MY STORYYY

amannn boşverrr sen unutursan ben sana hatırlatırım takmaaa

Tamam şekerim hadii amaa bölümm ekle.Bak bende bölüm yazıyorum merakımdan tıkandım valla :D

evet sevgili triple s ler my story de heyecan zirvede ve ve ve verrrr çoşguyu

4.Bölüm
Omzumdan sıkıca tuttu.bütün bedenim buz kesmişti, soğuk soğuk ter döküyordum,olduğum yere çakılmıştım ,dilim tutulmuştu sanki, ağzımı açıp bağıramıyordum, ne düşünüyordum?aklım allak bullak olmuştu,sonra o elin sahibi önüme geçti,yüzünde sıcak bir tebessüm vardı,gözlerini dikmiş bana bakıyordu.bense gözlerime inanamamışcasına iri olan gözlerimi daha da açtım, sadece onları oynatabilecek gücü bulabilmiştim kendimde ,ardından koca bir çığlık kopardım ve gözyaşlarım bardaktan boşanırcasına akmaya başladı,karşımda sırıtan o yüze içimdeki rahatlamayla şimşek gibi bir tokat atıp koşarak oradan uzaklaştım.odama geldiğimde gözyaşlarıma hala hakim olamıyordum ,o anın etkisinden çıkamıyordum.sabah yüzümü yıkarken gözlerimin içi kıpkırmızıydı ayrıca acayip şişmişlerdi,sonra rahatlamak için duş almaya karar verdim.öğlen olmuştu,düşünmem gerekiyordu,bir şeyler atıştırırken,ne tepki vermeliydim,ne yapmalıydım?elmamı kemirirken sorularım cevap arıyordum..allahım neden o ? neden ben?sonra o sıcacık gülüşü gözümün önüne gelmişti,niye bana öyle gülümsüyordu?ahh tam da donup kalacak zamanı bulmuştum,bir de üstüne üstlük tokat mı atmıştım?offf!! ama hak etmişti,ne o bir gizemli havalar falan sonra çalıların arasından fırlamalar,çok korkmuştum…peki ya sonra niye kaçtım ki ,niye böyle şeyler yaptığını sormalıydım,niye böyle davranmıştı?zihnimde bunlar dolaşırken telefonuma mesaj geldi.” her zaman ki yerde seni bekliyor olacağım”.neee?kalbim hızlı hızlı çarpmaya başladı,yüzüm yanıyordu,mesaj ondandı.biraz olsun rahatlamak için pencereye koştum,derin derin nefes aldıktan sonra hazırlanmaya başladım.ne giymeliydim,şık bir şeyler mi ?off ,ne diyorum ya ,hayır,her zaman ki gibi giyinmeliydim.saçımı da at kuyruğu yaptıktan sonra işte her zaman ki ben olmuştum,ben niye heycanlanıyordum ki asıl heycanlanması ve korkması gereken oydu.ağacımın yanına vardığımda hava kararmıştı, bu kez rahat olmaya çabalıyordum.oradaydı arkası bana dönüktü, - “geldim işte” dedim,bana döndü ve …gözlerime inanamadım….

Ayy çok heycanlıı hadi bi bölüm dahaa Fidan :D

acaba eklesem mi eklemesem mi ?selini biraz daha meraklandırsam mı meraklandırmasam mı?ayyy ne yapsam yaaa?selincim sence ne yapayım ?

Meraklandırmaaaa beniiii lütfeeeeeeeeen

ımmm tamam tamam bi tane daha ama bu son tamam mı?yoksa heycanı kalmıyo yaaa

Tamam tamam bi bölüm daha ekle sonrasını bir saat sonra eklersin o sırada heycanlanırız biz demi Mervee :D

yaa baksennn ,yaa aslına bakarsan hikaye üzerinde düzeltmeler yaparak ilerliyorum birde dersler ama hemm ben çok bekletmiyorum ki ekliyorum hemen

