Toplu Hikaye 1: Aradığım Cennet

Yazar: my_angel

Arabada stüdyoya doğru yol alırken...

'Rüya...'
Belki
onuncu kez böyle sesleniyordu. Ve yüzünde normalde kalbimin şimdi
olduğu gibi hızlı atmasının yanı sıra beni sinirlendiren ifade vardı.
'Yine ne var Jung Min?!!!'
'Kırmızının sana çok yakıştığını söylemiş miydim?' dedi kıkırdayarak...
Biri
beni durdursun yoksa Jung yüzünden katil olacağım diye düşündü Rüya ve
kendini tutamayarak ön koltukta oturan Jung Min'e doğru yumruk
attı;koluna gelmişti. Jun kahkahalarla gülüyordu. Jung Min ise ona odada
baktığı gibi imalı bir şekilde bakmaya devam ediyordu.
'Ah... JUNG MİN!!! Ölmek mi istiyorsun ha???!!!'
Hyun araya girerek
'Yine ne için tartıştığınızı bilmiyorum ama sakin olamaz mısınız?'
Jung Min muzipçe Rüya'ya bakmaya devam ediyordu.
Rüya'nın yanında Kyu vardı.
'Sen
Jung Min'e bakma...Biz onun hiperaktif olduğundan şüpheliyiz zaten.'
Yüzüne bakınca gülmemek için kendini tutuyor gibiydi.Rüya,
'Harika...Bana söyleyene de bakın.' deyip kollarını kavuşturdu ve camdan dışarı bakmaya başladı.

Jung
Min ise halinden çok memnundu. Rüya'nın bu kadar tepki verdiği görmek
zaten hoşuna gidiyordu ama odada olanları Saeng'in de görmesi onu mutlu
etmişti.
Çünkü Saeng artık eline geçen her fırsatta Rüya'ya sarılamıyordu.
Bilmediği şey ise bunun nedeninin Rüya olmasıydı. Sabahtan beri ya Kyu'dan ya da Jun'dan yardım isteyip duruyordu.
Saeng'e gelince olanlara bir anlam verememişti.

Yazar: shin_neul

Yol boyunca Jung Min'in bakışları Rüya'nın
üstündeydi. Normalde Rüya'nın sinirden küplere binmesi gerekirdi ama
aksine Jung Min'in bakışları Rüya'nın sinirlerini değil kalbini
hoplatıyordu.
"N'oluyor bana ya?" diye düşündü Rüya. "Neden rahatsız
olmuyorum şu bay ukalanın bakışlarından? Neden sürekli bana bakmasını
istiyorum? Hastalık kafama vurdu herhalde."
Rüya bunları düşünürken
Young Saeng de onun dikkatini çekmeye çalışıyordu. Sonunda da
başarmıştı. O yumuşak yanaklarında o tatlı çukurları oluşturarak Rüya'ya
gülümsedi. Rüya da ona ayıp olmasın diye soğuk bir gülümsemeyle
karşılık verdi.
Young: Şey... Rüya...
Rüya: Sonra buradan çıkışta.
deyip
konuyu pat kapattı. Hoş kendisi bile ne yapacağını bilmiyordu. Ama bir
şeyler hissediyordu ve bu hissettikleri şey bu masum yüzlü Prens'e karşı
değildi. Emin olduğu tek şeyde buydu zaten. Tamam kabul ediyordu Young
bu dünyadaki en tatlı insandı ama yine de olmuyordu işte. Bu masumluğa
aşık olamamıştı işte. Sonuçta elinde olan birşey değildi ki...
Hyung Jun: Rüya? Rüya? Rüyaaaa!
Hyung Jun'un kendisini dürtmesiyle düşüncelere daldığını fark etti Rüya.
Rüya: Efendim?
Hyung Jun: Hiç sadece daldığın yerden çıkarayım dedim.
Ardındanda bebek gibi kahkaha attı.
Rüya: Jun, Jung min'e davrandığım gibi sana da davranmamı istemezsin değil mi?
Jun: Hayır, Hayır! Kesinlikle istemem sağol.
Rüya: (Kahkahasını bastırmaya çalışarak) : İyi o zaman bana uylama!
Jun: Sen iste yeter. Uylamam ne demek.
Kyu: Ay baby nasıl da korktu öyle.
Hyun: Aman dikkat et Kyu şimdi ağlamaya başlamasın korkudan.
Jun: Off! Bu ne ya? Erkekseniz teker teker gelin üstüme.
Kyu: Hyun sen mi döversin yoksa ben mi?
Hyun: Ona verilecek en iyi ceza Jung Min. Jung Min'i sal başına.
Young: Offf'! Hyun idam et Jun'u daha iyi.
Hyun: Arada pek fark yok ki.
Young: O da doğru.
Rüya: Yaa! Yapmayın. (Hızla Jun'a döndü.) Bak gördün mü bana uylasan bile seni ben koruyorum.
Jun: Sağol çok sağol. Anam geliyor.
Tam o sırada Jung Min, Jun'a doğru saldırışa geçmişti ki Rüya araya girdi.
Rüya: Hele bir ona dokunmaya kalk o elini ısırırım.
Jung: Ha? Denesene hadi.
Jung
Min elini kaldırıp Jun'a vurmaya kalkıştı. Ama Rüya Jung Min'in elini
tuttu ve dişlerini geçirdi. Hem Jun'a vurmaya kalktığı için hem de
kendisini Young'a rezil ettiği için intikam alıyordu ondan. Ama bir
yandan da gülümsüyordu. Çünkü Jung Min'in eline dokunmuştu. Hatta şimdi
ısırıyordu bile...

Yazar: asl1han

Sütüdyoya beklediğimden daha çabuk varmıştık. ya da ben Jung Min e sinir
olmakla o kadar meşguldüm ki zamanın nasıl geçtiğini farketmemiştim.
arabadan
inmek için hamle yaptığımda önümde iki ayrı el belirdi. Saeng ve Jung
Min aynı anda ellerini bana uzatmış inmeme yardım etmek istiyorlardı.
Jung Min e o kadar sinirliydim ki onun değil yaralı elini tutmak bi
kaşık suda boğabilirdim. tmm biraz abartıyorum sanırım. o mükemmel yüze
yazık edemezdim sanırım.Saeng e gelince olanlardan hala o kadar
utanıyordum ki elimden geldiğince ondan uzak durmaya çalışıyordum.
Jun
kaldığım zor durumu hissetmiş gibi "hadi bakalım koca bebek inme vakti"
diyerek belimden destek vererek aşağı inmeme yardım etti. ardımdan o da
indikten sonra kapıyı kapattı.
tek ayağım üstünde sekerek bir solukta kendimi Kyu nun yanına attım. gülümseyerek girmem için kolunu uzattı.
"işte
günlerimizin çoğu burda geçiyor Rüya. toplu dans çalışmalarımızı ve
kayıtlarımızı burda yapıyoruz. umarım bugün bizi beklerken sıkılmassın."
"sıkılmam
sıkılmam merak etme sen Kyu." derken gülümseyerek bu kocaman binaya
bakıyordum.beni oturmam için bir sandalyeye yerleştirmelerinin ardından
Hyun hiç zaman kaybetmeden hepsini çalışmaya çağırdı. hepsi teker teker
giderken Saeng ve Jung Min sonda kalarak beni şaşırttılar. ikisi de
karşısındakinin konuşmasını ya da gitmesini beklerken çalışmaya
hazırlanan diğerlerinin arkadan gelen seslerinden başka kimseden çıt
çıkmıyordu.
en sonunda dayanamayarak "evet beyler bir şey mi diyeceksiniz" derken ikisininde bana dönen suratlarına bakıyordum.
Jung
Min bir yandan ısırdığım elini ovuştururken bir yandan da "ha..hayır.
sadece rahat olduğundan emin misin onu soracaktım." derken sıkıntılı
görünüyordu.
"evet rahatım." dedikten sonra yüzümü Young Saeng e döndüm.
"sen ne diyecektin Saeng?"
"ııı şey bizi izlemekten sıkılırsan telefonumu yanında bırakayım belki oyun oynamak istersin falan diye düşünmüştüm."
suratlarındaki
ifade o kadar komikti ki gülmemek için kendimi zor tutarken "teşekkür
ederim. olabilir aslında hele ki uzay gemisi oyunlarından varsa süper
olur." dedim.
"olmaz mı benimde en çok sevdiğim oyun türü.hatta
bendeki oyunda yedinci level deyim. bakalım beni geçebilecek misin"
derken yine o muhteşem gülümsemesiyle gülümsüyordu. sanki bir an
birbirimize gülümseyerek bakarken tüm utancımı unutmuştum.
"eminim bende daha üst bir versiyonu vardır Rüya. benim telefonum saeng kinden daha üst model. benden oyna bence."
Jung un sesi bir anda ortamdaki tüm havayı değiştirmişti.
telefonunu aceleyle çıkarıp elime sıkıştrırken gözleriyle sanki onun telefonunu seçmem için yalvarıyordu.
saeng se telefonunu çıkarmış bana uzatıyordu.
Tanrım!!
bu
durum beni delirticek. neyseki Hyun un arkadan bir kez daha bağırıp
onları tekrar çağırmasıyla rahat bir nefes alıp ikisininde telefonunu
kapıp "sanırım gitseniz iyi olacak Hyun delirmek üzere." derken bir
arkalarından ittirmediğim kalmıştı.
ikiside çalışma alanına doğru hızlı adınlarla yürürken başımı ellerimin arasına alıp içimden ona kadar saydım.
bu
olay giderek daha dayanılmaz bir hal alıyordu.kendi duygularımı daha
yeni yeni çözebilmişken bir de bu ikisinin sürekli çakışan yardım
severlikleri, durumu benim için daha da kötü bir hale getiriyordu.
neyse
ki odada yankılanan müzik sesiyle hepsi birden çalışmaya
başladılar.beşi de birbirinden güzel dans performansları
sergiliyorlardı. hayran hayran onları izlemeye dalmışken young saeng in
çalan telefonuyla birden irkildim. ekranda Young Eun yazısının altında
çok güzel bir kızın fotoğrafı yanıp sönüyordu. acaba acil bir telefon
mu? young saeng e haber vermeli miyim? acaba neden arıyor? bu kız da
kim?
beynimde sorular dönüp dururken telefon çalmayı kesmişti.
kız gerçekten fotoğrafta çok güzel çıkmıştı. acaba bu kız saneg in...
amaan
beni ne ilgilendiriyor ki. peki neden birden bire canım böyle
sıkıldı.hani duygularımdan emindim artık ben.ooofff yok Kore gerçekten
bana yaramamıştı. sanki artık o kendınden emin Rüya gitmiş yerine kendi
içinde kaosa gömülmüş bir rüya gelmişti.
sıkıntıyla iç çektikten
sonra kafa dağıtmak için oyun oynamaya karar verdim.young saeng in
telefonuna dil çıkarıp Jung Min in telefonunu elime aldım.
üst model derken gerçekten abartmamıştı inatçı keçi. nerde bu oyunlar bölümü!
ashhh
kahretsin mesajlara girdim. aceleyle kırmızı tuşa basıp çıkarken bir
deneme daha yapmaya karar verdim. tanrım bu seferde galeriye girmiştim.
şu dokunmatik ekranlı telefonlardan hiç anlamıyorum. pes edip tam
yeniden kırmızı tuşa basacaktım ki ekranda gördüğüm fotoğrafla hareket
edemez duruma geldim.
Bu.... buuu.....

