Ss501-Let Me Be The One Devam

6.Bölüm

Otobüsle giderken gelen insanlar direk Hyun’a bakıyorlardı.Otobüste palyaço :D çok şeker diye düşündüm.Çocuklarda annelerini çekiştirerek parmaklarıyla Hyun’u gösteriyorlardı.Hatta bir çocuk Hyun’la fotoğraf çektirmek için ağladı.Sonunda isteği oldu. Ama onun Hyun olduğunu bilselerdi izdiham yaşanırdı herhalde :D.

Daha sonra bir durakta indik.Ben bu yolları ezberlemiştim bile.Gideceğimiz yer okul yolumun üstündeydi.

-Lunapark mıydı sürprizin? dedi.
-Evet.Yalnız kapıdan girmeden önce bir şartım var.
-Şart mı?(Gözlerini büyüterek)
-Evet.Kafandaki bütün olumsuz düşünceleri hatta dertleri içeri girdiğimizde bu kapının ardında bırakacaksın.Anlaştık mı?
-Peki :D
İçeriye doğru giderken tam kapıda Hyun’a bakıp sırıttım.O da bana sırıttı.

Bana pamuk şeker ısmarladı.Biraz yüzüme gözüme bulaştırmışım ki:

-Şuranda şeker kalmış dedi Hyun.
-Nerde?
Parmağıyla yüzümü gösteriyordu.Ama bulamadım bir türlü.O da dayanamayıp pamuk şekeri aldı ağzıma doğru uzattı.İçimde hayran Nehir fırtınalar koparıyordu.

Bende yavaşça ısırdım.Sonra biraz kızararak sırıtmaya çalıştım.

-Hadi korku tüneline gidelim, dedim
-Tamam.

Korku tüneline girdiğimizde gerçekten korkmaya başlamıştım.Aslında korku da değildi bir anlık heyacanla çığlık atıyordum.Hyun bana bakıp kahkaha atıyordu.

Trenden çıkınca:
-Eğlendin mi?diye sordum.
-Evet çığlık atarken çok komik gözüküyorsun :D.
-Yaa.

Hamlemi yapmalıydım.

-Hyun dur sakın kımıldama.
-Noldu?
-Omuzunda böcek var!
-Ne al çabuk al diye zıplamaya başladı.
Bense kahkaha atıyordum.Beni görünce Hyun durdu.
-Çok komiksin! Dedi.
-Öcümü aldım :D :D

-Hadi çarpışan arabalar gidelim dedi Hyun.
Biner binmez Hyun üstüme doğru sürüp ‘Öç zamanı’ diye bağırıyordu.
Neyse ki sonunda bana çarptığı kadar bende ona çarpmıştım.Bu kadar eğlenirken zaman hızla geçmiş hava kararmıştı bile.Saatime baktım külkedisi gibi mutfağa(yani yurduma) dönme zamanım gelmişti.

Lunaparkın kapısından çıkarken ikimizde çok mutluyduk.Artık onun yanında arkadaş tarafım ağır basıyordu.Ama hayran olanıysa arada sırada ‘Çok şeker, çooook tatlı, seni çoook seviyorum’ şeklinde çığlık atıyordu içimde.

Eğer Kore’den hemen gidecek olsaydım hayran tarafımı serbest bırakırdım.

Ben bunları düşünürken Hyun bana doğru döndü:
-Adınızı sorabilir miyim hanımefendi :D
-Hayır olmaz bu masala aykırı beni ayakkabımdan bulmalısın :D Neyse acıdım Kore’de milyonlarca kız var.Adım Nehir sizinki neydi?
-Hyun diyebilirsin bana.
-Peki Hyun :D
-Nehir bana telefon numaranı verir misin?
Ne ilk günden telefon numaramı mı istiyordu?Haklıydı beni nasıl bulacaktı ki eğer arkadaş olmak istiyorsam vermeliydim.Hayran Nehir yine haykırdı:’Hyun telefonunu istiyor ve sen verip vermemeyi düşünüyorsun.Çıldıracağım şimdi.Versene kızım ne bekliyorsun’

-Tabi :D dedim.
O kendininkini vermez diye bekliyordum ünlü sonuçta ama verdi :D.

