5 Yıldızımıza

Meraakla bekliyorum canım

KİM HYUN JOONG

Tanrım rüyada mıyım?
Onun kollarımın arasında olması inanamayacağım kadar güzel. Kalbim kulaklarımda atıyor sanki. Umarım o duymuyordur.
Etrafımda dönerek arkama geçti. O tatlı esinti beni kendimden geçirdi. Ardından sırtımdaki dokunuşlarını hissettim. Ve bir an sonra yoktu. Telaşla arkamı döndüm. Benden yarım metre kadar uzakta gülümseyerek bana bakıyordu. Sanki ondan ayrı kalmaya dayanamıyormuş gibi elimi uzattım. Dayanabiliyor muydum?
Bu soruyu şimdilik geçsek iyi olacak. Yeniden gülümseyerek elimi tuttu. Kolumun üzerinde döndürerek onu bedenime yapıştırdım. Ona sarılmak…
Saçlarının kokusunu içime çektim. Yüzünü tekrar bana dönüp ellerini boynuma doladı. Tanrım bu an hiç bitmesin. Parmakları artık yüzümde dolaşıyordu. Evet bu bir rüya olmalı. O havaya yükselirken bende ona sürükleniyordum. Buna daha fazla karşı koymam imkansız. Sanırım korktuğun şey başına geldi Hyun Joong… Arya ya aşık oluyorum… Kimi kandırıyorum zaten bunu en başından beri biliyordum. Sadece inkar etmek en kolay yoldu. Gözlerimi kapayıp artık sabırsızlandığım o anın gelmesini bekledim.
“kandırdım.”
Dünyanın alt üst olması bunun gibi bir şeydi demek ki…

Vayyyyyyyyyyyyy

teşekür ederm:D
boş zamanım vardı böle kısaca Hyun Joong un da duygularını alalım dedim:D gece de bi bölüm eklmeyi dusünüyorm.arya nın azından:D
yorumlarınızı beklıyorum:D

aslıhan çok güzl yazmışsın... yeni bölümleri eklemeni dört gözle bekliyorum

Ay aslıhan süperdi gerçekten devamı iç.in bende sabırsızlanıyorum akşam belki bakarım bakamazsan yarın ilk iim olur bi aksilik çıkmazsa tabi