BENDİM!

anlaşılan Jung Min müzik odasında uyuyakaldığımız gece hiçte boş durmamıştı...
yüzümde oluşan gülümsemeyle biraz önceki tüm sıkıntımın kaybolduğunu fark etmekte geç kalmamıştım....

Yazar: my_angel

Rüya elinde telefon şaşkın şaşkın bakakalmıştı. Kızmak istiyordu ama

kızamıyordu. Aksine mutlu olmuştu. Yüzünde bir gülümsemeyle resme

bakarken şarkı değişti, Rüya dalgınlıkla birden irkildi ve galeriden çıkmaya

çalıştı.
Jung Min'in kendisine baktığını farketti, sonra yüzüne o sinirli ve huysuz

ifadeyi yerleştirip Jung Min'in bakışlarına karşılık verdi. Tabi o sırada dans

ediyorlardı ve Jung Min kareografiyi şaşırınca Rüya gülmeye başladı,
'İyi oldu sana...Bir daha benle uğraşmaya kalkma!'
dedi dil çıkararak.
Jung Min ne dediğini duyamamıştı ama yine laf attığını düşünerek o da aynı

bakışlarla karşılık verdi.
O sırada Hyun çileden çıkmak üzereymiş gibi görünüyordu.
'Min, bu kaçıncı çalışmamız ve sen şu anda karıştırıyorsun. Kaç kere çalıştık

bak böyle ellerinle harfleri göstereceksin.'
O sırada diğerleri gülmeye başladı.
'Yine yanlış gösteriyorsun kaptan'dedi Kyu.
Jung Min bilmiş bilmiş
'Baaaakkk...Böyle olacak.'
Elleriyle ciddi ciddi harfler gösteriyordu aslında iyiydi ama Rüya
'Bence sen beceriksizin tekisin, ne yazdığın anlaşılmıyor' dedi.
Jung Min muzipçe sırıtarak Rüya'nın yanına geldi sonra Rüya'nın gözlerine

bakarak gayet ciddi bir şekilde anlatmaya başladı,aynı anda elleriyle havada

harfler çiziyordu.
'I ıh anlaşılmıyor işte...Ne yazdığını okuyamıyorum.'dedi sırf Jung Min'i

kızdırmak için. Zaten ciddiye alıp okumaya çalıştığı falan yoktu.
Jung Min sabırla Rüya'ya baktı sinirlenmeyeceğim diye düşünerek birden

Rüya'nın eline uzanıp tekrar etti,
'Bak şimdi L...O...V...E...
Gördün mü? Bence sorun bende değil sende...Sadece sen göremiyorsun:D'

Yazar: hyun joong^^flower

Rüya gözlerini kocaman acti gözlerini kirpistirdi.
Rüya=Hayir anlamayan ben filan degilim.Sen cok cirkin gösteriyosun parmaklarini zarif tut biraz.
Jung min=Ayyhh sen ömrümü yedin.
Jung
minin anlatmak istedigini rüya anlamisti ama bikac saniye icinde
kendiyle mucadele ettikten sonra yanlis anlamis olabilecegini düsündü.
(.....bu nedediginin farkindami yok hayir o anlamda olamaz aman herzamanki kendini begenmis hali iste ne olacak..)
Hyun=Neyse hadi bugünlük bu kadar yeter gidelim yoksa elimden bi kaza cikacak.
Kyu=Saat daha erken hadi biyerlere gidelim.
Jungmin
rüyadan gözlerini alarak "evet tamam bana uyar hadii.." dedi ve
hepbirlikte toparlanip arabaya bindiler, jung min saengden önce davranip
rüyanin koluna girmisti yardim icin tabi atisa atisa vardilar
arabaya...
Rüya=Herzaman yakama yapismak zorundamisin.
Jungmin=Hayir sadece yardima ihtiyac duydugun sürece..
Rüya gözlerini kisarak jung mine bakti jungmin normalde oldugundan dahada keyifle siritiyordu.
Rüya=Neden bu kadar keyfin yerinde?
Jung min=Bugün hava cok güzel..
Rüya=Cevabinin bu olmadigindan eminim.

hyun arkadan yetisip hadi sen jung rüyayi al ve benim arabaya bin saeng sen kyu ve junda diger arabaya hadii hadi..

Bunun
üzerine jung daha bi siritti artik daha fazla nasil
siritabiliyorsa...Rüyayla arkaya gectikten sonra hyun arabayi calistirdi
ve yarim saat sonra ormanlik bir alana geldiler.Jungmin rüyanin kolunda
cekistire cekistire saengin yanina götürdü sanki bilhassa onun inadina
yapiyor gibiydi ama saeng bunlari gercekten anlayamiyordu.Biraz
oturdular cimenlikte jung iste muziplik yapmadan dururmu herkes sakin
sakin etrafi izlerken jungun sesiyle irkildiler-
Jung min=Hadi saklambac oynayalim.
Jun=Harika bi fikir.
Rüya=Iyi bende buradan sizi izlerim bakalim jungmin nasil mizikcilik yapiyor?
Jungmin=Aslim mizikciligi sen yapiyorsun sende oynayacaksin hadi.
Rüya=Sen iyimisin günesmi carpti seni bu haldemi oynayayim?
Jungmin=Olsun senin icin bir seyler düsünürüz degilmi beyler?
Jun=Evet sen torpillisin hadi..
Kyu=Dün diyordun biraz daha iyiyim hadi senin icinde bi degisiklik olur.
Saeng=E bu kadar insani kirmayacaksin herhalde..
Saengle
yüzyüze gelmekten cekiniyordu ama o anda saeng lafa katilinca yüzüne
bir kez daha bakti ve hic bir kirginlik ifadesi olmadigini görünce daha
cok rahatlamisti cünki hala icinda sucluluk duygusu vardi.
Rüya=Tamam peki o zaman ama kaleye benim hizimdan fazla kosmek yok bana karsi.
Hyun=Tamam anlastik..
Jungmin=Kim ebe olacak?
Herkesten
bi ses cikmaya baslayinca rüya agzi acik izlemeye basladi."amantanrim
bunlar daha bir dakika öncesine kadar son derece akilli basli genclerdi
tabi jungmin haric ne oldu simdi bunlara"diye aklindan gecirdigi sirada
parlak bir fikirle:
Rüya=Hey tama durun bir dakika cubuk cekecegiz kim kisa cekerse ebe tamam mi?
Hepside
kaderlerine razi olmus afacanlar gibi baslarini salladilar. rüya
cubuklari hazirladi ve tek tek uzatti hepsine kisayi ceken jun olmustu.
Jun=Olamaz böle bisey ya neden ben bu kadar sanssizim.
Jungmin=Hadi
hadi nazlanma sansin bir gün belki benimkisi gibi döner.Dedi ve rüyaya
bakarak göz kirpti rüya ise anlamamis bakislarla basini salliyordu.

Jun saymaya baslayinca hepsi bi tarafa kacisti.Rüya
nereye gidecegini saptirmaya calisiyorduki jungmin kolundan tutarak
sürükledi tabi dikkatlice rüyaysa yerleri belli olma korkusundan sesini
cikaramamisti.Kisa caliliklarin arkasina gizlendiler ve jung rüyayi bir
agac kovuguna sirtini yasladi omuzlarindan tuttu ve gözlerinin icine
bakmaya basladi.Rüya sanki bogazinda kalmis birseyi yutmaya
calisiyormuscasina yutkundu.Heyecandan kipirdayamaz halde oda jungmine
bakiyordu,jungmin rüyanin yüzünün her bir noktasini inceledikten sonra
tekrar gözlerine bakti ve:
Jung=Bugün yarim kalan isimizi bitirsekmi ?
Rüyanin
gözleri o kadar büyümüstüki agzi desen bi karis acik halde nutku
tutulmustu, onun bu halini gören jung katila katil gülmeye baslamisti bu
sefer rüyanin kaslarida heran aglayacakmis ifadesini veriyordu.O kadar
gulmenin arasindan nihayet belirli bi cümle cikmisti.
Jung min=Saka yaptim.... Suratinin halini görmeliydin...haahaahaa...
Rüya evet biran afallamisti ama simdi hirsindan patlayacak bomba gibiydi..

Yazar: my_angel

Ne yani? Onunla nasıl böyle alay edebilirdi? Kendini tutamayıp
'Çok komik olduğunu mu düşünüyorsun seni...seni...'
aklına söyleyecek hiçbir şey gelmiyordu.
Jung Min ciddi bir tavır takınmaya çalışıp
'Tamam, üzgünüm, benden bu kadar etkileneceğini tahmin edemedim:D'
Rüya artık oyunu falan unutmuş bağırmaya başlamıştı,
'Senden etkilendiğim falan yok bay ukala!! Sadece korktum tamam mı!!! Bir daha böyle bir şaka yapmaya kalkarsan ölürsün!!!!'
Jung şaşkınlıkla ona bakıyordu
'Korktun mu? Başka herşeye inanırım ama senin korkacağını hiç sanmıyorum.' dedi onu kızdırmak için.
Rüya cevap vermeden sinirle Jung Min'in ağaca yaslanmış olan kolunu itti ve çalıların arasından çıktı. Gözleri dolmuştu...
Jun'a doğru seslendi
'Hey!! Ben oynamıyorum siz devam edin tamam mı?' jun'un yüzü asılmıştı
'Beni bu canavarlarla yalnız mı bırakacaksın, bari beraber gezelim.'
Rüya kararlılıkla ona döndü
'Bak, sana kötü davranırlarsa bana söyle, yalnız kalmak istiyorum...Birazdan dönerim.'deyip ağaçların arasında gözden kayboldu.
İlerlerken Jun'un sesini duydu
'Ha ha buldum seni Min!!'

