Ss501-Let Me Be The One Devam

çok güzel olmuş canım keşke jung minimde bana böyle şeyler yapsa olsun ben yinede kurban olurum ona

17.bölüm


-Nehir bana bunu neden yaptın?
-Hyunn
- Neden?
-Sen sarhoş musun? Dedikten sonra yurdun kapısının önünden gelen seslere bakmaya gittim.Hyun neden neden diye bağırıyordu.Beni görünce telefonu kapadı.
-Lütfen bağırma dedim.
-Neden?
-Her şeyi anlatacağım.Gel benimle diyerek onu yurttan uzaklaştırmaya başladım.
-Niye bu kadar içtin?
-Senin yüzünden.(Bir yandan sendeliyor bir yandan da parmağıyla beni işaret ediyordu.)
-Gerçekten çok üzgünüm ben bunu tahmin edemedim.
-Tahmin edemedin mi? Dedi kızgın bir şekilde gülerek.
-Gerçekten üzgünüm.
-Seni seviyorum! Beni anlıyor musun seviyorum ama sen gidip başkalarıyla dans edip onlarla eğleniyorsun.Ve seni sessizce izlememi bekliyorsun.Biliyor musun gerçekten acıyor dedi kalbine vurarak.
Ben ona üzgün gözlerle bakıyordum.

-Vee ben buna engel olamıyorum anlıyor musun diye devam etti.
-Üzgünüm.
-Üzgün müsün?!Hayır değilsin.Ben seni niye seviyorum ki?
-Hyun bunları sakince konuşsak olmaz mı şu an çok sarhoşsun.
-Evet sarhoşum.Bıktım seni düşünmekten.Başımda o kadar şey varken bir anda seni düşünüyorum ve kendi kendime gülüyorum biliyor musun?Sen bana ne yaptın böyle?Ne yaptın? Dedikten sonra yere doğru yığılıyordu.Onu tuttum.Anlaşılan alkolün etkisiyle uyuyordu.Ne yapmalıyım diye düşündüm.Ss501’i arayacaktım ama onlar nerdeydiler şimdi kim bilir.Daha sonra bir otele götürmeye karar verdim.

Onu taşımaya çalışarak uygun bir otel bulmak gerçekten zordu.Sonunda bir tane buldum.

-Hoşgeldiniz
-Bir oda alabilir miyim tek kişilik?
-Peki siz kalmayacak mısınız?
-Hayır onu yatırıp çıkacağım.
-Olsun yinede iki kişisiniz odaya girmek için giriş yaptırmalısınız.
-İyi peki lütfen çabuk olun biraz ağırda.

Neyse ki sonunda bir oda ayarlayabilmişti.Yatağa onu yatırdım.Sonra üstünü örttüm.Güzel yüzünü inceledim.Zil zurna sarhoş olsa da uyanmasından korkarak yavaşça saçlarını okşadım.Gitmeliyim diye düşünürken ona not yazıp yazmamak arasında kalmıştım.

‘Hyun gerçekten üzgünüm bütün olanlar için.Seninle sakince konuşmaya ihtiyacım var.
Nehir’

Bu notu bıraktım.Ve odanın parasını ödedikten sonra yurda döndüm.

Sabah Hyun beni arıyordu.
-Nasılsın? Dedi.(Sesi durgundu.)
-…...Dün gece olanları hatırlıyor musun?
-Hayır.
-Hımm.Hyun bugün boş musun?
-Evet.
-…
-….
Aslında dedik ikimiz aynı anda.
-Sen devam et dedi Hyun.
-Bugün gene deniz kenarında buluşup konuşsak olur mu?Biliyorum bana kızgınsın ama.
-Tamam.Seni 3’te bekleyeceğim dedikten sonra kapattı.

Bense kara kara kendimi nasıl ifade edeceğimi düşünüyordum.Hyun yani Jang Geun Seok gelmişti onunla dans etme fırsatını kaçıramazdım diyemezdim.Bu resmen dalga geçmek olurdu.Hem o beni anlamayabilirdi ünlüydü çünkü.Peki sevme konusu o ne olacaktı?

