•.★* Suya Bırakılan Hayaller •.★*

Teşekkürler Buket:) Yeni bölümün zamanı şimdilik belli değil

Beklemedeyiz sinem eltim merak etme şu sınavlardan rahatlada devam kesinlikle beklenir heyy

Hmmm... Cevap olarak bölümü yolluyorum... Bu haftadan sonra biraz sıkıntı olabilir ama yorumlarınızı eksik etmeyin kızlar... Umarım beğenirsiniz...

Bölüm 13: SIRADIŞI BİR PANSİYON
(Aslı)

Arabayı durdurduğumda ikisi de şaşkın şaşkın etrafa bakınıyorlardı. Ve onları şaşkın görmekten acayip zevk almıştım doğrusu, çok komik görünüyorlardı, ciddi olmaya çalışarak,
- Hey arabadan inmeyi düşünmüyor musunuz beyler?
Jung düşünceli bir şekilde dışarıyı inceliyordu,
- Şey... Sorun bende mi bilmiyorum ama ben bir pansiyon göremiyorum :S
Hyun da sanki kendi kendine konuşur gibi bir sesle,
- Hmmm...Ufoların insanları kaçırdıklarını duymuştum, belki de artık binaları da ışınlayacak kadar gelişmişlerdir... Neden olmasın...
Yok artık, kendimi daha fazla tutamayıp kahkahalarla gülmeye başladım,
- Jung sen Yağmur'u hiç dinlemedin galiba, sana ıssız bir yer derken ne kastettiğini düşündün acaba?
Ve Hyun'a döndüm,
- Hı hı, ufolar ışınladı pansiyonumuzu ama belki sen rica edersen geri verirler ha, ne dersin??
O bana şaşkın şaşkın bakarken,
- Ahh cidden çok eğleneceğiz çocuklar...
deyip arabadan indim, onlarda inince kendimi zorlukla sakinleştirebilmiştim,
- Evet, valizlerinizi unutmayın ve beni takip edin tamam mı? Kaybolursanız sizi bulamam :P
Arkamı dönüp yürümeye başladım, sonra aklıma gelen düşünceyle gülümseyerek Hyun'a döndüm,
- Ve Hyun, yanlışlıkla ufo falan görürsen takip etmek yok anlaşıldı mı?
Bu sefer Jung da benle birlikte gülüyordu, Hyun onu sertçe dürtüp,
- Merak etme, seni gördüklerinde arkalarına bile bakmadan kaçacaklardır.
deyince daha da şiddetle gülmeye başladım, bu çocuğun ciddi ciddi uzaylı takıntısı olduğuna inanamıyordum...

* * *

Kapıya üç kez vurdum, Yağmur bizi karşıladığında gerçekten çok hoş görünüyordu... Normalde evde eşofmandan başka bir şey giymezdi ama şu pansiyon bahanesiyle onu elbise giymeye ikna edebildim; şimdilik yani...
- Hoşgeldiniz...
Hepimiz içeri girince Hyun'a dönerek,
- Odalarınız üst katta size yolu göstereyim, deyip bana tedirgin bir bakış attı. Jung'a bakmamaya özen gösteriyor gibiydi, nesinden çekiniyor bu çocuğun anlamış değilim... Sadece fazla sinir bozucu ve biraz da kibirli...
Çok yorulduğumu farkedip kendimi koltuğa attım, nasılsa Yağmur yanıma gelince beni de panikletecekti yeterince...

(Yağmur)

Ben önde onlar arkada merdivenlerden çıkarken içimden 'sakin ol' diye kendi kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. Basamaklar bitince yine Hyun'a döndüm,
- Odalarınız bu katta, ayrıca bir banyo da iki odanın arasında, sanırım sizin için sorun olmaz.
Hyun,
- Hayır problem değil...derken etrafa göz gezdiriyordu. O sırada Jung'un bana baktığını farketmemiştim,
- Siz de burada mı kalıyorsunuz?
- Ne? Yani evet...(Çok şükür Türkçe tepkimi kolay kurtardım... Ne korecede evet demek ^-^)
Niçin sordunuz?
- Bir sorun olduğunda seni yani patronu bulmak için... Odalarınız nerede peki?
- Immm...Koridorun diğer tarafında :S Ben ya da Aslı farketmez...
Konuşurken odalarının önüne gelmiştik,
- Siz dinlenin, ben aşağıda olacağım... deyip yanlarından ayrıldım
Benim için zor günler başlıyordu...

Zaaaaaaaa dewam dewam :P

Aama amam ben doymıyorumki okumaya ben napııcam sinemmmm....devamında neler olacak ne gibi serivene sokacaksın meraklanıyorum gerçekten...artık benimkilerle idare edecem. Saeng hikayesini bitirmek istiyorum ama güzel bir son olsun ben gidip bişiler daha çiziktirem yaz yaz

Çok güzel bir bölümdü sinemm

Teşekkürler canım... Ahh uzamıyor işte o bölümler ya:P Hmmm...Bilmem neler olacak ki? 14.bölüm biraz farklı olacak:D Senin hikayeni uzat biraz daha (ve o konuda sabırsızlandığımı biliyorsun değil mi??)