***

Ne
kadar zamandır yürüdüğünün farkında değildi ama bir ırmağın kenarına
gelince durdu. Oradaki kayalardan birinin üzerine oturdu ve düşünmeye
başladı.
Kendine hakim olamadığı için canı sıkkındı ve Jung Min...Onu
düşününce bile...Ah...neler düşünüyordu böyle...Bir an önce
iyileşmeliydi...Sadece o zamana kadar sabretmeliyim dedi içinden...
Vakit
geç olmaya başlamıştı ve yağmur bulutları çoğalmıştı. Rüya ise farkında
değildi, ırmağa bakarak kendini çok rahatlamış hissediyordu. Suya ufak
bir dal parçası bıraktı ve suyla beraber gidişini seyretti...
'Ben de böyleyim işte, tüm bunlar geçip gidecek ve yine yalnız kalacağım...'
Üzüntüyle başını dizlerine dayadı ve çok geçmeden uyuyakaldı...

Yazar: hyun joong^^flower

Aradan iki saat gecmesine ragmen rüya
dönmemisti,jungda sorusturmamisti zaten onu cok kizdirdigini düsünüyordu
jund yalniz kalmak istedigini söyeyince digerleride hak vermisti.Yarim
saat daha gectikten sonra iyice telaslanmis olan jung daha dayanamayip
onu arayacagini söyeyip telefona sarildi.
Jung=Yeter ama kac saat oldu insan arar söyler.... aysss!!
Hyun=Haklisin yagmur yagacaga benziyor zaten söyöede gidelim.
Jung=Caliyor.........duru bir dkika!!
Evet
telefon caliyodu ama arabadan geliyordu ses jung daha fazla yaklasti
arabaya iste gördü arabadaydi telefon icini iyiden iyiye bir urperti
sardi.
Jung=Kahretsin telefon arabada nerde simdi bu nasil bulacagiz bu issiz yerde...
Kyu=Dur telas yapma hepimiz dagilalim kim bulursa telefonla digerlerine haber versin.
Saengde durumu duyunca hemen ayaklandi.
Saeng=Tamam hadi baslayalim.
Demesinin
ardindan hepsi bi tarafa dagildi jung rüyanin gittigi yönü bildiginden
hemen otarafa yöneldi yarim saate yakin yürümüstü telasla kendini
bilmeden rüya ise yeni yeni uyaniyordu gözlerini acinca etrafindaki
karanligi farketmesiyle icini öle bir korku sardiki digerlerinin gitmis
olabilecegini kaybldugunu daha bir cok acayip kotü fikirler dolustu
düsüncesine hemen ayaklandi geldigi yöne dogru yürümeye calisiyordu ama
zorlaniyordu.Yagmur atistirmaya baslamis bes dakika sonrada bindirmisti
yagmaya o kadar cok korkuyorduki bir daha mutlu olamayacagi hissine
kapiliyordu gittikce sonra bir ses calindi kulagina korkudan oldugu yere
cömeldi tekrar ayni ses ama bu ne hayvan sesine nede bi baska sese
benziyordu bu jungun sesiydi.

Yazar: my_angel

Yanlış mı duydum acaba? diye düşündü Rüya. Aynı anda olduğu yere

sinmişti ve sırılsıklam olmuştu.
'Rüya!!!!...'
Jung Min'in sesi bu kez daha yakından gelmişti. Ona kızgındı ama zaten

yeterince endişelendirdiğini düşünerek cevap verdi,
'Jung Min, buradayım!'
Jung Min, Rüya'nın sesinin geldiği yöne doğru adımlarını

hızlandırdı.Korkusu yerini sevince bırakmıştı. Sonra karanlıkta onu farketti,

ıslanmıştı ve titriyordu. Koşarak yanına geldi,onu kendine çekti ve sıkıca

sarıldı... Jung Min kendi kendine tüm bunların sorumlusu benim diyordu.

Rüya ise şaşkınlıktan hareket edemiyordu, başını onun omzuna yasladığını

farkettiğinde telaşla kendini geri çekti. Jung Min'in yüzünde suçlu bir çocuk

ifadesi vardı ve bu haliyle çok...şirindi.
'Rüya, sen iyi misin? Sana bir şey oldu zannettim yani...biz seni merak ettik.'
Rüya yumuşamamaya kararlıydı, karanlık ve yağmur olmasa onu bulmaması

için elinden geleni yapabilirdi,
'İyiyim, gördüğün gibi sen yokken çok daha iyiyim!'
Jung Min onun kendisine meydan okumasından cesaretlenerek,
'Görüyorum ne kadar iyi olduğunu, yağmurda kalmış kedi yavrusuna

dönmüşsün.'Aynı anda üstündeki hırkayı çıkardı, Rüya'yı kendine doğru

çekip hırkayı giydirmeye başladı.Rüya,
'Ne yapmaya çalışıyorsun, ben zaten ıslağım bir de sen ıslanma. Şu saatten

sonra bir de senin mızmızlanmanı çekemem.'
'Mızmızlanan sensin bu havada hasta olmak mı istiyorsun?'
Rüya sinirle Jung Min'e baktı. Hırkayı elinden alıp omuzlarına attı.
'Hasta olduğumda seni daha çok görmem gerekecekse, kalsın...'
Jung Min Rüya'nın elini tutup onu bir ağacın altına çekti, Rüya'nın bir şey

demesine fırsat kalmadan telefonunu çıkardı...
'.....
Hyun, onu buldum, siz de geri dönün arabanın yanında buluşuruz.'
***

Yaklaşık
yirmi dakikadır yürüyorlardı, ikisi de tek kelime etmiyordu. Rüya,Jung
Min telefonla konuşurken,telefonunda gördüğü resim aklına gelmişti.
Gördüğüm

gibi silmeliydim ya da ona dil çıkarırken bir resmimi çekebilirdim görünce

sinir olurdu diyordu içinden. İyi de niçin çekmişti? Bu konuda kafası

karışmıştı.
Jung Min'in sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı,
'İnadına mı iki metre geriden geliyorsun, en sonunda beni çileden

çıkartacaksın!'
Farkında olmadan geride kalmıştı ama alttan alacağına
'Buraya gelmeni ben mi söyledim??Sayende hala buradayız, biraz sabırlı olsaydın çoktan dönmüş olurdum!'
'Bana diyene bakın, karanlıkta sakin sakin oturup seni mi bekleyecektim?'
'Uğraşacak biri olmayınca rahat batmıştır tabi... '
'Aklım sendeyken...'
birden ne dediğini farkedip sustu. Rüya,
'Aklın beni yine nasıl sinirlendireceğini düşünmekle mi meşguldü? Aman ne

güzel...Kesinlikle şanssızım ya da Jun'un ki bana bulaştı.'
Bilerek lafı değiştirmişti. O sırada yağmur daha da şiddetlenmişti. Jung Min

aniden arkasını dönerek Rüya'yı kolundan yakaladı ve
'Yanımdan ayrılmanı istemiyorum en azından şu ormandan çıkana kadar...'

Yazar:asl1han

'Yanımdan ayrılmanı istemiyorum en azından şu ormandan çıkana kadar...'
bu da ne demekti şimdi.
"bundan eminim. ne kadar yakınında kalırsam o kadar benle dalga geçme fırsatı doğar değil mi sana da!"
bir
şey demesine fırsat vermeden adımları hızlandırarak çıkış olduğunu
tahmin ettiğim tarafa doğru yürüdüm. daha doğrusu yürüyemedim. ayağımın
bir şeye takılmasıyla kendimi yerde buldum. heryerim çamur olmuştu
kahretsin!
debelenerek yerden kalkmaya çalışırken "dur yardım edeyim" diyerek o da yanıma gelmişti.
ellerini iterek "yardımına ihtiyacım yok" dedikten sonra eskisinden daha kötü topallayarak yürümeye başladım.
"dayan Rüya iyileştiğin an bitecek bu azap"
gittiğin an daha büyük mutsuzluklar gelecek kapına...adı özlem olan...
hayır şimdi bunları düşünmenin sırası değildi.
"rüya" kolumdan çekerek beni durdurdu.
gözleri dolu dolu bana bakerken hiç olmadığı kadar masum görünüyordu.
tekrar inlermiş gibi "rüyaa, gerçekten görmüyor musun?" derken elleri kolumda beni sıkı sıkı tutuyordu.
anlamamış gözlerle suratına bakarken "gerçekten bu kadar kör müsün?"
"ben
kör falan değilim" derken kalbimin sesi yağmurun sesini bastırıyordu ve
ben sinirimin son kırıntılarına canla başla tutunuyordum.
buruk bir
gülümsemeyle bana bakarken tam birşeyler söylemek için ağzını açmıştı ki
gelen gökgürültüsüyle kendimi onun kollarına attım.

Ne kadar
süre öyle kaldık bilmiyorum. yağmurun altında ikimizde konuşmadan...
onun nefes alış verişini ve kalbinin sesini dinlerken...
O da yüzünü saçlarıma gömmüştü.
ne hissediyordum?
cevabım hazırdı.
huzur..
sanki ait olduğum yeri bulmuştum.