Heyecanlı ve endişeli bir halde deniz kenarına gittim.Derin bir nefes aldım.Kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.Gelmeden önce prince’le konuşmuştum.O da beni rahatlatmaya çalışmıştı.
----------------------
-Merak etme Nehir.Sen bana güven Hyun’un siniri geçti.
-Çok teşekkür ederim Youngsaeng gerçekten.Sen benim kardeşim gibisin.Bu kadar zaman yanımda oldun.Seni çok seviyorum.İyi ki varsın, iyi ki varsınız.
-Ben de seni seviyorum canım.Fighting! :D
------------------

Denize bakarken…

--------------17.bölüm sonu-------------

'Hyun yani Jang Geun Seok gelmişti onunla dans etme fırsatını kaçıramazdım diyemezdim' Bu kısma koptum
Çok güzel bir bölümdü canım

sineme katılıyorum çok iyiydi cnm:d

DEvamini sabirsizlikla bekliyorum duygu

18.bölüm

-Seni çok üzdüm mü? Dedi Hyun yanıma doğru gelerek.
-Hayır.Aslında ben çok üzgünüm gerçekten senin kalbini kırdım.Kendimi berbat hissediyorum.
-Aslında senin bir suçun yoktu.Hata benimdi.
-Senin miydi?
-Evet.Çok düşündüm sana söylemem gerekirdi.
-Neyi?
-Seni sevdiğimi dedi bana dönerek.Bende kafamı kaldırdım.

-Nehir bunu fark etmem çok uzun sürdü.Başta benim için bir arkadaştın.Ama artık benim için daha özelsin.Sen yanımda olmayınca kendimi eksik hissediyorum.
-Hyun dedim gözlerine bakarak.
-Bir şey söylemek zorunda değilsin.Aslında kızgınlığım sana değil aşka alışık olmayan gururumaydı.Seni onunla öyle dans ederken görünce gerçekten kalbim acımaya başladı.
Bir süre sessizlik oldu.
-Gururumdan dolayı özür dilerim :D
-Hyun ben de üzgünüm gerçekten.Keşke böyle olacağını tahmin edebilseydim.Ama aklımın ucundan bile geçmedi.Galiba haklısın ben tam bir şapşalım.
-:D :D
-Her şey açıklığa kavuştuğuna göre baştan deneyelim mi?
-Deneyelim ama biraz yavaş olsun.Seninle her şeyi sonuna kadar tatmak istiyorum.dedi Hyun.

Bu söz üzerine ona sımsıkıca sarıldım.O da bana sarıldı.Kokusunu içime çektim.Dakikalarca öyle kaldık.Kalbim artık acımıyordu.Onun yanında huzuru bulmuştum.Galiba bu ilk olduğu için söylemekten korksam da yaşadığım şey aşktı.Ve onu bütün varlığımla hissediyordum.


-Ben acıktım dedi Hyun sarılmanın ortasında.Bende ondan ayrılarak:
-Ne yesek ki ?
-Güzel bir yer biliyorum.Hadi gidelim.

Arabanın kapısını benim için açtı.Giderken ss501’in Let me be the one şarkısını açtı.
-Bu şarkı bizim olabilir mi?dedi bana bakarak.O kadar anlamlı sormuştu ki şarkının sözlerini hatırlamaya çalıştım.

