Charismatic Love/Karizmatik ask

Yorumlariniz icin tesekkürler kizlar.
Hosbuldum aslihan

Canım hikayenin devamını ne zaman okuycaz inş...?

Simdi ekliyordum selin

5. Bölüm

"Aahhh."
Semih kosarak yanima geldi.
"Ne oldu Elif?"
"Elimi yaktim aciyorrr"
"Sakar sey" dedikten sonra dönüp gitti.
Arkasindan "Gösterdigin ilgi ve sefkat gözlerimi yasartti kuzen!" diye bagirdim.
Jung Min´e söz verdigim tatliyi yapiyordum. Dün onlari otele birakip eve varinca evdeki yemek kitaplarini karistirip düzgün birsey bulmaya calistim.
Simdide bir yandan kazandibi yapmaya calisip bir yandanda bana sabahin altisinda tatli yaptiran sahis´a lanetler okurken elimi yakmistim!
Üstelik bugün konser günüydü. Normal kizlar gibi süslenip hazirlanmam gerekirken ugrastigim seye bak.
Büyük cabalar sonrasi tatliyi yapmayi basarip cabucak hazirlandim. Yaktigim parmagida bantlayip Semihle yola ciktik.
"Heyecanlimisin?"
"Hemde nasil. SS501 türkiyede konser veriyor. Bu inanilmaz birsey kuzen!"
Bana yandan bir bakis atip yüzünü eksiterek"Sakin bayilayim falan deme. Cok isim var birde senle ugrasmayayim" dedi.
Cevap vermedim. Gercekten cok heyecanliydim. Onlari dinlemek icin sabirsizlaniyordum. Özellikle birini.. Hayir hayir hepsini!
Saate baktim. Daha 09.00´du. Konser 19.00da baslayacakti. O saate kadar nasil dayanacaktim?

Bu sefer kapiyi Hyung Joon acti.
"Hosgeldiniiiz!"
"Selam baby" diye sirittim iceriye girerken.
Arkamdan "Oppa de banaa!" diye bagirdi.
Masaya oturmus kahvalti yapiyorlardi. Beni görünce Jung Min elindekini birakip yanima kostu.
"Bende seni bekliyordum. Getirdinmi?"
Cevap olarak tatliyi posetten cikarip masaya koydum.
"Nedir bu?"
"Kazandibi. Sütten yapilan bir tatli."
Herkese koymak icin dolaptan tabaklari cikarinca kolumdan tutup engel oldu.
"Dur önce ben yiyecegim. Bana ver tabagi."
Tatliyi koyup tabagi ona uzatirken nedense heyecanlanmistim. Bir kasik alir almaz "Ee begendinmi?" diye sordum ama cevap vermeyip yemege devam etti. Yoksa kötümü olmustu?
"Birsey söylesene."
Gülümseyerek bas parmagini havaya kaldirinca sevincten ziplayacaktim neredeyse.
Yemege devam ederken "Biliyormusun cok sanslisin. Yaptigi seyi yemem icin kolunu verecek kizlar var" dedi.
Bak sen.. Demek öyle bay ukala. Yanina yaklasip alnina vurduktan sonra "Kes kisnemeyi!" diye bagirip tabagi önünden aldim.
"Hey ne yapiyorsun?" diye sordu hayretle.
"Yok sana tatli falan. Zaten ne diye yapiyorum ki?"
"Yaa versene saka yapmistim."
Protestolarina aldirmadan digerlerinin yanina oturdum. Dün zaafim oldugunumu söylüyordum? Yok daha neler! Günes sacmaliginida nerden cikardiysam. Hah günesmis. Ondan ampül bile olmaz!
Dur dur niye kiziyordum ki? Sakin ol Elif, umursama. Sinirlenirsen kaybedersin.
"Konser 23.00 de bitecek. Ondan sonra birde röportaj var. Onuda atlattinizmi tamamdir." Semih konusuyordu.
Jung Min´de yanimiza gelip karsima oturdu. Yanaklarini sisirip alttan alttan bakti yüzüme.
Hah! Bu sevimlilikler bana sökmez Park kendini begenmis Min!
Alingan bir ses tonuyla "Yarin alisverise gidecegiz degilmi? Söz verdin." diye sordu.
Üff birde o vardi degilmi..
"Evet. Söz sözdür." dedim isteksizce. Yüz ifademe alinmisa benziyordu ama birsey demedi. Bakislari elime kaydi.
"Parmagina ne oldu?"
Elime bakinca yara bandinin acildigini farkettim.
Ona kötü bir bakis atarak "Sana tatli yaparken yaktim." dedim. Vicdan azabi ceksin istiyordum. Galiba ise yaradi. Üzülmüse benziyordu.
Hic öyle bakma hakkettin. Bana öyle sacma seyler söylemeyecektin.
Ayaga kalktim.
"Semih ben yara bandi alip geliyorum."
"Disariya gitmene gerek yok, otelde vardir."
"Yok biraz yürüsem iyi olacak."
"Bende gelebilirmiyim? Yürümek banada iyi gelecek."
"Tabi Joon."
Min´in agzini acip tekrar kapattigini gördüm.
Sersem sey..