5.Bölüm
Bir an da çevremiz aydınlanmıştı,ağacım baştan aşağı yıldızlarla donatılmıştı,o kadar güzeldi ki ben şaşkınlık içinde ışıl ışıl parlayan ağacıma bakarken o da beni izliyordu.ondan böyle bir şey beklemiyordum, yani ,aslında onu doğru dürüst tanımıyordum bile…niye böyle bir şey yapmıştı ki ?!!yavaş yavaş yaklaşmaya başladığında yüzünde yine o sıcak gülüşü vardı,direkt olarak gözlerimin içine bakıyordu,bense bakışlarımı kaçırıyordum,ellerimi nereye koyacağımı bilemiyordum terliyorlardı hem de çok ….kahretsin!!yüzümde yanıyor,ellerimi üzerime silmeye çalışıyorum ama kurumuyorlar,ya ellerimi tutmak isterse!..artık bir adım öteme kadar gelmişti,tam konuşmak için dudaklarını aralamıştı,ellerini de bana doğru uzatıyordu ki ,bir adım geri gittim ve ağacın dalında ki yıldızı inceleyerek – “bunlar çok güzel teşekkür ederim,geçenki olay için özür dilemek isterdim ama beni çok korkuttun ve şeyy bu ne anlama geliyor?”dedim ağacı göstererek . –“ben ,çok özürdilerim. seni korkutmak istemezdim,biliyorum yaptığım.. yani seni gizlice dinlemem hataydı,bunu özür hediyesi olarak kabul et, ben sadece seni biraz olsun tanımak istemiştim,aslında seninle arkadaş olmak için çok uğraştım kendimle ,şeyyy ben biraz çekingenim de, ama sen de çok yoğun olduğun için hiç vaktin olmuyordu, bir türlü seninle sohbet edebileceğim bir boşluğunu yakalayamadım sonra bir gün gözyaşları içinde bu ağacın altına koşarken gördüm seni,hemen peşine takıldım ,ağlarken kimsenin seni görmesini istemeyeceğini düşünerek çalılıkların arkasına saklandım,fakat sen hıçkıra hıçkıra ağlıyordun ,seni daha önce hiç böyle görmemiştim.sen her zaman güleryüzlü yardımsever neşeli biriydin,o kadar pozitiftin ki seni böyle ağlatan şeyin ne olduğunu doğrusu merak etmiştim.sonra ağacına anlatmaya başladın ve ben duyduklarıma inanamadım,açıkcası şaşırmıştım hatta komiğime de gitmişti ama o halin beni düşündürmüştü, döktüğün gözyaşları …onlar beni e ee etkilemişti” o bunları söylerken yüzüme bakamıyordu, kelimelerde ağzından tek tek çıkıyordu, gerçekten de çekingen ve utangaç biriydi ,ben ise hala sakinleşememiştim ; yüzüm hala yanıyor ellerim terliyordu.bir yandan da cümlenin sonu nereye varacak merak ediyor sabırsızlanıyordum.....

Teşekkr ederim canım ama pek gizemli anlatıyon yaa.Öldürecen sen beni :D

yaaa meraklandım şu çocuğun kimliği nasıl çıkacakk??

6.Bölüm
Belki oturursam daha iyi hissedeceğimi düşünerek – “ben ayakta dikilmekten yoruldum oturalım mı ?”dedim. – “afedersin,tabiî ki.sanırım anlatacaklarım biraz uzun sürebilir,beni dinlemekten sıkılmazsın umarım” – “aslına bakarsan konumuz ne hala anlamış değilim” biraz aceleci bir tavırla çünkü konuşmanın sonunu tahmin edebiliyordum,etkilendiğini söylemişti değil mi daha ne söyleyebilirdi ki anlamam için…off niye korkuyorum niye kaçıyorum…diye düşünürken yine gözlerim uzaklara dalmıştı…geriye döndüğüm de o kocaman gülümsemesi ve yumulmuş gözleriyle burnumun dibine kadar girmiş bana bakıyordu,bir an irkildim,kendimi toparlayıp – “niye hep bunu yapıyorsun?” – dedim biraz kızarak.-“ne yapıyorum?” – “gözlerini dikip bana bakıyorsun bir de gülümsüyorsun,neden?” cevap vermek için yine o muhteşem dudaklarını aralamıştı ki vazgeçti,tekrar yanıma oturdu ,gülümsemesi yok olmuştu.biraz durdu ve – “rahatsız mı ediyorum?”dedi soğuk bir sesle.işte,ne demeliydim şimdi?evet desem bana kırılabilir belki de kalkıp gidebilir.hayır,onun gitmesini istemiyordum,bu belki de şu an istediğim en son şeydi….ya hayır dersem,o zaman ne olur..diye içimde çekişirken tekrar konuşmaya başlamıştı. – “özürdilerim,tabiî ki rahatsız oldun,seni takip etmemden de arkadaşlığını istememden de ,seni buraya kadar yorduğum için özürdilerim,bir daha rahatsız etmem,hoşça kal”deyip ayağa fırlamıştı,donup kalmıştım yine,uzaklaşıyordu,arkasından bağırmak onu durdurmak istiyordum,ayağa kalkamıyordum, hayır diyordum ama sesimi kendim bile duyamıyordum,o ise uzaklaşıyordu,gözyaşlarım akmaya başlamıştı,kahretsin yine şoka girmiştim,derin derin nefes almaya başladım ve tüm gücümle – “hayırrrrr”diye haykırdım sesim o kadar acı çıkmıştı ki arkasına döndü ve koşarak yanıma geldi.beni gözyaşları içinde yere çakılı bir vaziyette görünce eli ayağına dolaştı yüzümü siliyor iyi olup olmadığımı soruyordu,bense o yanıma geri dönünce sakinleşmeye başlamıştım bile,o hala panik halinde beni kaldırmak için uğraşıyordu ,ona fısıltıylada olsa iyi olduğumu biraz sonra düzeleceğimi söyledim,yanıma oturdu omzumdan tuttu beni kendine yasladı,başım omzuna düşmüştü,kalbinin atışlarını duyabiliyordum,nefesini hissedebiliyordum,bana fısıltıyla – “korkma yanındayım”diyordu,şoktan çıkmıştım ama bu kez içimde havai fişekler patlıyordu sanki ,bütün vücudumu bir sıcaklık kaplamıştı,ama ben , biz böyle ne yapıyorduk ,kendimi geri çektim,sesim düzelmişti, - “geri geldiğin ve bana yardımcı olduğun için teşekkür ederim.”dedim başım önümde.yüzümü ellerinin arasına alarak kaldırdı ve ......