Artık telefon rehberimde gerçek bir Kim Hyun Joong vardı.Lisedeyken rehberime onu kaydetmiştim.Ama sadece resmi vardı.Şimdi gözlerimde dolar misali parıldayan (filmlerden hatırlarsınız:D)numarası vardı.Ve benim ki de ondaydı.


Birbirimize iyi geceler diledikten sonra ayrıldık.Otobüste giderken dayanamayıp ona mesaj attım:

‘Bugün çok güzeldi^^’

‘Bencede.Çok teşekkür ederim Sinderella.^^’ diye cevap attı Hyun.

Tabi telefonuma bakınca Jane’nin attığı çağrıları gördüm.Ona anlatılacak çooook şeyim vardı.

-------------------6.bölüm sonu---------

Saol tatlım

7.bölüm



-İnanmıyorum! diye tepki verdi Jane kahvaltı sofrasında.
-Nehir, sen gerçekten şanslısın hayır hayır kader bu!

Ben Jane’e Hyun’la olan lunapark gezimizden bahsederken o da şaşkınlıktan yerinde duramıyordu.

-Belki de dedim.Her şeyi görüceğiz.
-Nehir gerçekten çok mutluyum senin adına.Ben henüz birisini bulamadım.
-Sanki sevgiliymişiz gibi konuşuyorsun.Ben onun hayranıyım sadece ama o bunu bilmiyor.Söylesem mi acaba?
-Eğer ona söylersen olmaz.O zaman arkadaş bile olamazsınız.Düşünsene hep hayran olarak onun yanında olduğunda o yanlış bir şey yaptığında, kalbini kırdığında hiçbir şey diyemeyeceksin.Hatta belki ondan soğursun.Kısacası ne hayran olursun ne de arkadaş.

-Haklısın.Arkadaş olup da ona hayran olmak daha iyi.Gerçi arkadaşı olduğum nerden belli ki?
-Telefon numaranı almış ya!
-İyi de arayacağını nerden biliyoruz ki hem yoğun.Belki de numarayı silmiştir.Kafamı dağıtan bir kız sadece, basit sıradan bir kız diye düşünüyordur.
-Saçmalama dereyi görmeden paçaları sıvama hemen.
-Uff kafam çoook karışık.Bence eğer bu hafta aramazsa beni hiç aramaz!
-Sen ararsın.
-Olmaz ilk onun araması lazım hayır hayatta olmaz.
-Gurur yapma.Ayrıca bence seni arayacak içime doğuyor.
-Diyorsun?
-Evet :D
-Bu gün dersin var mı ?
-Yok.
-Hadi gezelim.
-Tamam bu sefer makine yok ama.
-Yaaaa dedim dudaklarımı büzerek.
-İyi tamam neyse.Az çek bari.
-Tamam peki.Jane biliyor musun?
-Neyi?
-Seni çok seviyorum canım arkadaşım diyerek boynuna atıldım.
-Deli kızz :D

O gün Seoul’ü dolaştık gecelere kadar.Ama tetikte Hyun’un telefonunu bekliyordum.Ama bugün gelmemişti.

Ertesi gün gece Seoul’ün meşhur barlarına gittik.Gecelere aktık yani :D

Birkaç günde öyle geçti.Ben Hyun’dan hala telefon bekliyordum.Bu arada içimde hayranla arkadaş Nehir kavga ediyordu.Hayran:’O kadar ünlü, sempatik, tatlı bir insan seni mi arayacak? Kendine gel Nehir.Onu sadece uzaktan izleyebilirsin Kore’de olsan bile.’
Arkadaşsa ‘Daha bir hafta olmadı.Yarın var.Ve bence seni arayacak unutma lunaparkta o da seninle mutluydu.’


Bakalım yarın beni Hyun arayacak mıydı?Gerçekten çoooook merak ediyordum.