Şarkının sözleri aklımdan geçti:

Bak, biliyorum uzun zaman geçti
Simdi, sana bir şey anlatacağım, dinle..
İlk önce, sana söylemek istediğim sözler.
Gerçi nerden başlayacağımı bilmiyorum.
Oldukça endişeliyim, hatta biraz çekingenim.
Biraz cesaret toplamaya çalışacağım,
Biliyorsun bu tür nazik sözler söyleyemediğimi.
Hayatta sadece bir kere, sanırım şimdi zamanı
Simdi başlıyorum bebeğim dinle lütfen, o olmama izin ver
(O olmama izin ver)

O olmama izin ver, senin için tek kişi ben olmak istiyorum
O olmama izin ver, tüm gün sadece seni düşünüyorum
O olmama izin ver, sana söz veriyorum, senin için yaşayacağım
O olmama izin ver, sonsuza dek sadece seni seveceğim

Anlamsız düşünceler rüzgar oluyor..
Gözyaşlarından deniz oluşuyor..
Benim gibi kusurlu bir erkek,
Seninle karşılaştığımda kendimi çok özel hissediyorum.
O halde aşk aşk, seni sevmeme izin ver bebeğim.
Ve sevgi ver, aynı mucize gibi..
Ve izin ver, lütfen kalbimi kabul et.
Çünkü seninle olmak istiyorum kız .

O olmama izin ver, senin için tek kişi ben olmak istiyorum
O olmama izin ver, tüm gün sadece seni düşünüyorum
O olmama izin ver, sana söz veriyorum, senin için yaşayacağım
O olmama izin ver, sonsuza dek sadece seni seveceğim


Beni dünyada ışıldatabilen tek kişi
Sen milyonda birsin
Birçok yıldızın altında olan bu dünyada sıkıntısız istirahat edebildiğim tek yer..
Mutluluğum, üzüntüm, tebessümüm, ve gözyaşlarım
Hepsi sadece senin için
Seninleyken korkacak hiçbir şeyim yok.

O olmama izin ver, senin için yaşıyorum
Yanıtı olmama izin ver, tüm sorularının
O kişi benim
O olmama izin ver, senin için dünyada tek
O olmama izin ver, sana bakan
O olmama izin ver
Tekrar doğsam bile değişmez
Bebeğim sensin

O olmama izin ver, senin için tek kişi ben olmak istiyorum
O olmama izin ver, tüm gün sadece seni düşünüyorum
O olmama izin ver, sana söz veriyorum, senin için yaşayacağım
O olmama izin ver, sonsuza dek sadece seni seveceğim

O olmama izin ver
O olmama izin ver

Evet Hyun sana izin veriyorum.Benim için tek olabilirsin sonsuza kadar.Söz veriyorum senden bıkmayacağım.

-Ne diyorsun olsun mu şarkımız?diye tekrarladı.
-Evet.Bu şarkı ikimizi anlatıyor :D.

Sonra sessizce yola devam ettik.Bir tuhaflık vardı.Çünkü…

----------18.bölüm sonu----------

Cok güzel canim yine döktürmüssün basta hikayenin ismini neye baglayacagini cok merak ettim ama bundan ötesi olamaz tam kilifi olmus iste bu bölümde koptum cok cok meraklandim tuhaf olan ne

Degilmi mervecim ya

19.bölüm

Çünkü şehri neredeyse geride bırakmıştık.

-Nereye gidiyoruz? dedim Hyun’a dönerek.
-Yemeğe.
-İyi de neden bu kadar uzağa gidiyoruz ki yani şehirde bir sürü yer var.
-Görürsün :D

Uzunca bir yol gittik.Meraktan çatlıyordum.
-Hyun söyler misin lütfen?
-Biraz sabırlı ol.

Yoksa gene o villaya mı gidiyorduk.Herhalde dedim.Evet evet oraya gidiyorduk.Sürprizi yüzüne gözüne bulaştırmıştı :D

-Nereye gittiğimizi buldum :D
-Ya öylemi?!
-Evet
-Aslında bulmanı beklemiyordum nasıl tahmin ettin ki?
-Yapma Hyun zor bir şey değildi.Bu arada sürpriz yapmayı öğrenmelisin :D Tamam ilki iyiydi de bunda biraz afalladın :D
-Afalladım mı?
-Evet

Biraz daha gittik.Sonra Hyun okyanusun olduğu tarafa doğru arabayı sürdü.
-Niye durdun? Dedim şaşırarak.
-Sence?
-Geçen ki yere gitmiyor muyuz şu ağaçların arasındaki yere?
-Sen sürprizi o mu zannettin?diyerek burnumu parmaklarıyla hafifçe sıktı.
-Birde afallamışım?!Hıı.Tahmin edememişsin işte :D diye devam etti.