Otelden cikip yürümeye basladik. Hizli hizli yürüyordum, kizinca hep hizlanirdim. Hyung Joon bana yetismekte zorlaniyordu.
"Sen birseyemi kizdin?" diye sordu nefes nefese.
"Yok maknae nerden cikardin?" Kaybetmek istemiyorsan sakin ol..
"Kac kere söyleyecegim oppa de banaa!"
"Demicem demicem." Dilimi uzatip kosmaya basladim. Karsiya gecerken araba geliyormu diye bakmayi unutmustum.
"Elif duuuur!"
Ben birsey anlayamadan Joon bana dogru kosup önüme gecti. Arabanin carpmasiyla ikimizde yere düstük. Birkac saniye yerde öylece kaldiktan sonra gözlerimi yavasca actim. Cok korkmustum. Kalbim yerinden firlayacakmis gibi carpiyordu. Joon´un üstünden kalkip ona baktim. Gözleri kapaliydi.
"Joon iyimisin? Ac gözlerini! Iyimisin?" diye sordum panikleyerek.
Ne ses ne bir hareket, hic bir tepki vermiyordu.
"Joon ne olur cevap ver, ne olur!" Aglamaya basladim.
Allahim ona birsey olmasin!
Etrafimizda olusan kalabaliga, bagiran seslere aldirmadan omuzlarindan tutmus gözlerimden yaslar akarak salliyordum onu.
"Joon oppa lütfen ac gözünü. Bak oppa diyorum yalvaririm bana bak! Oppa! Oppa!!"

Teşekkr ederim canım...yine çok güzel olmuş..ama bu hikayelern böyle parça parça eklenmesi bni kalpten götürecek valla bekleyemiyorum hiç :D

Dedigim gibi bu hikayeyi yazali cok oldu. Aslinda birkac bölüm birden ekleyebilirim ama okumasi zor olur. Hem ilk hikayemdi güzel yazamadim. Biraz düzeltmeye calisip ekliyorum.
Bende beklemekten nefret ederim

Yok bnce çok güzel olmuuş ekle sen hepsini okuyoruz biz zevkle....ve yazmayada devam et yetenegin var gibi ;)

oppamaa bişey olmasınnnn
süper gdiyor hikayen cnm.d

Ampul lafına koptum ya süper benzetme olmuş ve canım hi tasa yapma anlatımın çok güzel....Ama oppamıza bişey olmasın açsın gözlerini

6. Bölüm

Hastanenin bekleme salonunda oturmus bekliyordum.
Buraya nasil gelmistim? Hic haberim yoktu. Ambulans sirenlerini hatirlar gibiydim.
Öksürdüm. Aglamaktan bogazim agrimisti. Tüm bedenim cok agriyordu. Basim catliyordu sanki.
Ellerime bakinca yara izlerini farkettim. Pansuman yapmak isteyen hemsireye izin vermedigim geldi aklima.
"Eliif! Ne oldu iyimisin?"
Basimi kaldirinca Semih´in bana dogru kostugunu gördüm. Yaninda grup üyeleride vardi. Hepsi cok endiseli görünüyordu. Karsima geldiklerinde basimi önüme egdim.
Allahim! Onlara ne diyecektim?
Semih önüme cöküp "Canim nasilsin? Hastaneden telefonu alir almaz yola ciktik" diye sordu.
"Kuzen benim yüzümden Joonie, ah Joon.." Sesim titriyordu. Konusamayip yine aglamaya basladim.
Bana sarilarak "Tamam canim sakin ol. Gecti. Birsey demene gerek yok hemsire olanlari anlatti" dedi.
Hyun elini basima koydu.
"Aglama Elif. Kendini harap etmissin. Senin bir sucun yok."
"Ne demek sucu yok? Hyung Joon onun yüzünden burada degilmi?" Jung Min´in sözleriyle irkildim. Cok kizgin görünüyordu. Gözlerinde öyle büyük bir öfke vardi ki..
Kyu ona dogru yürüyüp kolundan tuttu ve "Min sacmalama" dedi.
Kolunu cekip "Birak ya. Joon onu kurtarmaya calisirken yaralanmadimi?" diye bagirdiktan sonra bana döndü.
"Eger ona birsey olursa bunun bedelini cok agir bir sekilde ödetirim sana! Yanimizda durmana izin verdik diye ne sandin kendini?! Defol burdan!!"
"Min dur yeter artik!" Digerli onu sakinlestirmeye calisiyordu.
Daha fazlasina katlanamazdim. Ayaga kalkip arkamdan gelen seslere aldiris etmeden kosmaya basladim. Gözyaslarim önümü görmemi engelliyordu ama duramazdim. Merdivenden en üst kata kadar cikip son basamaklara oturdum ve hickira hickira aglamaya basladim.
Söylediklerinde hakliydi, hepsi benim sucumdu. Benden nefret ediyor olmaliydi.
Elimi kalbimin üstüne koydum. Cok aciyordu..