--------7.bölüm sonu--------

çok güzel duygucum:d heycanla yeni bölümleri bekliyorum:D

8.bölüm

Ertesi sabah yatakta yüzüstü yatıyordum.Sabah telefonum çalmaya başladı.Hiç ekrana bakmadan kulağıma götürdüm.
-Alo
-Günaydın Nehir.
-Günaydın.Kimsin sen?
-Kim miyim?Hyun
-Hyyyun derken o heyecanla yataktan düştüm.‘Aaaaa!’ diye bağırdım.Sesime Jane de uyandı.Bana dönüp ‘Ne oluyor Nehir?’ dedi.Bense sadece parmağımla sus işareti yaptım.Sonra telefona döndüm.
-Nehir iyi misin? dedi Hyun.
-Ben?İyiyim.
-Hayır bir bağırış duydum da
-Yaa o şey arkadaşım kabus görüyor sanırım çığlık attı dedim bana meraklı meraklı bakan Jane’e göz kırparak.
-Hımm.
Bir süre sessizlikten sonra:
-Nehir bu gün işin var mı?
-Aslında dersim var ama 3’ten sonra boşum.Niye ki?
-Sana bir sürprizim var.
-Sürpriz mi?Ne sürprizi?
-Sürprizi söyleyemem.
-İpucu ver bari
-Hımm peki.İpucu:yıldızlar
-Yıldızlar mı?
-Evet bakalım bulabilecek misin?Neyse benimde çekimim var şimdi.Saat 4’te geçen ki deniz kenarında buluşsak olur mu?
-Tamam olur.
-Görüşürüz.
-Bay bay!

Telefonu kapattıktan sonra hızla Jane’e döndüm.

-Jane, Jane! :D
-Noldu?Yoksa yoksa telefondaki Hyun muydu? İyi de sabahın 8’inde niye arıyor ki?
-Evet oydu :D Bil bakalım bana ne dedi?
-Ben sana demiştim arayacak diye.Ne dedi peki?
-Baanaa biirr sürprizi varmıışş :D
-Neee?Peki ne?
-Şeyy ipucu yıldızlar
-Yıldızlar mı?
-Evet
-Ne olabilir ki? dedi Jane.Hemen düşünmeye başladık.

-Beraber teleskopla yıldızlarımı seyredeceğiz acaba?
-Olabilir.Ya daaa…
-Ya da?
-Seoul kulesi
-Seoul kulesi mi?
-Evet yıldızlara yakın bir yer
-Hımm.
-Belki deee…
-Belki de??
-Beraber sahilde oturur denizi ve yıldızları seyredersiniz.Hatta sana kendi elleriyle yemek hazırlayabilir.Düşünsene Nehir baş başa, dalga sesleri arasında çooook romantik
-İyi de Jane benim anlamadığım şu eğer sürprizi buysa niye bu kadar açık bir ipucu versin ki?
-Haklısın.
-Bu arada ben ne giyeceğim?!
-Buluruz bir şeyler.Merak etme.Hem sen güzel bir kızsın tatlım.
-Sende şeker diyerek yanaklarını sıktım.
-Hadi kalk kahvaltı saati geliyor aşağı inelim.
-Tamam.

Kahvaltıdan sonra okula gittik.Uzun bir dersten sonra ,pek dinleyemesem de, yurda döndük.Sıra kıyafet seçmeye gelmişti.

-Jane bana yardım et hadi!
-Peki peki başımın belası :D
-Ne giyeceğim yaaa!
-Bütün ihtimallere uygun bir şey olsun şık olsun hem de rahat
-Hımm
-Bence bir şu jeani giy, şu hafif süslü bluzu veee bir de topuklu ayakkabı hadi dene

Giydikten sonra:
-Evet gerçekten güzel gözüküyorsun Nehir
-:D:D
-Yalnız biraz makyaj da fena olmaz.


Tüm hazırlıklardan sonra deniz kenarına gittim.Saat 4’tü.Hyun’u bekliyordum.