Sinemim hangi konuda meraklanıyorsun tam olarakk =)) bu akşamki bölümden nurun tepkisini görmek isterdim cidden düşündene kissledi onu ama herşey yanlış anlaşılmayla sonuçlandıı.
Ama ama ben senin kini okumak isteyommm yaaa..aja..ajaa sinem sana güveniyorum ben sınavları atlat rahatla neler çıkacak senden heyy

Ahhh ahhh...Merak ettiğim şeyi face'a yazdım özelden canım;D
Evet Nur kalp krizi geçirmezse iyidir, ben bile etkilendim :D
Hmmm...Dur daha yeni yolladım bölümü Gülcanım ya:P:P

xd jungun uzaylı takıntısına koptum xD

yb süperdi :D

Sinem ikimizde son bölümde hyunun uzaylı takıntıısına değinmişiz farkettin mi :P

Sinem canım yine tadı damağımda kaldı bu bölümler kısa oluyo ama olsun en azından bölüm veriyosun güzel olmuş yine ellerine sağlık

Hasretcim uzatamıyorum ya ama sanırım böylesi daha iyi :D Elimden geldiğince yollamaya çalışıyorum :D
Buketçim Hyun'un uzaylı takıntısından bahsederken ben de çok eğlendim :D
Gülcancım cidden ya, telepatik mi acaba:P Benim gülerek ve okuduğumda sırıtmadan duramadığım bir bölümdü bu, tadını çıkarın :D Devamı biraz farklı gibi gibi:P:P
Yorumlarınız için unuttuğum varsa da özür dileyerek teşekkür ediyorum kızlar...

Sinem unnim hepsini bir solukta okudum.
Ama diğerine de isterim he. heyy

Nihayet hepsini okuyabildim. Sineeeem süper ya gercekten cok güzel yaziyorsun. O evde neler olacak cok merak ediyorum. Neden hep Hyun yada Jung Min´le ilgili hikayeler yapiliyor •.★* Suya Bırakılan Hayaller •.★* - Sayfa 6 28344

Galiba en cok malzemenin bu ikisinden ciktigi icin. Digerleriyle böyle heyecanli olmaz •.★* Suya Bırakılan Hayaller •.★* - Sayfa 6 28344

Nur'mm teşekkürler :D Hepsi aynı yere gelsin öyle devam edeceğim:P

Eliiiifff beğenmene çok sevindim sis'mm:D Teşekkürler:))
Hani SS diyorya tüm kızlar Hyun'un kız arkadaşı diye, durum o bence, herkes Hyun'u seviyor :)
Ama benim asıl isteğim Min'le ilgili güzel bir hikaye yazabilmekti... Eee ona da Hyun gibi çılgın bir partner(!) lazımdı:P
Diğerlerini de seviyorum da... Onlarla ilgili nasıl yazarım bilmiyorum, hiç denemedim :D

Herkes nereye kayboldu? Forumun adresinde ufak bir değişiklik olmuş sanırım :S
Yeni bölümü yolluyorum; hayatta olan ses versin :D

14. Bölüm : Çok Çok Uzaklardaki Bir Kalp

(Mert)

Dalgınlıkla önümdeki taşa vurdum, birkaç kez sektikten sonra denize düştü... Suyun çıkardığı ses beni kendime getirmişti.
'Sen şapşalın tekisin' dedim kendi kendime... Kaç gün olmuştu o gideli? Kaç ay geçmişti? Zaman sadece bana mı ihanet ediyor çünkü dün gitmiş gibi hissediyorum hala... Bu çok zor... O kadar yıl benimle olmasına alışmışken şimdi içimde kocaman bir boşluk var.
'Ama hepsi senin suçun!!' dedim sinirle.
Doğru... Ona aşık olup herşeyi mahveden bendim. Fakat elimde miydi sanki? Onu kaybedeceğimi bilsem kalbimi susturmak için elimden gelen herşeyi yapardım.
Önümden geçen bir gemiye takıldı gözüm. Yağmur olsa
'Ben de böyle gitmek istiyorum' derdi gülümseyerek, sonra gözlerime bakardı ve ben herşeyi unuturdum...
Gideceğini bir an bile düşünmemiştim.