Kısa bir yanılgıdan sonra arabadan indim.Sürpriz okyanus muydu?Olsun bu da güzeldi.İlk defa okyanus görüyordum.Su beni kendine çekiyordu sanki.

Beni izleyen Hyun’un elinden tutup okyanusa doğru koşturdum.Bir yandan da çok güzel diye bağırıyordum.Birbirimize sırıtıyorduk.Sonra Hyun durdu.
-Bak! Dedi parmağını uzatarak.
Güneş batıyordu.Her şey müthişti.O nazlı nazlı batarken bizde el ele onu seyrettik.
-Seninle sonsuza kadar böyle kalabilirim Nehir.
-Bende.
-Ama eğer bıkarsam…
Hızla Hyun’a baktım.O sırıtıyordu.Gıcık!Ama onu çok seviyorum!
Benden ayrılıp bağırmaya başladı.
-Nehir’i seviyorum hem de çok!diye avaz avaz bağırıyordu.Ben de ona gülümsüyordum.

Ama bu romantizm açlığımı gidermemişti.Karnım gurulduyordu.İyi de bizde burada ne yiyecektik ki?

-Hyun her şey güzel ama midem çığlık atmaya başladı.
-Benim ki de.
-İyi de burada ne yiyebiliriz ki?
O bana baktıktan sonra arabaya doğru gitti.Bagajdan bir örtü ve sepet aldı.Ah düşünceli aşkım benim!

Örtüyü serip yemekleri koyduktan sonra:
-Bunlar senin için hazırladığım özürler lütfen onları kabul et :D
-Aslında tok olsaydım durum farklı olurdu ama şimdi çok açım dedim.Hyun hemen bana baktı.
-Durum farklı mı olurdu?!

Ben ona sırıtıyordum.Ne yapabilirim o da beni gıcık etmişti.

O da bana sırıtarak karşılık verdi.Serdiğimiz örtüye oturup sohbet etmeye başladık.
-Bunları gerçekten sen mi hazırladın?
-Evet senin için :D
-Teşekkür ederim :D Hepsi çok lezzetli gözüküyor.Hyun sana bir şey soracağım.
-Sor
-Sarhoş olduğum akşamı hatırlıyor musun?
-Evet.Sen hatırlamıyor musun?
-Hayır (yalan söyledim).
-O akşam bana ne dedin biliyor musun?
-Ne dedim?
-Benden borç para istedin.Çok çaresizce yalvardın.Bende verdim.Yani bana baya borcun var.
-Ne hiçte bile öyle bir şey istemedim tamam mı?
-Yani hatırlıyorsun :D
-:D Hııı şey birazını hatırlıyorum :D
-Nereye kadar?
-Peki senden mikrofonu aldığım kısma kadar.
-Ondan sonra bana doğru bakarak saranghae dedin veee
-Veee?!

----------19.bölüm sonu------------------

Ama ve ne ya ve ne yinemerak icinde biraktin bizi

personel taste:D:D:Dd
haha o sahneyi çok sevmıstm zaten esinlendın sanırım:D
cok gzl olmus cnm:ÇD