-------8.bölüm sonu------

aynen duygu:d bence tahmn ettıklerı gibi birşey cıkmayacak:D

9.bölüm


Dayanamayıp banka oturdum.

Hyun yanıma doğru geliyordu.Onu görünce ayağa kalktım.

-Kusura bakma biraz geciktim.
-Yoo önemli değil.(Seni beklemek sorun mu ki? diye bağırdı hayran içimden.)
-Bu arada çok güzelsin :D.
-Teşekkürler :D dedim hafif kızararak.
-Hadi gidelim.

Arabaya doğru giderken Hyun ön kapıyı benim için açtı.
-Zahmet etmeseydin.
-Sorun değil.Bu benim için zevk :D(Ahhh o gülüşü yok muydu !Hayran tarafım çıldırmıştı yine. )

-:D:D

Arabaya bindikten sonra yola koyulduk.

-Nehir, yolumuz biraz uzun.

Nereye gidiyorduk ki?Kesin sahile gidiyorduk yıldızları seyretmeye.Evet evet.

Ben yolları izlerken:
-Şarkı açsam sorun olur mu? dedi.
-Hayır.

Ss501’in şarkılarını açtı.Bence istemsizce mırıldanmaya başladım.

Hyun bana dönerek;
-Bizi çok mu dinliyorsun?

İşte bu kilit bir soruydu.
Cevaplarıysa:
A)Evet hemde çokk!Size bayılıyorum!Özellikle sana bitiyorum!Seni çok seviyorum!Senin için ölüyorummm!
B)Biraz.Türkiye’de bazı arkadaşlarım dinliyordu onlar sayesinde ezberledim.
C)Kore’ye gelince sizden haberim oldu.Seni bilmiyordum daha önce.Burada oda arkadaşım dinliyor da.

Bu şıklar arasında kalmıştım.Tereddüt ederek B’yi seçtim.

-Hıım demek Türkiye’de de dinleniyoruz.
-Evet çoook hayranınız var.
-Türkiye’den niye geldin?
-Eğitim için.
-Ne okuyorsun?
-Tıp :D
-Demek doktor olacaksın.
-Şey aslında hep bilim kadını olmak istiyordum insanlara ulaşmak ve onlara yardım etmek için.Şartlar bunu gerektirdi.
-Doktor olarak da sen insanlara yardım edebilirsin Nehir hem de çok.Bu arada benimde hayalim bilim adamı olmaktı biliyor musun?(Bilmez miyim 4D insanım benim.(Hyun’un hayranları onun 4.boyuttan geldiğini düşünüyor o yüzden 4D dedim.:D))
-Gerçekten mi?
-Şöhret gelince her şey değişti tabi.


Sonra ikimizde sessizliğe gömüldük.Sonra uyumuşum.Gözümü açtığımda Hyun beni kaldırmaya çalışıyordu:

-Nehir geldik, hadi uyan
-Nee!?
-Geldik aslında uyandırmazdım ama bu sürprizi kaçırmanı istemem :D

Gözlerimi açmaya çalışarak üstüme göz gezdirdim.Benim için koltuğu indirmiş.Üstümü de örtmüştü.

-Şeyy sen ilerle ben şimdi geliyorum.O uzaklaşırken aynada kendime baktım.Ohhhh normal gözüküyordum.

Sonra uyku pozisyonlarım geldi aklıma.Yaa Hyun beni saçma bir şekilde gördüyse.Çok utanmıştım :S.

Arabadan indiğimde buranın ağaçların arasında bir villa olduğunu fark ettim.İyi de yıldızlarla alakası ney di ki?!

----------9.Bölüm sonu------------

10.bölüm

Hyun beni kapıda bekliyordu.Ben de ona doğru yürüdüm.Ben onun arkasında duruyordum.Sonra zile bastı.