'Bunu hakettin...' dedim tekrar...Yanımdan geçen insanların tuhaf bakışlarını üzerimde hissediyordum ama aldırış etmedim.
İşi bırakalı kaç ay oldu hatırlamıyorum ama ailemin durumu iyi olduğu için bu beni çok fazla etkilemedi, maddi olarak yani...Manevi açıdan ne haldeyim ben de bilmiyorum...
Üç haftadır Aslı'ya da ulaşamıyordum. Umutla telefonumu çıkarıp bir kez daha denemeye karar verdim. Bir kez çaldı...İki...Üç...Açan olmadı... Kızgınlıkla telefonu kapattım. Ne oldu bu kıza?! Bugün evine gidip sormaktan başka çare kalmadı. Tamam, kabul ediyorum, Yağmur gittiğinden beri onu sadece Yağmur'u sormak için görmüştüm ama bana anlayış göstermeseydi ne yapardım bilmiyorum... Aslı'yı her gördüğümde onu hatırlıyordum ve sanırım sırf bu yüzden ondan uzaklaştım...

Düşüncelere dalmışken oturduğum yerden kalktım ve nefesimle ellerimi ısıtmaya çalışarak yürümeye başladım, nereye gittiğime dikkat etmesem de ayaklarımın beni götüreceği yeri biliyordum, Aslı'nın evi buraya çok yakındı... Bu sefer bana ne bahane uyduracağını gerçekten merak ediyorum...

* * * *

'Na...nasıl yani? Yurtdışında mı? Ama öyle olsa bana söylemeden gitmezdi...'
Aslı'nın kardeşi kapıda durmuş bana şaşkınca bakıyordu,
- Şey...Mert abi bundan haberim yoktu ama zaten çok ani oldu...'
- Nerede peki? Nereye gittiğini biliyor musun?
Sanki konuşmaktan çekinir gibiydi. Sonra kararsız bir sesle,
- Kore'ye...
dedi. Yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyorum ama bana olan bakışları tedirgin bir hal almıştı.
Kendimi,
- Anladım, ben... Benim buraya geldiğimden bahsetme ona, tamam mı?
demeye zorlayıp oradan uzaklaştım...
Kabusum hiç bitmeyecek miydi?!! İnsan bir yerden bu kadar nefret edebilir miydi? Ya da bir yer bir insanın hayatını bu kadar alt üst edebilir miydi??

Kaç zamandır girmiyorum siteye yeni bölümler gelmiştir didim ama 1 bölümcük gelmiş olsun
Yeni bölümü bekliyorum canım çok merak ettim şimdi acaba işler daha da mı karışacak bu mert koreye gitmesin şimdi

Hasretcim teşekkürler yorumun için:))
Buraya yollamayı bırakmayı düşünüyorum bir süredir... Kimseden ses çıkmıyor...:S
Yeni bölümü bu akşam yollayacağım , işler karışır mı bilemem ama... Devamında görürüz ne de olsa:))

tatlım ya süper ilerliyo hikaye...anlatımın akıcı,konu mükemmel ama bölümler kısa ve her bölümün sonunda tansiyon üst seviyede kalıyo,merak içinde diğer bölümü bekliyorm...umarım aslı hyun a aşık falan olmaz..artık sıkmaya başladı hyun a aşık kız profili...ben diğer üyelerinde hikayelerimizde aşık olunan karakter olmalarını istiyorum...ama eğer aslı hyunn a aşık olucaksa da ne yapalım...kader...

sinem yaa,lütfen göndermeyi bırakma...eğer hikayeni başka bir yere göndereceksen de bize oranın adresini ver oradan takip edelim...biliyorum yorum yapamadım uzun zamandır,miane:((ama hikayeni çok severek okuyorum bunu bilmeni isterim...

Fidancım teşekkürler canım, uzun zaman oldu :)) Yorumuna ne kadar sevindim anlatamam... Aslı için güzel şeyler düşünüyorum; pek sıradan olacağını söyleyemem ama :D Ben de diğer üyeler hakkında sana katılıyorum ama görüyorsun ikisiyle zor baş ediyorum ben daha :P:D Yeni bölümü yollayacağım birazdan... Bana özel mesajla ulaşabilir misin canım? Yollamayı bırakmayı ben de istemiyorum ama her seferinde iki üç yere birden yollayıp buradan tepki gelmediğinde kötü hissediyorum. Bu forumu sevdiğimden burada kalmak istiyorum; bakalım...