Ayak sesleri duyunca basimi dizimin üstünden kaldirdim ve Jung Min´in bana üzgün bir ifadesiyle baktigini gördüm.
"Buradamiydin?"
Cevap vermeyip basimi önüme egdim. Yanima otururken yumusak bir ses tonuyla "Doktordan haber aldik birseyi yokmus. Araba zaten durmak üzereymis sert carpmamis. Sok´un etkisiyle bayilmis." dedi.
Derin bir nefes aldim. Öyle cok korkmustum ki ona birsey olacak diye.
Sustu. Birsey dememi bekliyor gibiydi. Cevap alamayinca devam etti.
"Bende simdi yanindan geliyorum. Seni sordu."
"Cok özür dilerim. Onun yerinde ben yatmaliydim. Cok üzgünüm. Hep benim yüz.."
Parmagiyla konusmama engel oldu.
"Sssst. Senin yüzünden degil." Korkulu gözlerle ona bakiyordum.
"Ben özür dilerim Elif. Onun yaralandigini duyunca kendimi kaybettim. Joon benim kücük kardesim gibi. Ona birsey olacak diye cok korktum. Biliyorum bu sana dediklerimi affettirmez ama belki anlayabilirsin."
Ne diyecegimi bilmedigim icin sustum. Acili bir tebessümle ellerime bakti.
"Sende yaralanmissin. Canin aciyormu?"
"Önemli degil."
"Önemli!" diye bagirinca saskinlikla ona döndüm. Anlam veremedigim bir ifadeyle bakiyordu gözlerime. Elini yanagima götürüp gözyaslarimi sildi.
"Aglama artik."
Aklima konser geldi.
"Konser ne olacak? Benim yüzümden cikamayacaksiniz degilmi?"
"Elif sakin ol. Doktor Joon´un konsere cikabilecegini söyledi. Dedim ya sadece sokun etkisiyle bayilmis. Birseyi yok. Endiselenme artik."
Bir müddet konusmadan oturduk.
Sonra endiseyle "Beni affedecekmisin?" diye sordu.
Nasilda korkarak bakiyordu. O kendini begenmis tavirlarindan eser yoktu.Yüzünde yapmamasi gereken birseyi yapmis bir cocugun ifadesi vardi.
Gülümsemeye calisip "Unuttum bile" diyince kocaman gülümsedi. Ayaga kalkip elimden tut.
"Hadi bizim bebegin yanina gidelim."
"Peki."