Kapı açıldı.Evin içi dışarıdan bakınca karanlık gözüküyordu.Niye buraya gelmiştik yaaa!?
Önce Hyun içeri girdi.Eve girdiğim anda merhaba sesleriyle kafamı kaldırdım.
O an şoka girmiştim.Ama hemen kore selamıyla merhaba dedim.

Hala şoktaydım.Çünkü karşımda ss501 duruyordu.
-Evimize hoş geldin :D! diye atıldı Jungmin.
-Hoşbulduk :D

Sonra hepsi sırayla isimlerini söyledi.Bilmiyordum sanki.:D

-Bende Nehir.Tanıştığıma memnun oldum.
-Hadi içeri geçip oturalım dedi Kyu.
Koltuklara yerleştik.Benim aklım hala yıldızlardaydı.

-Hyun ipucu yıldızlar demiştin. Dedim şaşkın şaşkın bakarak.
-Evet :D.
O an anladım.Ss501’in anlamı daima parlayacak 5 yıldızdan biriydi.Ve her biri karşımda oturuyordu.Kısacası yıldızlar topluluğuyla oturuyordum :D.

Anladığımı Hyun da anladı ve bana sırıttı.

-Ben acıktım dedi Baby.
-Ne zaman doydun ki! dedi Jungmin hemen.Sonra hepsi gülmeye başladı.Bende onlara eşlik ediyordum.

Sonra sofraya geçtik.Değişik bir sürü kore yemeği vardı.Çok güzel bir sofraydı.Yanımdaki sandalyede Hyun oturuyordu.

-Bu sofrayı hazırlamak için uğraşmış olmalısınız. dedim
-Hemde çook :D dedi prince (Gamzelerin çok güzel diye bağırdı hayran tarafım içimde)
-Özellikle Jung min telefonun tuşlarını çevirirken çok zorluk çekti.dedi Kyu.
-Arada bir savaş atlattı da :D dedi Baby.
Sonra hepsi sırıtmaya başladı.
-Biz haftada toplanırız böyle beraber vakit geçiririz dedi Hyun.
-Birbirinizi çok mu seviyorsunuz?
-Beraber olmayınca birbirimizi özlüyoruz dedi baby.(Aslında bildiğim şeyleri soruyordum ama onlardan bizzat duymak başkaydı tabi :D.)

-Biraz kendinden bahsetsene dedi Kyu.

Sonra onlara kendimi anlattım.Bu arada biraz da yemeklerden konuştuk.Hepsi tabağıma denemem için bir şeyler koyuyordu.Patlayacaktım ama onları asla kıramazdım.

Bir taraftan da hayran Nehir kafamı sorularla dolduruyordu.Grubun durumunu sorsana, ne oldu diye sorsana.Hayır soramazdım onların gözleri mutlulukla parlarken onları basit bir soruyla mutsuz edemezdim.Arkadaş Nehir hayranı bir kez daha yenmişti.

Yemeği yedikten sonra sofrayı toplamaya başladılar.Ben de elime tabağımı almış mutfağa doğru gidiyordum ki:
-Ne yapıyorsun? dedi prince.
-Şey tabağımı…
-Sen misafirsin, lütfen :D

Ne yani Kyu bulaşıkları yıkamaya başlarken baby ve hyun masayı silerken Jung min çöpleri hallederken ben öyle bakacak mıydım?
-Sorun değil :D Youngsaeng.Sizi yardım etmek beni mutlu eder :D
-:D Tamam o zaman.

El birliğiyle ortalığı toplayıp temizledikten sonra beni bahçeye yolladılar.Bende bu kadar ısrar üzerine sessizce gidip beklemeye başladım.

Birazdan hepsi geldi.Kyu elinde tepsiyle gelmişti.Kahvelerimizi dağıttı.

Yavaş yavaş yudumluyorduk ki…

-----------10.bölüm sonu-------

Heyecanli yerinde biraktin duygucum cok güzel gidiyosun bu kadarini tahmin edemiyodum gercekten süpersin

11.bölüm

-Hyun’un buraya getirdiği ilk arkadaşısın :D dedi Jungmin.