Ya ordan kullandım valla başka bir şey gelmadi aklıma

gayet gzl uymuş bence:D

20.bölüm


-Oraya yığıldın :D dedi.
-Ne yığıldım mı?
-Evet
Oh merakım geçmişti.Demek ki öpüşmemiştik.
-Peki ben sarhoşken ne yaptım? Dedi.
-Hatırlamıyor musun?
-Hayır
-Biraz bağırdın çağırdın sonra kapıdaki bekçi seni kovaladı.
-Peki o not nasıl geldi?
-Sonra acıdım sana baktım.O otele giriyordun.Ben oradaki kadına notu bırakmasını söyledim.
-Beni otele kadar taşıdığı niye söylemiyorsun?
-Hatırlıyorsun demek
-Tamam itiraf ediyorum hatırlıyorum.
-Niye bana taşıttın kendini ne kadar ağırsın biliyor musun?
-Diğerlerini de hatırlıyorum.
-Neyi ?
-Bana baktığını, saçlarımı okşadığını…
-Demek numara yapıyordun?!
-Saçlarım güzel dimi kabul et :D :D

Ben ona gözlerimi kısarak bakıyordum.
-Kim demiş güzel diye!
-Hadi itiraf et :D
-Hyun!
-Ne oldu!
-Dur hareket etme!
-Bu sefer yemezler canım.
-Hayır gerçekten kolunda böcek var!
-Bu sefer inanmıyorum.
-Kulağına doğru gidiyor.

Hyun dayanamayıp kafasını çevirdi.Böceği gördüğü anda zıplamaya okyanusa doğru koşmaya başladı.Ben orda gülmekten kopuyordum.Bu kadar tatlı bir insan şu kadarcık böcekten nasıl böyle korkardı :D:D

-Aisssh sonunda kurtuldum gerçekten korkunçtu dedi yanıma gelerek.
Benim güldüğümü görünce:
-Nerde kalmıştık?Hıı evet sen beni taşıdığından bahsediyordun.Sıra bende der demez beni kucağına aldı ve döndürmeye başladı.Şimdi ikimizde kahkaha atıyorduk.

Yorgun bir günün ardından beni yurda getirdi.
-Bugün çok güzeldi dedim.Gene kapımı açtı.Allah’ım bu çocuk hiç mi bıkmıyordu?

Vedalaştıktan sonra içimdeki çekişmelere engel olamadım.Hızla döndüm ve yanağına bir öpücük kondurdum.Sırıtmaya başladı ve tabi bende.

------------

Hyun’la bunları yaşarken yaz tatili gelip çatmıştı.Yaklaşık 3 ay boyunca ailemin yanına dönmeliydim.Şimdi güzel bir aşk yaşıyorum dönmesem olur mu diyemezdim tabi ki.
Eşyalarımı hazırladım.Uçağım bugün kalkacaktı.Hyun’a hala söyleyememiştim.Onu aradım.

-Alo dedi.
-Hyun beni dinle sözümü kesme tamam mı?
-Tamam
-Sen yoğunsun biliyorsun görüşme fırsatı bulamadık.Aslında sana telefonda söylemeyi düşünmüyordum ama
-Ne oldu?İyi misin
-İyiyim sadece ben 3 ay kadar Türkiye’ye gitmek zorundayım
-…
-Hyun bir şey demeyecek misin?
-Niye?
-Ailem beni bekliyor hem zaten okulum bitmedi gene geleceğim.Merak etme.
-Peki biz görüşemeyecek miyiz?
-Görüşeceğiz tabi internet var biliyorsun
-Uçağın kaçta?
-2 saat sonra falan
-Seni uğurlamaya gelmeliyim beni bekle
-Hayır gerek yok.Biliyorum şu an meşgulsün.Gelemezsin zaten.Döndüğümde almaya gelebilirsin ama :D

-Beni ara olur mu?
-Tamam ararım.Yemeklerini ye, bol bol uyu ve kendine iyi bak olur mu?
-Sende.Seni şimdiden özlemeye başladım.
-Neyse Hyun ben çıkmak zorundayım.
-Vee…
-Vee?
-Seni çok seviyorum Nehir
-Bende seni :D


Jane’le vedalaştıktan sonra yurttan çıktım.Taksi çevirdim ve havaalanına gittim.Yalnız geldiğim gibi yalnız gidiyordum.