Hyung Joon´un yattigi odanin kapisindan iceri girerken bagirma sesleri geliyordu.
"Daha ne kadar yatacagim? Gitmek istiyorum!"
"Bagirip durma maknea. Semih gelir birazdan, gideriz."
Jung Min bana gülümseyerek bakti.
"Görüyormusun bizim ufaklik soku coktan atlatmis."
Hyung Joon bizi farkedince heyecanla "Heyy Elif nerede kaldin? Iyimisin, birseyin yok degilmi?" diye sordu. Yanina gidip yataginin kenarina oturdum. Gercektende iyiydi. Onu böyle görünce öyle rahatladim ki..
Digerleri Jung Min ile birlikte geldigime sevinmise benziyorlardi. Kyu dirsegiyle Min´in koluna hafifce vururken gülümsüyordu.
Joon´a dönüp "Iyiyim baby merak etme" diyince kaslarini catti.
"Baby haa? Bana oppa demen icin ille bayilmammi lazim?"
"Duydunmu sen onu?"
"Duydum tabi. Ama bir tepki veremedim o an."
"Joon özür dilerim, ben gercekt.."
"Sus ya birsey olmadi özür dileme. Zaten aglamaktan gözlerin sismis."
Siritarak "Bu kadar seviyormuydun sen beni?" diye sorunca gülerek "Evet. Senin gibi tatli bir baby´yi kim sevmez" diye yanitladim.
"Bak camdan atlarim."
"Tamam tamam. Beni kurtardigin icin cok tesekkür ederim Hyung Joon Oppaaa."
"Hahaha duydunuzmu bana oppa diyor."
Jung Min burun kivirdi.
"Hah ne olmus. Banada jagiya (tatlim, bitanem) diyor."
Joon ve ben ayni anda bagirdik.
"Neee!"
Hepsi saskin gözlerle bakiyordu bana.
"Elif dogrumu bu?"
Tam Joon´un sorusuna cevap verecekken Jung Min yanima gelip beni kendine dogru cekti.
"Simdi utandi, söyleyemez."
Onu itip kizginca yüzüne baktim.
"Sinirlendirme yoksa at kebabi olursun!"
"Haha dedim ya utandi."
Bu cocugun kendine olan güvenini sarsmak mümkün degildi.
Semih iceriye girip "Beyler cikabiliriz. Islemler tamamlandi" diyince Joon "Oh nihayet" diyip yataktan firladi.
Hastaneden cikarken Min yanima gelip kulagima dogru egilerek "Saka yapmistim, kizmadin degilmi?" diye sordu.
Bana bu kadar yakin olmasindan rahatsiz olup biraz uzaklastim.
"Hayir ama bir daha yapma. Sevmem öyle sakalari."
Saka oldugunu biliyordum söylemesine ne gerek vardi ki? Tabikide sakaydi. Gercek olacak hali yoktu ya..

çok güzeldi cnm:D
devamını sabırsızlıkla bekliyorum:D

Yorumlariniz icin tesekkür ederim kizlar :)

7. Bölüm

Isiklar kapandi. Her an karsimiza cikacaklardi. Nefesimi tutup beklemeye basladim. Cok heyecanliydim. Hayalim nihayet gercek oluyordu. Biraz sonra onlari sahnede görecektim. Türk Triple S icin.. Benim icin.. Sarkilar söyleyip dans edeceklerdi.
Hastaneden cikar cikmaz hemen konserin verilecegi yere gelmistik. Onlar icerde hazirlanirken bende ufak tefek islerde yardimci oldum. Sac, makyaj derken konser vakti yaklasmisti. Semihle konser salonuna girip en önde yerlerimizi aldik. Ne kadar cok kisi gelmisti. Isiklar sönünce arkami döndüm. Yesil bir deniz gibiydi. Yesil bezelyeler.. Birden sahne isiklari yandi ve "Love like this" müzigi calmaya basladi. SS501 görününce salonda cigliklar atildi, herkes deli gibi alkisliyor, bagiriyordu.
"Merhaba türk triple S. Biz SS501, hosgeldiniz!"
Ah Jung Min. Insanlari etkilemeyi ne iyi beceriyordu. Türkce selamina büyük alkislar koptu.
Hyung Joon sarkiyi söylemeye basladi. O bebek gitmis yerine olgun bir adam gelmisti sanki.
Sesleri ne kadar güzeldi. Bende digerleri gibi SS501´e bagira bagira eslik etmeye basladim.
Semih kulagima dogru egildi.
"Mutlumusun?"
"Coook" Gülüyordum.
Eski/Yeni begenilen tüm sarkilari söylediler. Hic bitmesin istiyordum ama zaman cok cabuk gecti. Artik konser bitmis, insanlar evlerine gitmeye baslamisti. Kendimi cok yorgun hissediyordum.
"Benim röportaj icin gitmem lazim kuzen. Yarim saate biter, sen surda otur bekle tamammi?"
Basimi salladim. Biraz dinlensem iyi olacakti. Sandalyeye oturup gözlerimi kapatirken son düsüncem SS501´in muhtesem sahne performansiydi..
"Elif uyan canim. Hadi kalk."
"Semih?" Gözlerimi acip dogruldum, kendimi cok halsiz hissediyordum.
"Hadi gidelim, Hyung Joon ve senin dinlenmen gerekiyor. Bugün ikinizde cok yoruldunuz."
Digerleri iceri girdiler.
Hepsi gülüyorlardi. Mutlu görünüyorlardi, aldiklari ilgiden memnun kalmis olmalilar.
"Elif nasildik, begendinmi?" diye sordu Kyu o sicak gülüsüyle.
"Evet harikaydiniz" diye mirildandim. Agzimi zor acmistim, gözlerim yari kapaliydi. Her an bayilacakmisim gibi hissediyordum kendimi.
Hyung Joon esneyerek "Eliiif" diyip bana sarildi. Oda ayni benim gibi görünüyordu.
"Jooniee."
Digerleri halimize bakip güldüler.
"Bebeklerimiz yere düsmeden gitsek iyi olacak."
Ah lider bebeklerimiz demisti. Bana denmesinden hic hoslanmadigim sey kulagima ne güzel geldi öyle..