umarım sıkılmıyorsunuzdur arkadaşlar ama az kaldı çocuğun kimliğinin açıklanmasına ama ben sizden bir iki tahmin almak isterim doğrusu...

Yaa ne sıkılması süper olmuş pc'ye yasak geldi.Zar zor giriyom senin hikayene ilk baş bakıyomm

Hımmm tahminlerim Park,kyu.heo

hmm bakalım kim çıkacak yalnız liderle jun u niye katmadın seçenekler arasına?

7.Bölüm
- “şimdi daha iyisin sanırım” dediğinde gözlerimdeki şaşkın ifadeyi gördü ,yanlış bir şey yaptığını fark etmiş gibi hızla ellerini çekti. – “ ıhhhmm evet daha iyi hissediyorum, şeyyy sana bu durumumla ilgili bir açıklama yapsam iyi olacak,birkaç yıl önce evimiz yandı,o yangında kedimi kurtarayım derken alevlerin arasında kaldım,abim de beni kurtarmak için odama girmeye çalışırken…….,sonra dumandan zehirlenip bayılmışım.işte o olaydan sonra çok korktuğumda böyle şoka giriyorum,bu durumun geçmesi için tedavi görüyorum ,hatta önceden bayılıyordum da, ama artık bayılmıyorum şanslısın yani,”dedim buruk bir gülümsemeyle... – “o gün ikisinin de ölüm yıl dönümüydü”dediğimde hem şaşırmış hem utanmıştı – “özürdilerim bir de sana komiğime gitti dedim ama sen abinden bahsetmemiştin gerçekten çok özürdilerim”derken parmağını neredeyse gözüne sokacaktı.- “şeyy, bu konuyu kapatsak olur mu hem yurda geç kalıyorum dönelim mi?” başını salladı. abimin ölümünden sorumlu olduğum her defasında karşıma çıkmak zorunda mıydı,ama ne kadar zor olsada ben bu vicdan azabıyla yaşamak zorundaydım… yurdun önüne kadar bana eşlik etti, – “hoşça kal ,kendine dikkat et” derken omuzlarını düşürmüş gidiyordu.bir an kararsız kaldım ama arkasından koşup omzundan tuttum bana döndü “ özür dilerim ama sorunu henüz cevaplamadım nereye gidiyorsun”dedim.afallamıştı – “hangi soru”diye sordu. – “beni rahatsız etmiyorsun,seninle arkadaş olmak isterim”dedim.ağzı açık kalmıştı ,gözlerini kırpıştırarak bana bakıyordu,ona uzattığım elimi fark etmemişti.o kadar komikti ki kendimi gülmekten alıkoyamadım ve kahkahayı bastım,hemen toparlanıp elimi sıktı sonra o da gülmeye başladı.- “iyi geceler arkadaşım”dedim o da bana iyi geceler dedi ve ayrıldı.yatağıma girdiğimde çok mutluydum çok da yorgundum ama aklımda gözümün önünde hep o vardı.ertesi gün fotoğrafçılık klubünün toplantısına giderken koridorda onu gördüm arkasından seslendim – “ hey arkadaşım”arkasına döndü beni gördüğüne sevinmişti – “nasılsın,toplantıya mı gidiyorsun”dedim – “evet, sanırım sende oraya gidiyorsun “ – “evet fakat geç kalıyoruz”dedim ve kolundan tutup çekiştirmeye başladım.artık neredeyse her gün karşılaşıyorduk,buluşup gezmelere çıkıyorduk ,birlikteyken çok eğleniyorduk ,sıkı bir dostluk bağı oluşmuştu aramızda ama benim içimde ona karşı farklı duygular vardı anlamsız gelen duygular, bir gün ondan ayrılmak zorunda kalacağım gerçeğini işgence haline getiren duygular,bu durum benim için çok zor olacaktı,sonuçta bizim okulumuza bir yıllığına misafir öğrenci olarak gelmişti ve gitme zamanı yaklaşıyordu.o, ülkesine geri döneceği için daha sık buluşmaya başlamıştık ve bir akşam galata kulesine gittik....

bu bölümü de beğenirsiniz umarım

Genelde kyu yada jung oluyoda ondan ama jung'ın üstüne basıyorumm kesin o

KYU KYU :d

ya kyu yada jung :P