Yazar: shin_neul

Kendini çok huzurlu hissediyordu Rüya. Ama bir
yandan da yelkenleri suya indirmek de istemiyordu. Jung min'in yüzüne
baktı, gözlerinin içine... Orada tuhaf bir şey gördü. Kendisine bakan
bir kız...
Kafasını sallayıp kendini toplarladı Rüya.
Rüya: Tamam teşekkürler. Hadi kurtulalım artık buradan.
Jungmin: Benden bu kadar mı kurtulmak istiyorsun?
Rüya: Anlamadım.
Jungmin: Kör olduğun için görmüyorsun. Şimdide sağır mı oldun?
Rüya: Off! Ne diyorsun sen ya? Açık konuş benimle.
Jungmin: Benden nefret mi ediyorsun?
"Ha?
Bu nasıl soru böyle" diye düşündü Rüya. Sorunun cevabını elbette
biliyordu. Ama bunu daha kendisine bile itiraf edememişken ona nasıl
söyleyecekti ki...
Rüya: Hayır, dedi elinden geldiğince en kısık sesle gözlerini jung minden kaçırarak.
Jung Min: İyi en azından sağır değilsin.
"Bu
çocuk beni delirtecek." diye düşündü Rüya. Az önce ne diyordu şimdi ne
diyor. Bunun intikamını alacaktı. Ama nasıl? Kör değildi her şeyi
görüyordu. Jung Min'in nasıl baktığını görüyordu. Ama emin olamıyordu
işte. Orada ağacın altında yaptığı gibi bir şaka yapmayacağından emin
olamıyordu. Bununda tek bir suçlusu vardı ki o da Jung Min'di. Aklına
bir fikir gelmişti. Parmaklarının üstüne kalkıp Jung Min'in yanağından
öptü. Sonrada onun kollarından çıkarak hızla geldikleri yöne doğru
yürümeye başladı.
Jung Min arkasında öylece kalakalmıştı. Bir elini
yanağına koydu. Rüya'nın arkasından yavaş yavaş yürüyordu. Sonunda
ormandan çıkmayı başardılar. Rüya orada yavaşlayıp sersemlemiş gibi
yürüyen Jung Min'i bekledi.
Rüya: Off hem ukalasın hem de uyuşuk. Seninle olacak kızın başı belada.
Jung
Min'in yüzünde öyle bir ifade belirmişti ki Rüya ister istemez
kahkahayı bastı. Jung Min'in eline yapıştı. Ona en büyük ceza ona yakın
olup onun kendisine hissettirdiklerini ona hissettirmekti. Jung Min
tıpkı onun gibi düşünüp duracaktı. Bu kız gerçek mi davranıyor yoksa
şaka mı yapıyor diye. Sürekli Rüya gibi bu soruyla boğuşacaktı. "Oh
olsun ona " diye geçirdi Rüya içinden. Ama bir yandan da kıyamıyordu
işte. Kalbi buna izin vermeyi reddediyordu. Ama diğer yanıda bu cezayı
hakkettiğini söylüyordu.
Kafasını sallayıp kendini toparladı Rüya.
Jung min'i de elinden çekiştiriyordu. İkisi birlikte sonunda arabaya
binmişti. Hepsi Rüya'yı çok merak etmişti. Rüya hepsine iyi olduğunu
söyledi.
Jun: Sen iyisinde Jung Min pek iyi görünmüyor.
Jun haklıydı. Çünü Jung Min hala bir eli yanağında gözlerini Rüya'nın elini tuttuğu yere dikmiş öylece sus pus oturuyordu.

Yazar: my_angel

Rüya onun bu halini gördüğünde gülmemek için kendini zor tuttu, sonra hiç

bir şeyden haberi yokmuş gibi Jung Min' e doğru eğildi,
'Aaa sen iyi misin? Gerçekten tuhaf görünüyorsun:D'
Jung Min
'B...ben iyiyim, sadece biraz yoruldum. Eve geldiğimizde beni uyandırın olur

mu?'
der
demez gözlerini kapattı ve başını cama yasladı. Rüya'nın aklına onu
böyle göreceği hiç gelmemişti. Sanırım vazgeçmeliyim dedi içinden...Ama
hayır...O zaman yine o ukala tavırlarla kendisiyle oynamasına izin mi
verecekti? Kalbini kandırmasına göz yumamazdı ve eğer bunu bir oyun gibi
düşünürse belki hislerinin de sadece bir yanılgı olduğunu anlardı...
Ne
olursa olsun şu anda Jung Min'in gözlerine bakmak istiyordu. Bunu
değiştiremezdi, onu şaşkına çevirirken umarsızca gözlerine bakabilirdi.
'Tabii ki senden etkilenmedim' derken kalbini bir anlığına dahi olsa susturabilirdi değil mi?

Yazar: hyun joong^^flower

Jung min eve varana kadar gözlerini acmamisti
ama uyuyorada hic benzetememisti rüya,geldiklerinde jung mini uyandiran
rüya olmustu bu oyunu sürdürmek istiyordu hem istiyor hemde hosuna
gidiyordu.
Rüya=Jung geldik hadi kalk.
Jung=ahh..tamam.Haaapsuuu..
Rüya=Cok yasa canim.
Canim demesiyle jungun gözleri dört acilmisti neye ugradigini sasirmis ölece bakiyordu rüyanin yüzüne.
Rüya=Hadi girmiyomusun.
Dedi
ve onden iceri girdi jungsa arkasindan hala bakiyordu.herkes cok yorgun
odugundan hemen yataklarina girdiler,hyun yatmadan önce yenilemisti
yarinki programi.
Hyun=Sabahtan calismaya gidiyoruz studyoya gec kakmayin.

Sabah oldugunda hepsi birer birer kalkmaya baslamislardi kahvalti masasi coktan hazirdi yine gelmeyen rüya ve jung kalmisti.
Kyu=Bunlar yine müzik odasinda uyuyami kaldlar?
Rüya tam o anda kapidan iceri girip,
Rüya=Günaydin kyu hemen yoruma hazirsin ben coktan kalktim ve yatagimdaydim.
Hyun gulerek,"günaydin"dedi.
Rüya=Eee bay ukala nerde?
Saeng=Galiba kalkamadi ben bakayim.
Rüya=Sen zahmet etme ben bakarim.
Dedi ve jungun odasina firladi saengis arkasindan saskinca bakakaldi tabi digerleride bu bir ilktii...
Rüya odaya geldiginde kapiya tiklatti ama ses gemedi ikini kez daha kuvvetli vurdu yine ses yok bu sefer seslendi.
Rüya=Jung icerdemisin?
Jung=Rüya yanima gel..
Ses
kadar az geldiki rüya emin olamadi ama telaslanip girmisti coktan jung
hala yataktaydi ve hic kipirdamiyordu hemen basina gitti ve,
Rüya=Iyimisin?
Jung=Hayir hic halim yok!
Rüya jungun teninin pembe oldugunu farkedip elini anlina uzatti cok ama cok atesi vardi hemen junga döndü üstünü acti.
Rüya=Aman tanrim sen dün islak elbiselerinlemi yattin.
Jung=Evet.
Rüya=Iyimisin sen gercekten aklin bi karis havada neyi düsünüyordunda cikaramadin?
Jung
bu lafina hafif tebessümle karsilik verdi cünki onun yüzünden akli
basindan gitmisti.Rüya hemen asagi indi ve hyunla digerlerine jungun cok
atesi oldugunu bir doktor cagirmalarini rice etti.E bunu duyan lider
rüyanin ricasini duymadan zaten telefona sarilmisti.Digerleride jungun
basina toplanmisti.
Kyu=Nasilsin cokmu atesin var dur bakayim.
DEdi elini uzatti.
Jun=Benimle
cok ugrasirsan sonun bu lur ama ben seni böle göreyede
dayanamiyorum."dedi ve cocuk gibi boynunu bukup gözleri doldu.

hyun
yukari ciktiginda oda nasil oldugunu sordu.Rüya ise jungun yani
basindan ayrilmiyordu.Aadan an dakika gecmistiki kapi calindi ve hyun
hemen doktoru karsilamak icin asgai indi, tekrar yukari geldiklarinde
hepsi odadan cikmislardi,doktor hyunla iceri girdi ve on dakikalik
kontrolden sonra üsütmüs oldugunu bir süre dinlenirse kendine gelecegini
söylemisti.

Yazar: my_angel

Hyun
'Peki o halde sen yataktan dışarı çıkmıyorsun, istersen bugün çalışmayı iptal edelim, ne dersiniz?
Jung Min birden atıldı,
'Hayır!! Yani.. şey .. gerek yok. siz çalışın ben açığımı kapatırım, benim yüzümden hepimiz geri kalmayalım.'
Kyu
'İyi
o zaman. Rüya da bugün evde kalır, seni tek bırakmak istemeyiz' dedi
Hyun'a göz kırparak.Hyun ise Kyu'ya 'Rahat duramaz mısın sen ' der gibi
bakıyordu. Rüya bunu farketmemişti ama Jung Min'le kalma
konusu...aslında onun yanında kalmayı çok istiyordu ama yine o huysuz
halini takınarak
'Aman ne güzel...Bir sana bakıcılık yapmadığım kaldı değil mi? Neyse sanırım bir süre buna katlanabilirim...' dedi.
Jung Min hem şaşırmış hem de kızmıştı. Yine eski Rüya oluvermişti işte...Ah...ne yapmaya çalışıyordu şimdi??
JUng Min
'İstemiyorsan kalma, ben başımın çaresine bakarım' dedi somurtarak.
Rüya ise
'O
benim lafım bay ukala...Burada başının çaresine bakabilecek tek kişi
benim. Ve kalıyorum tamam mı? Fikrimi değiştirmeden gitseniz iyi
olur...'
Saeng biraz kırgın bakışlarla Rüya'ya bakıyordu ancak Rüya farketmemiş gibi devam etti
'Ah...unutmadan...gitmeden şu ıslak kıyafetlerden kurtulmasını sağlayın, ben mutfağa gidiyorum.' deyip çıktı.

***

Kyu,
Hyun, Jun ve Saeng çıkalı yarım saat olmuştu. Rüya ise odadan
çıktığından beri aşağıdaydı. Doktorun verdiği ilaçları Jun bir koşu
gidip almıştı, hepsi gitmeden önce. Rüya sıkıntıyla oturduğu koltuktan
kalktı, Jung Min için bir çorba yapmaya karar verdi, bir yandan da
düşüncelere dalıp gitmişti...

Çorba pişince ilaçları ve çorbayı
tepsiye koyup dikkatle Jung Min'in odasına çıktı. Kapısı aralıktı. İçeri
girmeden önce derin bir nefes aldı, niye böyle heyecanlanıyordu ki
zaten...Yüzüne biraz kızgın ve mesafeli bir ifade yerleştirip içeriye
girdi,
'Şimdi kim mızmızlanıyor acaba?'
Ancak Jung Min'i görünce
birden öyle söylediği için pişman oldu. Çok halsiz görünüyordu. Jung
Min ona kötü kötü bakarak karşılık verdi. Yatağının yanına gelip tepsiyi
komodinin üzerine bıraktı.
'Neyse...Artık olan oldu...Umarım çorba seviyorsundur.' dedi gözlerine bakmadan. Jung Min gülümseyerek
'Bana mı yaptın?'
'Hayır,
kendime yaptım fazla gelince sana da koyayım dedim.' Jung Min bu cevabı
beklemediği için yüzü asıldı. Rüya içinden kendine sayıyordu.Niçin bu
kadar...sevimli olmak zorundaydı ki? Bu herşeyi daha da
zorlaştırıyordu...
Ona kızdığında herşey daha kolaydı en azından cevap verebiliyordu ama onu üzgün görmek...
Jung Min'in kendisini seyrettiğini farketti birden,
'Rüya...Ben teşekkür ederim.'
İşte
bunu beklemiyordu... Tam ağzını açmışken Jung Min'le gözgöze geldi...O
an birbirlerine çok yakın durduklarını farketti...Fazla yakın...
Telaşla ayağa kalktı, onun gözlerine bakmamak için kendini zorlayarak,
'Telefonumu aşağıda unuttum, ben...birazdan tekrar gelirim.' dedi ve oradan çıktığı gibi kendini odasına attı...