Arabaya biner binmez yine dalmis olmaliyim. Gözlerimi actigimda sabah olmustu.
Üstümü giyinip salona girince koltukta birinin oturdugunu gördüm. Yerimde öylece kalakaldim.
"Jung Min! Burda ne isin var, nasil geldin?"
Ayaga kalkip gözlerine kisarak "Burada ne isimmi var? Senin disinda herkes evine geldigime sevinirdi" dedi.
Yanima yaklasip garip bir ifadeyle yüzüme bakti.
"Sende Hyun gibi 4. boyuttansin galiba. Yanlis tepkiler veriyorsun."
"Belkide seni hic begenmedigim icin böyleyimdir. Bence bu secenegide bir düsün." Siritiyordum.
Bir an afalladi.
"Ne? Gercekmi diyorsun?"
Sorusuna cevap vermeyip umursamaz bir tavirla "Eee sen neden buradasin?" diye sordum. Kendine olan güveni biraz sarsilmis gibiydi. Icin icin gülüyordum.
"Sey ben.. yani alisverise gidecektik ya. Otele kadar yorulma diye buraya geldim."
"Nasil ya? Ikimiz yalnizmi gidecegiz?"
Bu sorumu hic begenmemis gibi görünüyordu.
"Evet."
"Ben digerleride gelecek saniyordum."
Gözleri kisildi. Birden üstüme dogru yürüp beni duvara dogru itti. Duvara dayadigi eline baktiktan sonra yüzümü ona cevirdim. Ona bu kadar yakin olmak.. Beni heyecanlandiriyordu..
"Bu umursamaz tavirlarda ne oluyor böyle?"
"Cekilsene ya!" Onu itmeye calistim ama beceremedim.
Yüzünü yüzüme iyice yaklastirdi.
Gözlerimin icine bakarak "Beni hic begenmiyorsun öylemi kücükhanim?" diye sordu.
Yutkundum. Kalbim deli gibi atiyordu.
"Be-ben saka yapmis-tim."
"Yani begeniyorsun?"
"Hayir! Yani sey.. Ya cekilsene! Bu sacma sorularda ne demek oluyor?"
Gülerek cekildi.
"Iste böyle ol. Ne o ilgisiz tavirlar. Saskin halin daha güzel."
Ellerimi yumruk yaptim. Benimle oynamasina cok sinirlenmistim.
"Sen! Sen varya... Seeen!"
"Ben ne?"
Derin bir nefes alip dudaklarimi büzüstürdüm.
"Yeterince kötü bir söz gelmedi aklima"
"Hahaha. Hadi cikalim, gezdir beni."
"Off bekle cantami alayim. Icimden bir ses bu gün hic bitmez diyor."
"Bakalim bitmesini isteyecekmisin?"
"Kendini begenmis karizma bozuntusu!"