Ben biraz utanmıştım.Benim utanmama hepsi tebessüm ediyordu.Ama aslında hepsi kahkaha atacak gibiydi.Bense yere bakmaya başladım.

-Burası hakkında ne düşünüyorsun? dedi Baby.
-Sakinleştirici, huzur veriyor ve samimi dedim.Dedikten sonra kafamı kaldırdım.Hepsi bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
-Şeeyy yanlış bir şey mi söyledim?
-Hayır dedi Jungmin.
-Sadece Hyun burayı gördüğünde de seninle aynı şeyleri söylemişti dedi Prince.

Ben gene utanmaya başladım.Sonra konuyu değiştirmek için:
-Bana komik bir anınızı anlatır mısınız? Dedim.
Hyun bana bakarak kahkaha atmaya başladı.Ben şaşırmıştım.Konuşmaya çalışarak:
-Ben hala Jungmin… der demez gene gülmeye devam etti.Diğerleri anlamış olacak ki onlarda kahkaha atıyorlardı.Sadece Jungmin gülmemek için kendini zorluyordu.

Ben onları şaşkın şaşkın izliyordum.

-Ya aslında grup olarak bir yere gitmiştik.Kameralar vardı orda, dans etmeye çalışıyorduk ki dedikten sonra Kyu kopmuştu.
-Orda Jungmin’in pantolunu yırtıldı :D dedi sonra Baby.

Hala gülüyorlardı.Jungmin de artık kahkaha atıyordu.Ben o olayı hatırlamıştım videoyu seyretmiştim çünkü.Bende sırıtıyordum.

Sonra telefonum çaldı.
-Affedersiniz dedim.
Onlardan uzaklaşarak telefonu açtım.Arayan Jane’di.
-Nehir, sürpriz neymiş?
-ss501
-Ne, ne alaka?
-Gelince ayrıntılarıyla anlatırım olmaz mı?
-İyi çatlayacağım yani.
-Olsun bekliyorlar.
-Nehir bu arada 12 den önce gelmen lazım biliyorsun.
-Ben onu tamamen unuttum ya.Burası biraz uzak neyse şimdi çıkarsam yetişirim herhalde.Ama sen yetişemezsem bekçiyi ayarla ne olur!
-Tamam.

Telefonu kapattıktan sonra masaya gittim:
-Şeey benim artık kalkman gerek dedim.
-Nereye? Diye sordu baby.
-Yurtta kalıyorum ya.
-Külkedisine dönüşme vakti geldi :D dedi Hyun.Neyse seni ben bırakırım diyerek devam etti.

Daha sonra beni kapıdan uğurladılar.İlk olarak Jungmin’e elimi uzatmıştım ki o bana direk sarıldı.Sonra ‘Biz seni çok sevdik Nehir!Artık sen de bizim bir arkadaşımızsın!’ dedi.
Diğerlerine de sarıldıktan akşam için teşekkür ettim.

Hyun önümde yürüyordu.Eve dönüp baktım.Artık ss501’in arkadaşıydım.

Hyun kapıyı benim için açtı.Bu sefer uyumayacaktım.Kendime söz verdim.

Giderken:
-Nehir aslında ben senden özür dilerim.
-Niye özür diliyorsun?
-O güzel günden sonra seni aramadığım için.
-Açıklama yapmana gerek yok.(Sonuçta sadece bir arkadaştım.)
-Sen bilmiyorsun ama ben bir dizide oynayacağım.Ve şu sıralar çok yoğunum diğer projeler falan.Gerçekten üzgünüm.
-Hyun dedim ona dönerek.Gerçekten açıklama yapmana gerek yok.Sorun değil :D
Daha sonra:
-Bu arada hepsi çok şeker insanlar!Onlara sahip olduğun için çok şanslısın :D
-Aslında bir kişi daha var dedi sesini azaltarak.

Bir kişi mi?Kim olabilirdi?Annesi, kardeşi, babası yoksa sevgilisi mi vardı?!


--------11.bölüm sonu-------

Devamini bekliyom catliyom