Yazar:hyun joong^^flower

Odaya girdiginde kalbi o kadar hizli atiyorduki
kendindeki bu degisikligin nedenini anlayamiyordu hic olmamisti bu
yasadiklari hem cok heyecenlaniyor hem korkuyordu.Belkide bu korkusu
uzaklastiriyordu rüyayi erkeklerden....anladigi tek sey jungun hepsinden
farkli olmasi hepsinden dürüst hepsinden daha iyi..Biraz toparlanip
yeniden jungun odasina gitti jung gözlri kapida onu bekliyordu bu durum
jungun komigine gitti.
Jung=Ikide bir böle odaya gidip gelecekmisin corbami bile vermedin.
Rüya=Kusura bakma aklima bisey geldi kontrol etmek istedim sadece..
Corbayi
aldi ve jungun hemen yanina oturdu jung oturmasi icin biraz kayarak yer
acmisti yataginda sonra biraz daha dogrulduktan sonra rüya kasikla
icirmeye basladi.Hala heyecani gecmemisti rüyanin nasil gecsinki junga
corbayi uzattiginda ister istemez onun sicakligini hissediyor
dudaklarinin cekiciligine kapiliyordu.Her bir kasikta bu böle oldu ve
nihayet corba bitmisti.
Rüya=Oyhh..
Jung=Ne o noldu?
Rüya=Ne nee olabilirki hicc iste ölesine.
Jung=Rüya cok kötüyüm inanki cok halsizim uykum var..
Rüya=Tamam uyu hadi o zaman yorma daha fazla kendini.
Jung=Yanimdan gitme ne olur yanimda kal her zaman...
Derdemez
uykuya dalmisti.Rüya jungun son sözünü düsündü "her zaman"...sonra
icinden junga bakarak "yok canim öle degildir" dedi ama jung evet öle
demisti jung o kadar istiyorduki rüyanin yanindan gitmemesini her
zaman...
Rüya jungu izledi izledi ama sonra oda uykuya dalmisti basi
jungunyataginda bedeni ise yerde jungun eli rüyanin saclarindaydi aradan
ir saat kadar gecmistiki jung gözlerini acti,Rüyanin bütün masumluguyla
uyumusken onu izlemeyi o kadar cok istiyorduki ama yine onu
dusündügünden orada her yerinin tutulmamasi icin uyandirmaya karar
verdi.
Jung=Rüyaa.. rüya... güzelim..
Rüya bir inilti cikararak boynunu tuttu ve junga bakarak.
Rüya=Günaydin bay ukala bak gitmedim výanindan hic burada kala kalmisin agghh..
Jung=Evet beni cok mutlu ettin ama istemeseydim daha iyi olurdu.
Rüya=Neden?
Jung=Her yerin tutulmus olmali orada...
Rüya yine sasirmisti birden muzik odasindaki halleri gelmisti aklina yok artik dayanamiyacakti bu aklindaki kargasaya...
Rüya=Jung min sen... sen neden beni bu kadar düsünüyorsun?
Jung=Cünki sen benim icin cok degerlisin.
Rüyanin biranda yanaklari pembelesti utancindan be yapacagini sasirdi ve hircin haline yeniden döndü.
Rüya=Bakiyorumda
ilaclardan sonra eski haline dönüssün hadi tembel böle yatmakla olmaz
kalk oturma odasinda oturalim hastamisnki sen hihh..
Jung=E tab ilac ise yaradi ama halsizim ama yinede hadi asagi inelim.
Dedi ve yavasca yataktan kalkmaya calisti.Biraz sendeledi rüya kalkamayacagini anlayinca bir kolunu boynuna doladi ve;
Rüya=Bir seyide kendn yapabilsen ayhh hadi yardim edeyim.
Jung
rüyanin bu kadar yakinina yanasmasindan o kadar etkilenmistiki sesi
solugu yine tikandi rüyanin boynuna dolaninca kendi kollari onun
kokusunu duydu.Ister istemez cok etkilenmisti ve;
Jung=Asshhh.!!
Rüya=Ne oldu bir yerinimi incittim?
Jung
sasirmistii bu refleksini icten yaptigini sanmisti ama sesli olmustu ve
artik cok gecti ki neysei bahane uydurmak zorunda kalmadan rüyanin
koydugu teshisi dogruladi.
Jung=E...evet..
Jung evet demek icin
rüyaya döndügünde iste o andaha zordu rüyanin ustundeki siyah gomleginin
dekoltesi öle hostuki ve icindeki ic camasiri gözleri takili bir
sekilde evet demisti ve bu yasaminda son sey olabilecegini hic
farkedememisti.Evet demesinin ardindan biraz gecmistiki hala ayaktaki
posizyonlari bozulmamisti rüya jungun gözlerine bakti sonra nereye bu
kadar derin baktiginimerak edip kendi üstüne bakti.Iste o an anlamisti
jungun gözlerinin nereye takildigini jungun kolundan siyrildigi gibi
yataga dogru itti jungu jung düserken oda üstüne ziplamisti ve
debelenerek;
Rüya=Senin o gözlerini..... ben.... ne yapayim baska bakacak bir yer bulamadin mi.....senn... sen..
Derken
jungun üstünde onu gidikliyordu.Oan ne yaptiginin farkina varamamisti
jung yatakta kahkahalarla gülerken rüya onun kahkahasindan daheda
neseleniyordu ama sonra yavas yavas durulmuslardi.Rüya jung mina yavasca
göz gezdirdi o ölece yatakta yatmis gülerek kendissine bakarken rüya
ise onun üstünde oturuyordu.Jung biraz önceki duygularina yine kapilmaya
baslamisti.Rüya hemen oldugu yerden toparlanarak kalkti ve hic
bozuntuya vermeden asagiya inmeleri gerektigini söyledi ama kendiside
com etkilenmisti bu durumdan.
Rüya=Tama bu kadar samata yeter bu
kadar gülebildigine göre kendinde inebilirsin demekki hadi gel bekliyrum
bir daha cikmicam yukari acele et..
Bütün bunlari bir solukta
söyledikten sonra arkasina bile bakmadan kacarak asagi inerken
merdivenlerden ayak seslerinin bile ne kadar aceleci davrandigi
anlasiliyordu.Jung kisa ir soktan sonra kalkti ve tekrar gülümseyerek
baddaniyesiyle birlikte asagi indi.

Yazar: my_angel

Rüya merdivenlerden telaşla inerken bir yandan sakinleşmeye çalışıyordu...
'Aisshhh...Ne yapacağım ben şimdi...'
Nihayet
salona gelmiş kendini bir koltuğa atmıştı. O sırada Jung Min'in
merdivenlerden indiğini farketti. Görmemiş gibi yaparak bir dergi aldı
ve incelemeye başladı. Jung Min yüzünde muzip bir gülümsemeyle yanına
oturdu. Ve Rüya'yı seyretmeye başladı. Rüya ise hala inatla dergiye
bakıyordu...
En sonunda sıkılıp
'Niçin bana bakıp duruyorsun?İşin yok mu senin?' dedi...İstemeden bağırmıştı.Jung Min en sevimli yüz ifadesini takınıp
'Özür dilerim...Sadece sıkıldım.' dedi. Rüya içinden aman ne güzel sanırım bu gidişle öleceğim diye söylenirken
'Peki o zaman, sen diğer koltuğa geç, battaniyeni örtmene yardım ederim.'
Jung Min onun yanından ayrılmak istemiyordu
'Bu koltuk daha rahat, burda kalacağım.'
Rüya onun gözlerine bakmadan
'Tamam, ben geçerim öyleyse.' Tam kalkmıştı ki Jung Min kolundan tuttu ,
'Hayır
burda, yanımda otur.' dedi. Gözlerinde o kadar tatlı bir ifade vardı ki
Rüya dediğini yaptı. Jung Min battaniyeyi ikisinin dizlerinin üzerine
örttü. Rüya'ya bakarak
'Sor.' deyince anlamamış gözlerle ona baktı.Jung Min gülmemek için kendini tutarak devam etti
'Burada boş boş oturacak mıyız? Birbirimiz hakkında bilmediğimiz çok şey var. İlk önce sen sormaya başla:D'
Rüya gözleri kocaman açılmış bir şekilde
'İyi de bence buna gerek yok,zaten...' lafını tamamlayamadan Jung Min parmağını dudaklarının üstüne koyarak onu susturdu,
'Soru hakkını kaybettin bayan huysuz, sıra bende :D Hmmm...Buldum...Dürüstçe cevap vereceğine söz ver önce, söz mü?'
Rüya sadece eğlenceli bir sohbet olacağını düşünerek pes etti,
'Söz. Sor hadi...'
Jung Min gözlerini Rüya'nın gözlerinden ayırmadan
'Neden erkeklerden kaçıyorsun?'
Rüya sinirlenerek
'Bunu zaten biliyorsun, neden soruyorsun?'
'Hayır bilmiyorum, nedenini söylememiştin çünkü...'
Rüya bir an önce söyleyip kurtulmak için
'Çünkü...(boğazını temizleyip devam etti) çünkü güvenmiyorum. Hiç bir zaman gerçekten birini sevebileceklerine inanmıyorum.'