Alisveris merkezine gitmistik. Bir magazada Jung Min´in kabinden cikmasini beklerken takilara bakiyordum. 2 erkegin durup beni izlediklerini farkettim. Anlamamis gibi yaptim.
Bana bakarak konusmaya basladilar.
"Ne tatli degilmi?"
"Evet seker sekerr."
Derin bir nefes aldim. Sakin ol Elif, olay cikarma.
Yanima gelip "Sana böyle yalniz takilmak yakismiyor. Eslik edelimmi?" diyince onlara dönüp "Git basimdan!" diye bagirdim. Böyle igrenc tiplerden nefret ediyordum. Kesin daha fazla dayanamayip birazdan olay cikarirdim.
Birisi gülerek "Ooo bu öldürücü bakislarda ne böyle. Düsman degiliz güzelim." derken Jung Min kabinden cikip yanima geldi. Yanimda 2 erkegin oldugunu görünce sasirarak "Bunlar kim Elif. Arkadaslarinmi?"
Yüzlerine tiksinerek bakip "Hayir" diyince "Ya ne? Rahatsizmi ediyorlar yoksa?" dedi.
Tam cevap verecekken kumral olan siritarak konusmaya basladi.
"Bizimle bu japon yüzündenmi takilmak istemiyorsun?"
"Kes be! Defolun gidin dedim!"
"Hircinlara bayilirim. Hadi su japonu geldigi yere postalayalimda aramizda engel kalmasin."
Jung Min neler oldugunu anlamis, onlara kötü kötü bakiyordu. Ikisinin üstüne dogru yürüyüp bagirdi.
"Get lost!"
Her an kavga cikabilirdi. Bunu engellemeliydim. Jung Min´i kenara itip esmerin yakasindan tuttum.
"Bana bak igrenc yaratik! Ya hemen basip gidersiniz yada sizi parcalar kedilere yem ederim!" diye bagirdiktan sonra serttce itip yere düsmesini sagladim.
Kumral yere düsen arkadasina saskin saskin baktiktan sonra bana dönüp "Satanist lan bu!" diye bagirdi.
Bana dogru birkac adim atti. Suratina bir tane gecirmek icin bana yaklasmasini bekliyordum ki birden Jung Min karsima gecip ona yumruk atti.
Kolundan cekip "Min! Sen karisma!" diye bagirinca bana inanamaz gözlerle bakti.
"Ne demek karisma? Sen bu hayvanlarla dövüseceksin bende öyle izleyecegim ha?"
"Aynen öyle. Yardima ihtiyacim yok!"
"Elif sacmalamayi birak!"
"Min delirtme beni! Karismayacaksin o kadar!"
"Asil sen delirtme. Ben erkegim, kavga benim isim!"
"Genelde feminin hareketler yapan birinden bunu duymak sasirtici."
"Femininmi dedin? Ya sana ne demeli kabadayi kiz!"
Ikisi ayaga kalkmis kavgamizi saskin bakislarla izliyorlardi.
Kumral bizi gösterip bagirdi.
"Manyak lan bunlar!"
Esmer kafasiyla onaylayip ekledi.
"Tencere yuvarlanmis kapagini bulmus. Hadi gidelim."
Dönüp gittiler. Bir müddet arkalarindan baktiktan sonra Jung Min "Ne dedi bunlar?" diye sordu.
"Dedi ki sey.. Nasil desem. Tencere kapagini buldu dedi."
Kafasini yana dogru egdi.
"Tenceremi? Yemekmi yapacagiz?"
"Hayir ya! Birbirine yakisan iki kisi icin öyle deniliyor."
Kahkaha atti.
"Bizi yakistirdilar öylemi?"
"Aptallar iste."
Gözlerime gülümseyerek bakip "Feminin ha?" diye sorunca bende ayni sekilde,gülümseyerek karsilik verdim.
"Kabadayi ha?"
Gülerek beni kendisine cekti.
"Bu kadar cesur oldugunu bilmiyordum. Etkilendim dogrusu."
"Senin kumrali yumruklamanda süperdi. Bende senin böyle olabilecegini bilmiyordum."
"Hahaha. Hadi yemege götür beni, aciktim."

çooook gzldiii:D:D
devam devam devammmm:D

Ay gerçekten çok güzel ya çok eğlenceli çoook beğendimm okurken yüzümde hep bi gülümseme oluyor..."at kababı"mıydı o ona bayıldım ve şu tencere deyiminee Gerçekten çok güzel ya tebrikler devamını sabırsızlıkla bekliyoruz...bekliyorum...

Çoook güzell olmuşşş bayıldımm...sizin bu hikayeleriniz beni bnden alıyo kızlar...iyi ki vasınız...(tüm triple s lere söylüyorummmmm )

Daha eklenmemiş buraya bölümm hadi bekliyoruz hadi..

çookk komikk yaaa,gül gül bittimm,tebrik ederim arkadaşım,devamını bekliyoruz!!

Evet bende beklemedeyim bizim hikayelerin içinde tek komik ve duygusal olanı buydu okuması daha bi zevkliydii ee nerelerdesin akutu gönderelimmi kayboldun kızz

Bakbak bak neler duyuyorum Gülcaaaaan