Bölüm 15: ZAMAN KAVRAMININ UNUTULDUĞU YER

- Yağmur!! Neredesin!!!
Kalbim yerinden fırlayacakmış gibi çarpıyordu ama sesimin normal çıkmasını sağlayarak,
- Buradayım Jung... Burada kaybolacak son kişi benim.
dedim çalılıkların arasından çıkarken. Bana bakmaya devam ediyordu,
- Hadi Aslı neyse de sen pansiyon sahibisin değil mi? Sürekli gözden kaybolmak zorunda mısın?
Hyun gülmeye başlamıştı, Aslı Jung'a doğru bir dal fırlattı,
-Seni duyabiliyorum Bay Sinirbozucu Min!
Jung ona ters bir bakış atıp bana bakmaya devam etti, bu beni hem rahatsız ediyor hem de iyice sakarlaşmama neden oluyordu, yürürken ayağım iki dalın arasına girdi ve düşmekten son anda Jung'un beni yakalamasıyla kurtuldum. Dışardan bizi gören biri sarıldığımızı falan zannedebilirdi, yüzüne şaşkınca bakarken kızardığımı farkedebiliyordum... Ayağımı takıldığı yerden çekerek kurtarmaya çalışırken bir yandan da,
- Ah, teşekkür ederim ama halledebilirim.
dedim. Yanımda eğilip ayağıma uzandı,
- Nasıl hallettiğini görebiliyorum, zorlarsan ayağın incinebilir.
Biraz zorlansa da sonunda ayağımı oradan çıkarabilmiştim, Aslı bana imalı bir şekilde bakıp Hyun'u kolundan çekerek yürümeye başladı.
Jung onu farketmemişti çok şükür, eğildiği yerden kalkmadan önce başını kaldırıp,
- Bundan sonra dikkatli ol tamam mı? Ben her zaman yanında olamam:D
Ben bir şey diyemeden ayağa kalktı ve yürümeye başladı... Sanırım Aslı buzlar prensi derken sonuna kadar haklıydı TT
Orman gezisine çıkalı yaklaşık iki saat olmuştu ve hiç durmadan yürümeye devam ediyorduk. Aslı'yı göremiyordum ve dolayısıyla Hyun'u da... Sürekli didişip duruyorlardı ama söz konusu ben olunca Aslı hanım o huysuza bile katlanırmış, yani bana öyle dedi:S Jung Min ise önümde ıslık çalarak ilerliyordu...

* * *

Sonunda mola vermiştik. Jung, Hyun ve Aslı'nın yanına gidip oturunca ben de fırsattan istifade edip oraya çok da uzak olmayan büyük bir çınar ağacının altına gidip oturdum, başımı ağacın gövdesine yaslayıp yaprakların arasından sızan güneşe bakarak düşünmeye başladım... Diğerlerinin beni görmeleri pek mümkün değildi o yüzden rahatça dinlenebilirim diye umut etmiştim ama çok geçmeden yorgunluğuma yenik düştüm... Göz kapaklarım ağırlaşırken uykumun geldiğini farkedememiştim...

Yarım saat sonra

-ASLI-

Hyun ve Jung'la muhabbete dalmışken Yağmur'un hala yanımıza gelmemesi canımı sıkmaya başlamıştı, nerede kaldı bu kız...
- Bir şey mi oldu?
Hyun merakla bana bakıyordu,
- Bilmem farkında mısınız ama Yağmur hala yok...
Jung,
- O burada kaybolmayacağını söylemedi mi? Merak edince kızıyor zaten ...
- Ama hiç böyle yapmazdı,
deyince Jung'un yüz ifadesi bir anlığına değişti, sonra ayağa kalkıp,
- Öyleyse aramaya başlasak iyi olur...
İçimden çığlık atmak istiyordum, buzlar prensinde kesinlikle bir şeyler değişiyordu...
Hyun'a dönüp,
- Peki biz de bu tarafa bakalım,
diye ters yönde yürümeye başladım. Umarım Yağmur'u biz bulmayız:P

* * *

-JUNG MİN-

Sağa sola baka baka yürürken içimden Yağmur'a sinirlenmemek için sakin olmaya çalışıyordum...
Bir süre yürüdükten sonra olduğum yerde durdum, az önce yanından geçtiğim ağaca döndüm; oradaydı.
Yanına yaklaşırken aynı anda bağıracaktım ki uyuduğunu farkettim. Ona sinirlendiğimi unutup yavaşça yanına çömeldim, uyurken bir meleğe benziyordu...
Hafifçe başını okşamaktan kendimi alamadım,
- Yağmur...
Birden ürkerek gözlerini açtı, gözlerinde kendi şaşkın yansımamı görebiliyordum...
Bir dakika... Ben az önce melek mi dedim?!

Canım çok güzel olmuş yine uff ne olacak böyle kısa kısa okuyunca heyecandan çatlayacamı hissediyorum en önemli yerinde kesmeyi de biliyorsun
Eğer başka bir yerde yazmaya devam edeceksen bana da bildir olur mu bu hikayeden mahrum kalmak istemiyorum

:D Hasretcim teşekkürler yorumun için :))
Bölümleri uzatma sorunum var :P Ama olsun, sıkmadan bitmesi daha iyi galiba;)
Hikayeyi sadece buraya yollamıyorum ama siz burada olduğunuz sürece yollamaya devam edebilirim, aksi bir durumda bilgi veririm canım;)

Mükemmeldi...
Devamını bekliyorum...