Yazar:my_angel

JUNG MİN
Bu
yüzden miydi yani? Tüm o hırçınlıklar... Ah...Şimdi daha iyi
anlayabiliyorum...Onun kadar güzel ve tatlı bir kızın sevilemeyeceğine
inanmıyorum...Bu zamana kadar sevilse de farketmemiş... Acaba...ya bana
da güvenmiyorsa?
'Hey!! Uyumak istiyorsan odana çık...' Rüyanın
sesiyle daldığım düşüncelerden çıkabildim...Bana gözlerinde aynı
ifadeyle bakıyordu, huysuz ve hırçın... Yine de...Onun bu haline aşık
oldum galiba....
' Niye uyuyayım ki? Dalmışım işte...' dedim aynı
tavırla. Küsmüş gibi sırtımı döndüm, kızların genelde bayıldığı ifademi
takındım; yanaklarımı şişirerek başımı dizlerime koydum, bir yandan yan
yan ona bakıyordum...
'Bana duygu sömürüsü yapmaya kalkma, bay ukalanın bunu başarabileceğini sanmıyorum...'
deyip başıma hafifçe vurdu. Offff...Ne olurdu gözlerinde azıcık ilgi görebilsem? Acımış gibi bağırdım,
'Aaaa...Sen bu gidişle beni daha da hasta edeceksin...'
Bana küçümser gibi baktı, beni deli etmeye mi çalışıyor bu?
'Daha fazla ne olabilir ki?'
Sonra omzumdan çekerek
'Sıra bende, kaytarmaya mı çalışıyorsun?'
dedi.
Hmmm...Ne soracak acaba...Merakla yüzümü ona dönüp gözlerine bakmaya
başladım, bir süre düşündü... düşündü...Ben onu izlemeye dalmışken
yüzünde haylaz bir gülümsemeyle bana bakmaya başladı,
'Tamam, soruyorum... Sen hiç kızlardan kaçıyor gibi görünmüyorsun:D Kaç tane sevgilin oldu peki?'
???????
Nasıl
yani? Bu nasıl soru böyle? Aishhhh...Beni kızdırmak için yapıyor,
sanırım yüzümden de kızdığım anlaşılıyordu ki aynı gülümsemeyle
'Tabi...hepsi
için çok üzülüyorum...Kimbilir ne kadar çekmişlerdir senin gibi bir
ukaladan...Ben olsam kesin kafayı yerdim...Ya da intihar ederdim:D'
'Yaa!!! Önemli olan kaç tanesini sevdiğim, soru bu olmalı değil mi? '
Yüzüme şaşkın şaşkın bakıyordu, ama hayır önce lafımı tamamlamalıyım...
'
Sadece birini sevdiğimi zannetmiştim ama o bana değil adıma aşık
olmuş...Ne komik değil mi? Yine de ben kızların gerçekten
sevebileceklerini düşünüyorum, hepsi aynı olamaz...'
Yüzündeki o şaşkın ifade...Beni kendine çekiyordu, hayır, kendime hakim olmalıyım...Önce bana inanması gerek...
'İlginç...Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?'
Sesi
biraz daha farklı çıkmıştı, sanki bir şeyden korkar gibi...Onun
korkmasını istemiyorum, benim yanımda olduğu sürece korkmamalı...
'Sen
hiç şarkı yazdın mı? Ya da şiir? Yazdıysan beni anlarsın...İnsanın
kalbinden kağıda dökülen bunca kelime yalan söylüyor olamaz... Bence aşk
var... Ve sadece ait olduğu kişiyi bekliyor...'
Yüzündeki ifade değişti...Ne olduğunu anlayamadım ama tek bildiğim beni kendisine çekmekten başka bir işe yaramıyordu...

Öle dumduz okumasi icin guzelmis ya buradan okuyup diger tarafa yazabilirim Toplu Hikaye 1: Aradığım Cennet - Sayfa 2 28344

Evet canım sırf o yüzden öyle yaptım zaten

Yazar : hyun joong^^flower

Rüya;
Çok şaşırmıstım jung anlattıça kalbime
nedenini yeni yeni anladığım heyecan basıyordu.Nasıl olabilirdiki bu
nasıl olurda bu kadar çok ukala gözüken biri hiç sevememiş olur.Neden
soruşturuyosam belli değilmi aynı benim gibi kendini koruyor olmalı ama o
savunmak yerine arama içerisinde duygularını belli etmiyor.Ölece
kalmıstın son söylediklerinin arkasından o kadar derin bakıyorduki
kalbimdeki heyecan onun bakışlarıyla birlikte fazlalaşıyordu.Birşeyler
sölemek için nefes alıp ağzımı açtım ama bulamadım o eksikliği nasıl
gidericeğimi olmuyordu yapamıyordum kendi içimde savaşırken kalbimle
jung;
Rüya=........
Jung=Ne o birşeymi demek istiyorsun?
Rüya=Şeyy.....aslında....
Bitiremedim
cümlemi jung öle güzel bakıyorduki eriyordum karşısında yüzü yüzüme
yaklaştıkça yaklaşıyordu bense hareket edemeden kalakalmıştım işte
dahada yaklaştı nefesini yüzüme verdikçe bütün vücudumun
karıncalandığını hissediyordum karşı koymayacaktım bu sefer bende
istiyordum çünki onu seviyordum.....geçte olsa......gözlerimi kapamış
jungun sıcaklığını hissedecektimki tam o anda kapının vurulmasıyla
ikimizde irkildik ben o kadar korkmuştumki birden ayağa kalktım jungsa
kendini hiç bozmamış ölece duruyordu yüzünde yine bir sok ifadesi vardı
iyi ama daha bişey olmamıştıki....
Ben çok utanmıştım tam kapıyı
açmak için yöneldiğimde diğerlerinin geldiğini gördüm zaten kapıyı
açmışlardı.Hemen yukarı odama çıktım.Arkama bile bakmadan
kaçışıyordum....

Jung Min
Öle
güzel bakıyorduki bu bakışları bana güvendiğini hissetiriyordu.Derin
bir nefes aldı ama bir şey demedi vardı hemde önemli bir şey vardı neden
bilmem ama öle hissettim sordum ama yine diyemedi.Bu duruma daha fazla
anlayacağımı hissettim onun kalbinin sıcaklığını hissetmek istiyordum
yaklaştım daha çok yaklaştım gözlerini kapamıştı.O an dahada emin oldum
oda bana boş değildi ama sanki sanki hala kendisiyle mücadele
ediyordu.Yaklaştım öpüyordum aman tanrım nefesinin sıcaklığı yüzüme
vuruyordu teninin kokusunu alıyordum.O anda bir gümbürtü çalındı
kulağıma rüyaya o kadar yaklaşmıştımki bunun şokunu daha atamamıştım
üzerimden, rüya ayağa kalktı korıdorda öle bır duraksadı ve sonra
arkasına bakmadan yukarı çıktı.kahretsin sinitlenp ayağa kalktım gelen
bizimkilerdi.hepsi yanıma geldi.
Kyu=Selm nasılsın?
Jung min=İyiyim ama sinirliyim.
Hyun=Yine bişeymi oldu?
Jung min=Rüya...?
Saeng=Ne olmuş ona?
Jung Min=Hiççç!!!
Jun=Anlaşıldı yine atışmışlar.
Jung min=Evet ama siz gelmeseydiniz tatlı bir atışma olacaktı.
Saeng=Nasıl yani?
Jung Min=Onu öpecektim ve oda izin veriyordu.
Ben bunu kızgın bir şekilde saenge dedikten sonra boynuma öle bi dolandiki çok şaşırdım bütün hırsım gitmişti.
Saeng=Heyy dostum erçekten şanslısın .....inanamıyorum bunaaa....
Jung=Sen iyimisin?
Saeng=Neden?
Jung=Ben....ben...
Saeng=Ona karşı ilgim olduğunumu düşündün?
Saengin
bu sorusuyla hepsi birden gülüşmeye başladılar.Gözlerimi kıstım ve
hepsine saldırdım hepsi yerdeydi ama birlikte olup hepsi bir yerimden
tuttular.

Jung=Dalgamı geçiyorsunuz siz..
Saeng=Üzgünüm dostum
ama evet sana olan bütün hıncımı aldım bizimle uğraşmak çok
eğlendiriyor seni değilmi? Nasılmış senin o yüzündeki ifadeni gördükçe
arkandan gizli gizli gülüşüyorduk haaahaa =))
Jung=Siz görürsünüz haaa bırakın beniii bırakınnn...

Yazar: hyun joong^^flower

Rüya
Odamda
olduğum yerde bir oaraya bir buraya yürüyordum yerimde duramıyordum o
kadar çok şey geçiyorduki içimden gidip ona sarılmak ben senin sevginin
ait olduğu kişi ben olabilirmiyim demek geliyordu içimden.Bunlarla
uraşırken aşağıdan gelen sesler dikktimi çekti. Birşey oldu sandım öle
bir hızla çıkıp aşağı indimki merdivenlerin son basamaklarında yere
yuvarlandım.Öyle yerken hiç kalmadan gördüğüm manzara karşısında
ağlayayımmı güleyimmi karar veremedim e rezil olmamda cabası,hepsi
birbirinin altı üstünde böle tuhaf bişey olup çıkmışlar belliki
boğuşuyorlardı bende ne sanmıştım kalbim çıkıyordu jung mine bişey
olduğunu düşünmüştüm.Birkaç saniye sonra hepsi kahkahalarla bana gülmeye
başladılar.Onların bu tepkisine bende burun kıvırdım ama o kadar tatlı
ve komik gülüşüyorlardıkş yerimden kalmama fırsat kalmadan bende gülmeye
başladım o kadar çok kahkaha atıyordukki evin yanından geçen bile
dı-uyabilirdi karnım ağrımıştı artık.Sonunda hepimiz sakinleştik ben
toparlanıp ayağa kalkıyordum jung hemen yanıma geldi kolumdan tuttu ve
beni kendine çekti.O an bikaç dakika önceki gibi hissetmemi sağlamıştı
kalbim yerinde durmuyordu gözlerinden zor ayırdım gözlerimi sonra
diğerlerine baktım.

Rüya=Nasılsınız?
Hyun=Çok iyi bu görüntüler için kusura bakma arada böle gelir bize sen nasılsın kötü düştün?
Rüya=Hiçç....hiç bişeyim yok..
O
hatırlatana kadar düştüğümü unutmuştum bile jung yanımda yüzüme öle bir
bakıyorduki bakmamaya çalıssamda gözüm kayıyordu ne yapayım.O sırada
saeng kalkıp yanıma geldi
Bu nerden çıktı şimdi zaten
utanıyorumkendimden birde ona karşı neler hissetmiştim daha doğrusu öle
sanmıştım ahada doğrusu bu akşam daha iyi anladım onun sadece hayranı
olmak istediğimi =))
Saeng=Bakın size ne diyeceğim bu akşam için bir
tekne ayarlamıştım.Bi arkadaşımla gece yıldızlarını izlemek için ama
arkadaşım beni ekince gitmemeye karar verdim ne dersiniz gitmek
istermisiniz?
Rüya=Kim....be...bennn...ve..bumu?
Bumu derken
işaret parmağımla jungu gösteriyordum aslında tepkim böle değildi bu şok
ve sevinç karışımı bişeydi ama öle oluverdi işte...
Jung=Aaaa ama yeniden başlamayalım değilmi canım..
Dedi ve bir kolunu boynuma attı.Tanrım ne yapmaya çalışıyordu bu zaten heyecandan bacaklarım titriyordu.
Jung=Evet gidelim hadi rüya hazırlan bekletme beni..
Rüya=Pe... peeki tamamm.
Zaten
şok olduğumdan diyecek pek fazla bişey bulamamıştım birde bacaklarımın
beni taşıyacağından süphe duyduğum için hemen kabul ettim ve bölelikle
odama bi solukta çıktım.