ARYA


Geri çekilirken yüzüme zor da olsa bir gülümseme koymayı başarmıştım. Gözlerinde şaşkınlık ve adını koyamadığım bir duygu daha vardı sanki. Hüzün? Yok canım üzülmesi için bir sebep yok ki.
Kahretsin zaferimi kutlamak varken bir şekilde kendimi suçlu hissetmemi sağlamıştı. Neden suçlu olayım ki? Onun bana yaptığından farklı bir şey değildi yaptığım.
Kapının açılmasıyla ikimizde irkildik. Neyse ki Jun içeri girmeden birkaç saniye önce ondan bir adım uzaklaşmayı başarmıştım.
“Sonunda buldum sizi” merdivenlerden aşağı “Jung Min dans odasındalar, iniyoruz şimdi aşağı.” Diye bağırdı.
Aceleyle Jun un yanına gidip merdivenlerden inmeye başladım. Nedense Hyun un yüzüne bakmak istemiyordum. Orda göreceğim şey beni korkutuyordu.
“arabayı dışarıda gördük ama sizi evde bir türlü bulamadık. Telefonlarınızda aşağıdaydı. Daha sonra aklıma dans odasını merak ettiğini söyleyişin gelince bir de buraya bakayım dedim. Siz napıyordunuz orda öyle dikilmiş?”
“şey hiç, Hyun dans odasını gösterdi bana iniyorduk bizde tam da.”
Hyun un arkamızdan gelen ayak seslerini duyuyordum ama bunun dışında hiç sesi çıkmıyordu.
Son merdiveni indiğim anda Jung Min yanımda bitti. “ne işler açtın başına anlat bakalım, Hyun adresi bulmakta zorlanmadın umarım” derken bir bana bir Hyun a bakıyordu.
“hayır. Arya yı tam da söylediği yerde buldum ve eve geldik.” Söylemeyecekti… Aynı gün içinde bu ona ikinci minnet duyuşumdu. Jung Min olanları duysa demediği lafı bırakmazdı. Ama sesi o kadar duygudan yoksundu ki kendime engel olamadım ve ona bir bakış attım. Gayet normal gözüküyordu. Diğerleri de hiçbir şeyin farkında değil gibiydi. Acaba kuruntu mu yapıyorum.
“büyütülecek bir şey yok Jung taksiden yanlış yerde indim ve yolu şaşırdım sadece.”
“yarın beraber çıkarız. Yanında olmazsam içim rahat etmez.”
“tamam.”
İtirazsız kabullenişim onu şaşırtsa da yorum yapmadı.
“çok acıktım. Siz bir şey yediniz mi?”
“pizza aldık. Biz yedik sizinkiler mutfakta.” Jun onaylayıp mutfağa yöneldi.
“ben yatıyorum beyler. Yorucu bir gündü. Sabah görüşürüz.” Hyun merdivenlere yönelirken yüzüme bile bakmamıştı. Ayrıca “beyler” de ne demekti bizi adam yerine koymuyordu anlaşılan. Diğerleri ona iyi geceler diledikten sonra mutfağa yöneldiler. Kendime hakim olamadan peşinden gittim.
Ona yetiştiğimde odasına girmek üzereydi.
“hey lider bozuntusu!”
Arkasını dönmeden yerinde durdu. Yanına gittim. Ne diyecektim?
Ben diyecek bir şey bulamayınca yeniden bir şey söylemeden odasına yöneldi. Kolundan tuttum. Bu sefer bana bakmasını sağlamıştım.
“evet?”
Resmen ağzım kurumuştu. Orda öylece gözlerine bakarken ne diyebilirdim ki. Tam bir şeyler saçmalamak için ağzımı açmıştım ki arkamızdan Jun un sesi duyuldu.
“Arya yatmıyorsun değil mi? Müsaitsen seninle bir şey konuşmak istiyorum.”
“tabiî ki Jun.”
Sıkıntıyla yüzümü Hyun a çevirdim. “iyi geceler”
Gayet ciddi bir yüz ifadesiyle kafasını hafifçe eğdikten sonra odasına girdi.
“evet Jun ne diyecektin bana?”
“aslında bir şey demicem, bir şey vereceğim.”
Anlamamış gözlerle ona bakarken cebinden bir şey çıkardı ve elime koydu.
“Kyu ve Young Saeng yemek yerken hava almak için dışarı çıkmıştım. Görünce sana çok yakışacağını düşündüm. Umarım beğenirsin.”
Elime baktığımda gümüş bir kolyeden bahsettiğini gördüm. Sol anahtarı şeklindeki bu kolye çok güzeldi.
“Jun bu gerçekten çok güzel. Ama ne gereği vardı durup dururken.”
“bunun yerine teşekkür ederim Jun u tercih ederdim ama başındaki çok güzel ifadesi seni kurtarabilir sanırım.”
O kadar sıcak gülümsüyordu ki onu geri çevirmek imkansızdı.
“teşekkür ederim Jun. Gerçekten çok güzel. Takmama yardım eder misin?”
Gülümsemesi daha da mükemmel bir hal alıp elimden kolyeyi alıp arkama geçti.
Ve tam o an da gördüm Hyun un odasının kapısının açık olduğunu. Benim kafamı oraya çevirmemle kapının hızlıca kapanması bir oldu.
Jun şaşkınca bakışlarını odaya çevirdi. Bense gözlerimi oradan alamıyordum zaten. Hyun un bizi görmüş olma ihtimali beni niye beni bu kadar rahatsız etti ki.
Gözlerimi hala kapıdan alamazken Jun dikkatini tekrar bana vermiş olmalı ki konuşmaya başladı.
“Arya umarım şu evinin anahtarı hiç gelmez. Şimdiden burada görmeye o kadar alıştım ki seni gerçekten özliycem.”
“abartma Jun evden gitsem de hala Kore deyim ve sizi bol bol rahatsız edeceğime sana garanti verebilirim.” Derken Jun un davranışlarında bir gariplik olmadığına kendimi inandırmaya çalışıyordum.
“şey eğer kusura bakmazsan bende yatsam iyi olucak. Bu gün benim içinde çok yorucuydu. Yarın da şirkete gideceğim için enerji toplamalıyım.”
“tabi haklısın. O zaman iyi geceler Arya” diyip bir eliyle kafasını kaşırken o kadar tatlı gözüküyordu ki ona çok sıcak bir gülümsemeyle karşılık verip iyi geceler dilerken tüm sıkıntımı unutmuştum. Bu çocuğun gülüşü bana huzur veriyordu sanki.
Ama ne yazık ki kafamı yastığa koyduğum anda tüm sıkıntılar geri gelmişti. Neyse ki bu gün yaşadıklarım beni gerçekten çok yormuştu. Birkaç dakika sonra uykuya dalmadan önce düşündüğüm son şey “yarın güzel bir gün olacak”tı.

ımm şöyle diyeyim daha kime yazık olduğu hiç belli olmaz cnm:D
zaman ne gösterir tahmin etmesi güç:P
nasılda gizemli oldum ama:d
bu arada beğendiğine çoook sevindim:D

Bak işte bunu sevdim, Jun için umut var bu durumda baya heyecanlı bölümler var sanırım

Spoiler:

evet:d arya yı baya çıkmaza sokmayı düşünüyorum. bir tarafta huzur bir tarafta heycan,tutku:D
hadi hayırlısı diyelim:D umarım beğenirsiniz gidişatı.

Bence gayet güzel gidiyor Çıkmazlar bazen iyidir,Arya'nın kararını biz de merakla bekliyor olacağız

Spoiler:

ya kızlar bir şeyi farkettim:D benim hikayemin bir adı yok:D başlangıcta da direk park jung min diye başlamıştım:D aklınıza gelen bir şey var mı ben de yaratıcılık sıfırlandı sanırım:D yarımcı olursanız çok sevinirim:D

sanırım buldum:d
"beklenmedik çarpışma"
sonuçta herşey bir çarpışmayla başladı:D bence gayet güzel oldu:d farklı fikirleriniz olursa değiştrmeye her daim açığım:d hikayemi tek başlıkta topluyorm arkadaşlar daha pratik olur:d

Hmm..Aslında güzel Benim de aklıma gelince yazarım canım

Spoiler:

çooook sevinirim:D
ha bide dostlar akşama yeni bölüm eklicem büyük ihtimal haber vereyim dedim:D

aa süpermiş:D tabi katılırım:D