam ediyordu,ama benim için herşey açıktı….

yorumlarınızı bekliyorum