Yazar:hyun joong^^flower

Jung Min
Biz yerde debeleşirkn merdiven
tarafından gelen gürültüyle o tarafa baktık düşenin rüya olduğunu
görünce benimde canım yandı biraz ama öle durmuş şaşırmışca bize
bakıyordu jun gülmeye başlayınca hepimiz gülmeye başladı rüya önce
suratı asık bi şekilde yattığı yerde bize baktı ama sonra oda dayanamadı
ve gülüşmelere katıldı.Hepimiz sakinleştikten sonra kaltım çünki rüya
kalkmaya çalışıyordu ve yardımına gittim kolundan tutup kendşme çektim
biraz önceki durumdan cesaret alıp çekerken yakınında durdum ama çok
yakınında gözlerinde yine o anlamlı bakışları vardı sonra saengin
konuşmasıyla ona döndü arada bir gözü kayıyordu yine gözlerime ben hiç
ayıt-ramıyordum ama o bakışların anlamınıyitirmemesi için dua
ediyordum.Saeng bize öle bir teklifte bulunduki bunun coşkusuyla kolumu
rüyanın boynuna doladım öle güzel bi hissdiki bu anlatılması anlamsız
kalırdı.Ben hemen kabul ettim çünki bu bütün hayatımı değiştirecek bi
gece olabilirdi.Rüyaya gidip hazırlanmasını söylerkenuslu bir
çocukcasına kabul etti ve hazırlanmaya gitti e bende böle gidemezdim
diğerlerine bütün şirinlik ifademi takınıp gülümsedim ve hazırlanmaya
gidiyordum ama hepsi bi anda üzerime yürüyüm sırtıma vurdular ben kaçtım
odama sonra hazırlanmaya başladım.

Yazar:hyun joong^^flower

Jun min
Benim hazırlanmam tam bir telaş içinde
olmuştu.Bu akşamın bir saniyesini bile ertelemek istemiyordum kapının
önünde sabırsızlıkla bekliyodum.Diğerleri ortalıkta yoktu anlaşılan bu
gece sadece bize özel olsun istemişlerdi.Yukarıdan gelen ayak sesleriyle
başımı kaldırdım ve....

Jung kendinden geçmişti rüya zaten
güzeldi ama herzaman pek sade giyinirdi şimdide sadeydi ama ilk kez onu
abiyeyle görüyordu siyah elbise tenine o kadar yakışmıştıki diz üstü
mini ve ince yan askılıydı altına onu tamamlayıcı son derece şık ve
zarif topuklu ayakkabılarıyla çok çekici görünüyordu.Yüzüne yaptığı
makyajda bu görüntünün pürüzsüz aynasıydı sanki çok sade ve doğaldı ama
farkedilecek kadar vardı Jung rüyayı incelemeyi bıraktıktan onra derin
bir nefes aldı ve

Jung=Çok güzzel görünüyorsun...!!
Rüya=Teşekkür ederim hyun ve kyunun hediyesi....Biliyomusun bu gece bana pekde başkası için ayırılmışa benzemiyor.
Jung=Al bendende o kadar hyunda bu işin içindeyse tamammen bir komplo olmalı =))
Jung o an kahkahasına engel olamadı rüya jungun gülüşünü görünce oda güldü jung bir kez daha hayranlıkla baktı.

Jung min

Ben
mi abartıyorum bir kız bu kadar güzel olabilirmi insana bu kadar
yakışabilirmi bir elbise.....Bu gülüş bu sıcaklık tıpkı bir güneş gibi
hem parlıyor hem ısıtıyordu.merdivenlere, yanına gittim kolumu uzattım
girmesi için oda çok zarif bir şekilde yanıma gelerek koluma girdi ve
birbirimize bakarak gülümsedik rüyanın gözlerindeki anlamın
yitirilmesinden korkuyordum.Hiç bir şey söylememesine rağmen gözleri
sanki kalbimin aynasıydı ama bu yeterli olamazdıki rüya bu sağı solu
belli olurmuydu hiç....

----------------------------

Rüya

Odama
çıktığımda aradan beş dakika geçmiştiki ne düşünsen diye gardolabımı
karıştırıyodum kapım çalındı açtım hyun ve kyu kikir kikir gülüşüyolardı
anlam veremedim dikkatimi ellerindeki çanta çekti baktığımda hyun neye
baktığımı gördü ve ;

Hyun=Bu senin senin için çok önce almıştık bu geceye nasipmiş al hadi bunu giyin sana çok yakışacak...
Aldım
ama şaşkınca onlara bakıyordum nasıl bilebilirlerdiki bu duruma uygun
birşeyim olmadığını.....Hıh =) doğruya benim gibi erkek fatmaadan ne
beklenilebilirdi ben gülümsedim; aklımdan geçenlere tepki olarak kyuya
baktım oda;

Kyu=Gerçekten çok yakışacak ikimiz seçtik....
Rüya=Teşekkür ederim çok sağolun yardımıma koştunuz =))

Aldım
ve onların odalarına girmelerini bekledikten sonra kapımı kapadım hemen
baktım çok güzel siyah bir elbise ve ayakkabı e bide ufak bir el
çantası "hyun kyu nasıl minnetimi belli etsem size acaba" =))
Üzerimi
giyindim kapım tekrar çaldı hyun ve kyu nasıl göründüğüme bakmak için
geldiğini düşünerek gülümseyerek açtım kapımı ama gelem saengdi benim
gülümsememe karşılık verdi tabi ufak bir şok nidasından sonra ben ne
diyeceğimi bilemedim yüzüm asılmıştı birden acaba beni yanlış
anlamışmıdır diye aklımdan düşünüyordumki saeng lafa başladı.

Saeng=Çok güzel olmussun ....E zatan öyleydinde.."dedi ve göz kırptı"
Rüya=Saol ....Şey ..ee benn
Saeng=Rüya
canım sen benim kardeşimsin arada yanlış anlaşılmıssam kusura bakma bu
jungmini kızdırmak içindi aslında sana baştan sölemem gerekirdi.

O
kadar rahatlamıştımki üzerimden büyük bir yük kalktı.Ben yanlış
anlaşılmışımdır diye korkarken oda aynı şeyden korkuyormuş. E aslında
biraz kızmıştım ama şimdiki sevincim bunu bastırıyordu.

Rüya=Hayır seni yanlış anlamadım ben senin sadece bir hayranınım.

Dedim ve güldüm oda aynı şekilde karşılık verdi.

Saeng=Git hadi bekletme daha fazla yaramaz kardeşimi.
Rüya=Peki tamam...

Yazar: hyun joong^^flower

Sonunda jung ve rüya arabada sahilin yolunu
almışlardı.Rüya heyecandan elini kolunu nereye koyacağını bilemiyordu
içi bu kadar kıpır kıpır olmasına rağmen hala onu rahatsız eden bir
şeyler vardı jung minin ta kendisiydi bu onun ünlü oluşu,yakışıklı
oluşu,peşinde bu kadar koşanın oluşu....bunların içinde eskide kalan bi
mazi olmak istemiyordu jung mne güvenemiyordu.Hiç onun kadar kendinden
emin bi başka kişi görmemişti..Sonra düşündüde birde kendisi vardı bu
fikrine kendi kendine gülmeye başlamıştı.Jung onu duyunca;

Jung=Ne oldu neden gülüyorsun?
Rüya=Hiç aklıma komik bişey geldide...
Jung=Gülmek sana çok yakışıyor sen hep gül....

Rüya bu iltirafa nasıl karşılık vereceğini şaşırdı ve kendi gibi olmaya karar verdi.

Rüya=Yok
bu kadar gülemem ben yanaklarım ağrıdı son bi saattir ağzım
kulaklarımda sonra bölee (o arada tam bir sırıtışla jung mine bakarak
gülümsedi) kalırım'dedi.

Jung o kadar gülmüştüki rüyanın bu
haline içi içine sığmıyordu.Sonun da gelmişlerdi ama biraz yürümeleri
gerekiyordu.Jung arabayı durdurdu ve hemen rüyanın kapısını açmaya
gitti.Rüya arabadan inerken çantasını yere düşürmüştü.Almak için
eğildiğinde jungda eğilmişti.

JUNG MİN

Kapıyı
açtımki rüyam rahatlıkla insin istedim o an elindeki çanta yere düştü
bende alıp vermek isterken eğildim ve çantaya elimi uzattım rüyanın
elini farketmemiştim. Onun elini tutunca ister istemez yüzüne baktım
rüyanın sonra gözlerine orada öylece ikimizde eğilmiş birbirimiz
bakıyorduk....Tanrım bu kadar güzel bakış olabilirmi ben sırılsıklam
aşık olmuştum resmen ve bu durum her an için zorlaşıyordu benim için ama
kendimi tutmalıydım. Gözlerim rüyanın gözlerinden dudaklarına kayınca
boğazımda yutamadığım bir düğümün oldunun farkına varıp yutkundum ama
birşey olmamıştı hala oradaydı. Dayanamayacağımı anlayıp ayağa kalktım
rüyada aynı şekilde kalktı ama tek bi kelime etmeden neden bu kadar
zorlaştırıyordu herşeyi.....

RÜYA

Arabadan inmem için jung
kapıyı açtığında çantamı düşürdüm ve eğilip almak isterken jung mşnin
elini elimin üstünde bulmuştum. Yüzüne baktığımda bana bakıyordu.Böle
olmak zorundamıydı.Orada o şkilde ne kadar durduk bilmiyorum ama bana
saniyeler durmuş gibi geldi o ışıkta jung min o kadar tatlı o kadar
çekici gözükiyorduki kelimeler yetmezdi içimdekini anlatmaya ama kendimi
bir kez daha firenlemiştim...Jung kalkınca bende kalktım ve arabanın
kapısını kapatıp kenara çekildim....