-------------------20.bölüm sonu---------------

21.bölüm

Babam havalında beni bekliyordu.Birbirimize sarıldık.Onları özlediğimi şimdi anlıyordum.Annem benim için sevdiğim yemekleri yapmıştı.Sofraya oturduğum onları şöyle bir kokladım.
-Nefis , Türk yemekleri özlemişim gerçekten!
-Herhalde özlersin orda böcek yemekten incecik hale gelmişsin! Dedi babam.
-Ne böceği baba!Onlar da insan sanan da canavar falan zanneder.
-Senin bu Kore merakını anlamadım anlamayacağım da! Dedi annem.
Anlayamazdı çünkü aramızdaki bağı bende çözememiştim.
Yemekten sonra odama baktım.Aynıydı.Zorla bulduğum birkaç Hyun ve ss501 posterleri duruyordu yine.
Hyun’a bakarak:
-Beni özledin mi?Efendim?Demek özledin?... diye kendi kendime konuşuyordum.Annem odaya daldı.
-Posterle ne konuşuyordun?
-Annee
-Ne?
-…
-Söylesene
-Bir şey yok!Sadece seni özledim diyerek onu öptüm.

Hyun’u söylemeli miydim yoksa söylememeliydim.Onu biraz alıştırdıktan sonra söylemeye karar verdim.Önce anneme, sonra babama.
Onlar evde olmadığında eğer Hyun da müsaitse onunla webcamden görüşüyordum.
-Sence söylesem mi onlara seninle flört ettiğimizi?
-Sen bilirsin.Ama bence bilmeleri daha iyi olur.En azından kızlarından haberdar olurlar.Ben eğer bir kızım olursa onun bana anlatmasını isterim şahsen.
-Yaa :D (Bir an gözümde canlanmıştı.Hyun’la benim bir kızımız vardı falan.)
-Niye gülüyorsun Nehir?
-Hiç.Sen iyi misin?
-Hayır hem de hiç iyi değilim.
-Niye?
-Büyük miktarda aşkımın eksikliğini yaşıyorum doktorcum :D
-Hımm ilacı ne olabilir ki?Kitaplarda da yazmıyor :D
-Belki bir öpücük
-Öpücük?
-Evet :D

Ona kıyamayıp öpücüğümü yollayıp kameraya el salladım.Sonra konuşmayı bitirdik.

Neyse ki 2 aydan fazlasını atlatmıştım.Burada olmak hoşuma gitmiyor değildi ama kalbim Hyun yanımda olmadığından sürekli şımarık çocuklar gibi zırlıyordu.
Bazen Jane’le de konuşuyordum.Keşke Amerika’da olsan da fotoğraf çeksen diyordu.Onu da çok özlemiştim.Canım arkadaşım benim ya.


Ailemle gezip dolaşıyorduk.Bazen denize gidiyorduk falan bilindik tatil havası işte.Hyun tatil yapmıyordur kesin diye düşünüyordum.Ne kadar disiplinli çalışıyordu.Hakkını vermek lazımdı.ss501’i de özlemiştim.Benim için yaptıklarını unutamıyordum.Hyun’un elinden az çekmemişlerdi benim yüzümden.

O akşam artık konuşmanın zamanı geldiğini düşünüyordum.Yemek faslından sonra annemi bir kenara çektim.
-Ne oldu Nehir?Ne bu telaş?
-Anne sana anlatmam gerekenler var
-Bu kadar önemli olan şey ne?
-Hadi odama gidelim lütfen.
Odaya geldikten sonra.
-Hadi anlat
-Anne ben Kore’de birisiyle tanıştım.
-Kiminle?
-Bu gördüğün adamla dedim Hyun’un posterini göstererek.
-İyi de ne olmuş?O ünlü biri değil mi zaten gidersin imza gününe tanışırsın.
-Şeyy anne öyle değil
-Nasıl yani?
-Biz onunla çıkıyoruz
-Nee?!

----------------------21.bölüm sonu--------------

Heytt neler oluyor böle