Yazar: hyun joong^^flower

JUNG MİN

Rüya kapıyı kapatınca arkamı
döndüğümün farkına varıp hemen ona dönüp gülümsedim... herşeyin normal
olduğunu hissettirmek içiin tabi içimde fırtınalar koparken bu zor
oluyordu ama rüyadan aynı tepkiyi alınca rahatladım...
--------------------
İkiside
biribrlerine gülümsedikten sonra jung tekrar kolunu uzattı ve rüya ise
biraz önceki yaşanılanların etkisinden çıkamamış olacak ki hiç birşey
demeden ona eşlik etti. Sahil yolunda pek nadir insan vardı ikiside
birbirlerine bakmadan ilerliyorlardı...
----------------------
RÜYA

Ahh kalbimin bukadar telaşla atması normal mi acaba... neler oluyor böle bedenime.........
Kendine gel rüya tamam biraz ortamı bozalım

------------
Derken kendi kendine boğazını temizledi ve...
Rüya=Burada hep tekneler mi duruyor pek az boşluk var?
Rüya
elinden geldiğince ortamı bozmak istemişti başarılıda olmuştu jung
kolunu serbest bıraktı bu fırsattan yararlanan rüyada heemen kolunu
çekti ve bir adım çekildi.Jung ona öyle bişekilde bakıyordu ki her an
gülecekmiş gibi ve evet güldüde....

Jung=Ahaa ahhhhaaahhhaa =))........... Buda nereden çıktı şimdi?
Rüya=Aman senlede birşey konuşulmuyor yani hıııhhh....
Jung=Peki
tamam...Burası sadece tekneler için ayrılmış bir yer diğer traftanda
tamamen gezmelik yerler var..haaahaaa........Dedi ve hala gülmeye devam
etti.Bunu gören rüya kaşlarını çatarak...
Rüya=Neresi bu kadar komik anlamıyorumki...
Jung=Hiç ....hiçç ölesine işte gülesim tuttu..=))

-----------
JUNG MİN

Tanrım
o kadar romantik bir ortamda öle bi soru soruşu vardıki sanki iki
kardeş gezisine çıkmışız gibi tutamadım kendimi katıla katıla güldüm
ama sonra baktım rüyam biraz bozuluyo altan almaya karar verdim.

Jung=Hiç.... hiçç ölesine işte gülesim tuttu..=))
Rüya=Hım iyi peki....daha çok varmı tekneyi merak ettim?
Jung=Hemen şuarada az kaldı...
Rüya=E iyi ozaman biraz daha hızlı yürü..
Jung=İnatçı keçi....

Neden
bilmiyorum ama içimden öle demek geldi bu lafı duyduğunda olduğu yerde
durdu ve bana baktı bende gülümseyerek elimi yüzüne götürerek yanağını
okşadım bu onu öyle bir irktiki sanki elektirik akım ettim gibi
geldi...... yanaklarının yumuşaklığı o kadar tatlıydıki...üzerinde ki
şoku atınca ağzını açtı ama daha bişey diyememiştiki ufak bir kızın
sesini dukduk ikimizde aşağıya baktığımda elindeki sepette bir dolu gül
olan küçük tatlı bir kızı gördüm..

-----İyiakşamlar oppa bu güzel unniye..yani sevgiline gül almak istemezmisin?

Ben
kızdanbaşımı kaldırıp rüyaya bakmıştım rüyada başını kaldırıp bana
gözlerimebakıyordu sanki bu durumu onaylamak istemiyormuş
gibiydi....ahhh yapamazsın bunu ufaklığın yanına eğildi elinden tuttu ve
ağzını açmıştıki...ben araya girdim.

Jung=Tamam neden olmasın
hadi hepsini ver çünki bu güzel unninin yanında bir gül çok sönük
kalırrr....'İç geçirdim tekrar onu süzdükten sonra ; tabi o bana şok
olmuşcasına bakıyordu...Eğilip küçük kızın önünde diz çüktüm ve rüyanın
ellinden ufaklığın ellerini çaldım.Sonra yüzüne baktım;

Jung=Sende
büyüyünce umarım kalbin bu unnin kadar güzel olur...'Bunu dedikten
sonra ufaklığın elleri ellerimde ama gözlerim rüyda devam ettim..
....Çünki kalbin güzel olursa bu yüzünede yansır....'Dedim rüyanın o gözlerindeki derin bakışlar geri gelmişti....

Yazar: hyun joong^^flower

RÜYA

Ortam istediğim gibi olmuştu ama jung
busefer damarıma basıyordu bana inatçıkeçi didi hem o kadar güldü
şimdide basbayağı dalga geçiyordugözlerimi kıstım tam ağzımı açmıştımki
bir kız sesii işittim aşağılardan başımı eğdiğimde çoktatlı ufak bir
kızınjunga doğru hitap ettiğini görüm ama dediği şey...

-----İyiakşamlar oppa bu güzel unniye..yani sevgiline gül almak istemezmisin?

Başımı
junga doğru kaldırıp istemsizce gözlerine baktım istemsizce çünki bu
anlarda gözlerindeki anlam beni kendimi unutturuyordu....ama bu doğru
değildi ki...Kısa bir şok yaşadıktan sonra ufaklığa eğildim ellerini
tutum ve açıkllama yapacaktım ki jungda eğilip dizlerinin üstüne çükmüş
uafklığın ellerini almıştı ellerimden bense ellerim havada kaldım
duyduğum şeyin karşısında yere düşmediğime dua etmeliydim...
Jungun
dediği şey "Tamam neden olmasın hadi hepsini ver çünki bu güzel unninin
yanında bir gül çok sönük kalırrr....Sende büyüyünce umarım kalbin bu
unnin kadar güzel olur...'Bunu dedikten sonra gözlerime baktı ve devam
etti bu arada hala ellerim boşluktaydı..."Çünki kalbin güzel olursa bu
yüzünede yansır...."
Kulaklarım bana ihanetmi ediyordu benmi yanlış
algılıyordum acaba..... yok yok son derece doğruydu jungun dudaklarından
çıkıp kalbime işlemişti....Ne kadar kala kaldım bilmiyorum ama kendime
gelip ufaklığa baktım sonra ellerimi farkedim eğilmiş posizyonda
dururken hemen indirdim "çok geç olmuş olsada "dizlerime koydum sonra
gülümsedim ve doğruldum... jung cüzdanından para çıkarırken arkamı dönüp
denize doğru baktım. seslrini duyabiliyordum

-------Teşekkür
ederim oppa...dedi ve kısa bir sessizlik oldu neler olduğunu görmek için
jung mine döndüğümde ufaklığın kulağına birşeyler dediğini
gördüm...sonra kız yanıma geldi eğilmemi işarek ederek tek eli ağzında
kulağıma yanaştı eğildiğimde............
Dedi ği şey..... dediği
şey.... "Bence aşk var... Ve sadece ait olduğu kişiyi bekliyor" dedi ve
gülümseyerek yanımızdan uzaklaştı. Bense arkasından baktım sonra junga
döndüğümde gözlerimin içine baktığını gördüm bu sözleri duymam bugün
ikinci olmuştu sonrasında neredeyse jung beni öpüyordu bunu kasten
yaptığının farkındaydım utandım yanaklarımda alevlerin dans ettiğin,
hissediyordum hem o anı hatırladım hemde jung elindeki güllerle yanıma
yaklaştı şükürler olsunki gece karanlıkta yüzümün kızardığını
farkedemezdi...Yine ne oluyor baanaaa.....kalbim neden delicesine jung
min diyerek atıyor...??
yanıma geldiğinde gözlerimi ayırmak zor olsada güllere çevirdim. Jung bana uzattı aldım.

Rüya=Neden afaklığa doğruyu söylememe izin vermedin?
Jung=O küçüklüğün kalbini kırmak istemedim.
Bir yandanda yürümeye başlamıştık....
Rüya=Doğruyu söyleyerek nasıl kakbini kırabilirsin ki....Gerçekten anlamadım
şağın

Yüzümdeki acayip ifadeyle ona bakarken gülerek lafa başladı
jung=Çünki
küçük hanım eğer bizim sevgili olmadığımızı söyleseydik gül satmaktan
vazgeçip yanımızdan geçip gidecek ve asla kazanamayacağı bol bahşişli
ücreti alamayacaktı...Ne kadarda tatlı görmedin mişimdi söyle tekrar
olsa ne yapardın?
----------------------
Dedi ve rüyaya bakarak
gözkırptı ve biraz daha hızlanarak hemen önünde duran teknenin
basamaklarına çıktı.Rüya ise bu kadar şokun bi gecede kendisi için aşır
geldiğini düşünüyordu.İçinden "Bu ukaladan nasıl bu düşünceler
çıkabiliyor ki?" diyerek jung minin yanına gitti.

-----------------------
JUNG MİN

Bu
akşamın benim için önemli olduğunu düşünmekte çok hakllıymışım,,nasılda
gözlerindeki bakış değişiyor bunu gördükçe içimde birşeylerin hareket
ettiğine yemin edebilirdim.Sanki miğden zıp zıp zıplıyordu nasıl
birduyguydu bu böle....
Ufaklığa parasını verdikten sonra güllerin
hepsini aldım ve kulağına eğilerek benim için oppasına şunu söylemesini
istedim "Bence aşk var... Ve sadece ait olduğu kişiyi bekliyor..."
bununla ne demeye çalıştığımı anlamasından emindim.Tahmin ettiğim gibide
olmuştu ufaklık gülümseyerek giderken rüya ona son kez baktıktan sonra
bana döndüğünde yanakları pembeleşmişti bunu farketmemişcesine yanına
yaklaştım gülleri ona uzattım ve aldığında hemen lafını
yapştırmıştı..Bende neden ona engel olduğumu açıklamıştım ama asıl neden
tabiki bu değildi çok hoşuma gitmişti bu yakıştırma bozulsun
istememiştim.Eğer bozulursa bu gecenin büyüsününde bozulacağını
hissetmiştim.Sonunda tekneyi gördüm ve hemen hızlandımki rüyanın
merdivenleri çıkarken elinden tutma fırsatını yakalayabileyim... Toplu Hikaye 1: Aradığım Cennet - Sayfa 2 291981

Toplu Hikaye 1: Aradığım Cennet - Sayfa 2 291981

» Prenslerimiz için toplu hikaye...Yazmayı seven herkes buraya!!